Στις αρχές του 2000, χρειαζόταν να βάλεις πιπέρι στο στόμα αν θεωρούσες έναν από τους δύο καλύτερο. Το πλήρωμα του χρόνου,όμως, έφτασε και ο Ρικάρντο Κουαρέσμα έχασε την μάχη στην ποδοσφαιρική σύγκριση με τον CR7.
Το εργοστάσιο της Σπόρτινγκ Λισαβόνας κατάφερε να παράξει τρομερό έργο. Τα τελευταία 15 χρόνια βγήκαν από τις ακαδημίες της παίκτες όπως οι δύο πορτογάλοι αστέρες ενώ δεν πρέπει να ξεχνάμε και τον Λουίς Νάνι, έναν προβληματικό χαρακτήρα με χρυσά πόδια. Τα εξτρέμς της Σπόρτινγκ Λισαβόνας κατέκτησαν την Ευρώπη ενώ λίγο παλιότερα επίσης από τα σπλάχνα της, είχε ξεπηδήσει και ο αστέρας της Ρεάλ Μαδρίτης, Φίγκο.
Παρόλα αυτά, η πορεία των δύο δεν ήταν ανάλογη. Το μεγάλο βήμα, από τα λιοντάρια και μετά, δεν το άντεξαν και οι δύο. Ο Κουαρέσμα "έχασε" ουσιαστικά χρόνο στην Μπαρτσελόνα ενώ ο Ρονάλντο έγινε αναντικατάστατος παίκτης της Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ.
Ευτυχώς, για τον Κουαρέσμα, η καριέρα του συνεχίστηκε στην Πόρτο όπου έγραψε το όνομα του με τουλάχιστον χρυσά γράμματα. Οι ντρίμπλες του, η φημισμένη ραμπόνα του, οι καθοριστικές του εμφανίσεις τον μετέτρεψαν σε είδωλο. Αλλά ήρθε ο κορεσμός του Ντραγκάο και προφανώς και της μελαγχολικής πόλης του Πόρτο, που τον ανάγκασαν να πάει στην Ίντερ. Από εκεί και πέρα πήρε την κατιούσα. Σαν αυθεντικός τσιγγάνος, άλλαζε πολύ εύκολα "πατρίδες" χωρίς όμως αποτέλεσμα. Όταν κατάλαβε πως η σύγκριση με τον Ρονάλντο έχει πάψει να υφίσταται έψαξε τα τελευταία σπουδαία λεφτά στα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα.
Θα μπορούσε να ειπωθεί πως ο Κουαρέσμα έλειψε από την διεθνή σκηνή. Ο πάγκος και η εξαφάνισή του σε δυσπρόσιτους ποδοσφαιρικούς προορισμούς όπως η Τουρκία, δεν άρεσαν σίγουρα στους φανς του. Μέσα σε αυτό το διάστημα, ο Ρονάλντο γινόταν ηγέτης σε όποια ομάδα πήγαινε, φέτος πήρε την Χρυσή Μπάλα και είχε πρωταγωνιστικό ρόλο στην εθνική Πορτογαλίας, στην οποία ο Κουαρέσμα έμπαινε με το ζόρι.
Για πολλούς ήταν σχεδόν αναμφίβολο πως αυτοί οι δύο θα συνυπήρχαν στις πτέρυγες του αντιπροσωπευτικού συγκροτήματος. Ωστόσο, η εμφάνιση ποδοσφαιριστών της κλάσης του Βαρέλα τον έχουν παραγκωνίσει. Σαν ταλέντο ο Κουαρέσμα είναι καλύτερος ποδοσφαιριστής από τον συναγωνιστή του. Παρόλα αυτά, η σταθερή θέση του Βαρέλα στην Πόρτο, το μη πάρσιμο ρίσκων στην καριέρα του, έχουν προσφέρει στον Βαρέλα πολλές κλήσεις στην Πορτογαλία.
Ο 30χρονος Κουαρέσμα γύρισε στην Πόρτο και επιζητάει μια ανάσταση τόσο σε επίπεδο επαγγελματικού σωματείου όσο και εθνικής. Το όνειρο της Βραζιλίας δεν έχει σβήσει και λογικό είναι με τις εμφανίσεις που κάνει. Η κίνησή του να επιστρέψει στους δράκους είναι σίγουρα πολύ σωστή από πλευράς μάνατζμεντ. Ενώ υπέγραψε τον Ιανουάριο, έχει πάρει την φανέλα σπίτι του, είναι αναντικατάστατος. Η τεχνική του, η μοναδική του ντρίμπλα, το θράσος και η πάσα του τον έχουν βάλει ξανά στην καρδιά των οπαδών που τον παρακολουθούν με απόλυτη προσήλωση. Είναι από τους παίκτες που νιώθεις πως θα κάνουν κάτι μαγικό. Όμως, στο δικό του level καθώς δύσκολα βρίσκεις κάτι στο οποίο να μην υστερεί από τα σχεδόν αψεγάδιαστα χαρακτηριστικά του Κριστιάνο Ρονάλντο.
Πέρα από τα ατομικά προσόντα, το παιχνίδι του Ρονάλντο έχει εξελιχθεί, έχει φτάσει στην κορύφωση σε σχέση με την συλλογική του συνεισφορά. Πέρα από τις πτέρυγες, αλλάζει πολύ συχνά πλευρές με τον Χεσέ για παράδειγμα, μπορεί να περάσει ακόμη και δίπλα στον Μπενζεμά. Ένα πυρηνικό όπλο στα χέρια του Αντσελότι. Ο ιταλός περνάει την πολυδιάστατη σκέψη του και στην Ρεάλ Μαδρίτης μετά την Παρί. Ο Κουαρέσμα από την άλλη, μπορεί μόνο να αλλάζει πλευρά με τον Βαρέλα.
Πάντως, συμφωνούν σε κάτι χωρίς να σηκώνουν καμία διαφωνία. Δεν θέλουν πολλούς δημιουργικούς παίκτες να μπλέκονται στα πόδια τους. Είναι προφανές πως τόσο ο Ρονάλντο όσο και ο Κουαρέσμα αισθάνονται πιο ιδιαίτεροι όταν κανονίζουν οι ίδιοι το παιχνίδι. Γιατί, άλλωστε, μένει στον πάγκο ο Ίσκο και παίζει ο Χεσέ; Ο πρώην "γαύρος" (το ψευδώνυμο των οπαδών και των παικτών της Μάλαγα) δεν έχει καταφέρει να βρει όσο χρόνο θέλει στην ενδεκάδα, και αυτό διότι χρειάζεται άλλη μια μπάλα στο χορτάρι... Ο Ίσκο την κουβαλάει, ντριμπλάρει, πασάρει πιο μετά από την άμεση μεταβίβαση του Χεσέ. Έτσι, και ο Κουαρέσμα ανεβάζει ταχύτητες και αδρεναλίνη όταν στο παιχνίδι δεν βρίσκεται ο Εντουάρντο, πράγμα βέβαια αρκετά σπάνιο. Σε αυτές τις λιγοστές περιπτώσεις η απόδοση του Κουαρέσμα απογειώνεται.
Η τεχνική των δύο ποδοσφαιριστών προκαλεί δέος στους ποδοσφαιρόφιλους, το θέαμα που προσφέρουν είναι ξεχωριστό. Στην ουσία, όμως, ο Μάιος του Κουαρέσμα είναι ένας συνηθισμένος μήνας ενώ για τον Ρονάλντο είναι μία γιορτή!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου