Σάββατο 23 Ιουνίου 2012

Το δυνατό σημείο που έγινε αδύναμο. Γερμανία 4-2 Ελλάδα.

Πρώτα πρώτα,θα ήθελα να ξεκαθαρίσω πως δεν θα το πάω το θέμα στο πολιτικό αφού όταν η ανάλυση γίνεται σε αγωνιστικό πλαίσιο,εκεί παραμένει. Όταν μιλάμε για μπάλα,μιλάμε για μπάλα και όπως είπε και ο Λεβ εκείνος εστιάζει στο ποδόσφαιρο και η Μέρκελ στην πολιτική. Συγχαρητήρια αξίζουν στην εθνική όχι τόσο για τον συγκεκριμένο αγώνα αλλά, κυρίως, για την συνολική παρουσία της και την υπέρβαση που έκανε,να περάσει δηλαδή τους ομίλους ανατρέποντας τα προγνωστικά. Το κλίμα ήταν οξυμένο τις προηγούμενες μέρες ανάμεσα στα δύο στρατόπεδα,όμως,αυτό δεν φάνηκε να επηρεάζει τον ρυθμό και την εξέλιξη της αναμέτρησης. Η Γερμανία έκανε επίδειξη δύναμης απέναντι στην Ελλάδα και κατέρριψε με αυτό τον τρόπο ένα αξιοσημείωτο ρεκόρ. Συμπλήρωσε 15 συνεχόμενες νίκες σε επίσημα παιχνίδια, κάτι που είναι πρωτοφανές για εθνική ομάδα και αξίζουν να της πιστωθούν,επίσης,τα εύσημα. Επιπρόσθετα,συνέχισε την ευνοϊκή της παράδοση κόντρα στην γαλανόλευκη με τα στατιστικά να μην είναι ιδιαίτερα ενθαρρυντικά για την εθνική Ελλάδος. Πλέον,σε εννιά παιχνίδι τα πάντσερ έχουν 6 νίκες και τρεις ισοπαλίες με αντίπαλο την νικήτρια του Euro 2004.  Οι υποστηρικτές της Ελλάδας,από την άλλη,χρειάζεται να είναι απόλυτα ευχαριστημένοι με τα κατορθώματα της χώρας που χειροκροτούν αφού μέσα σε 8 χρόνια η εθνική ομάδα ανέβασε κατακόρυφα τον πήχη,με την επιτυχία του 2004,την μία συμμετοχή σε μουντιάλ και τις δύο ακόμα συμμετοχές σε Euro. Μάλιστα,μέσα σε αυτά τα χρόνια έφτασε δύο φορές σε προημιτελικά ευρωπαϊκής διοργάνωσης,πράγμα που δεν είχε καταφέρει ουδεμία φορά στην ιστορία της προηγουμένως.


Πάντως,για να κρατάμε τις προσδοκίες μας ζωντανές πρέπει να ασκούμε και την κατάλληλη και καλοπροαίρετη κριτική στην Ελλάδα η οποία στο τελευταίο της παιχνίδι στο Euro 2012 μπορούσε να τα πάει και καλύτερα. Το αβαντάζ της στα προκριματικά του τουρνουά αλλά και στους ομίλους, την πλήγωσε στο ματς κόντρα στους Γερμανούς. Αυτό δεν είναι άλλο από την συνολική αμυντική της λειτουργία. Ενώ με την Ρωσία ήταν άψογη, οι φιναλίστς του Euro 2008 έλυσαν τον γόρδιο δεσμό και την αναστάτωσαν σε αρκετές περιπτώσεις. Εκείνο το σημείο στο οποίο βασίστηκε ο Σάντος για να πάρει την νίκη κόντρα στην ρώσικη αρκούδα,αντιμετώπισε σοβαρά προβλήματα με τους μεσοεπιθετικούς κυρίως, και τον επιθετικό της Γερμανίας. Αν και ο Λεβ παρέταξε την ομάδα του με πολλές αλλαγές,εκείνες γράπωσαν την ευκαιρία και απέδειξαν την αξία τους με τον ανταγωνισμό για μία θέση στο αρχικό σχήμα,ως συνέπεια,να κορυφώνεται. Παράλληλα,η Γερμανία έδειξε το βάθος του πάγκου της αφού όποιον και να εμπιστευτεί ο ομοσπονδιακός τεχνικός είναι έτοιμος να συνδράμει. Τα σουτ των παιχτών της στο πρώτο ημίχρονο πολλά και επικίνδυνα,με την μερίδα του λέοντος να ανήκει στον Μάρκο Ρόις. Πραγματικά,ο παίχτης αυτός απέδειξε με την εμφάνιση του,πέρα από τα στοιχεία που προέβαλλε στην Μπουντεσλίγκα,γιατί η Μπορούσσια Ντόρτμουντ δαπάνησε 18.5 εκατομμύρια ευρώ για να τον ντύσει στα κιτρινόμαυρα,ξανά. Ξανά διότι ο πρώην εξτρέμ της Γκλάντμπαχ αποτελούσε μέλος των ακαδημιών της πρωταθλήτριας Γερμανίας για 10 ολόκληρα χρόνια,την περίοδο 1996-2006,λάθος το οποίο πλήρωσε και μεταφορικά και κυριολεκτικά η νυν ομάδα του. Διαρκώς στα καρέ μας βρίσκονταν οι αντίπαλοι προωθημένοι και ήταν το πρώτο ματς στην διοργάνωση που τα δύο σέντερ-μπακς των πάντσερ περνούσαν τόσο συχνά την γραμμή του κέντρου, απομονώνοντας την απέναντι πλευρά στο μισό γήπεδο. Επιπλέον,αξίζει να τονιστεί πως ο Πορτογάλος προπονητής της Ελλάδος επιδίωξε να χτυπήσει την Γερμανία στο στοιχείο, βάση του οποίου αναπτυσσόταν στα προηγούμενα παιχνίδια,εκείνα του ομίλου. Στόχος των κεντροευρωπαίων ήταν, τις περισσότερες φορές,να χτυπάνε την αντίπαλη ομάδα παίζοντας στο διάστημα ανάμεσα στο κέντρο και στην επίθεση και όχι τόσο στις πτέρυγες. Η κάθετη πάσα θα ήταν η κίνηση που θα οδηγούσε στο γκολ και όχι οι σέντρες από τα πλάγια αφού οι Γερμανοί προσπαθούν να παίζουν στρωτό ποδόσφαιρο, κάτι που τους ταιριάζει απόλυτα. Ο Σάντος,λοιπόν,οργάνωσε το κέντρο βάζοντας μέσους που χαρακτηρίζονται,χωρίς αμφιβολία, ως αμυντικογενείς προκειμένου να πνίξει τις επιθέσεις της Γερμανίας. Το γεγονός αυτό δεν πτόησε τους παίχτες της σε καμία περίπτωση καθώς έκαναν εξίσου καλό παιχνίδι δημιουργώντας φάσεις από τις πτέρυγες. Τα χαφ,τελικά, της Ελλάδος δεν βοήθησαν και όλα έδειχναν πως το γκολ ήταν θέμα χρόνου. 


Στο 39' το σουτ του Λαμ,που είχε διεισδύσει, πήρε τρομερή τροχιά και κατέληξε στα δίχτυα του Σιφάκη. Ολόιδιο γκολ με αυτό που πέτυχε ο αρχηγός της ομάδας στο εναρκτήριο παιχνίδι του Παγκοσμίου Κυπέλλου του 2006,Γερμανία-Κόστα Ρίκα. Η Ελλάδα θα επιθυμούσε το 0-0 πριν την ανάπαυλα,ωστόσο,η εικόνα του παιχνιδιού δεν συνηγορούσε σε αυτό αφού Ρόις,Σούρλε και Κεντίρα,κατά βάση,είχαν αρκετές ευκαιρίες να ανεβάσουν το σκορ υπέρ τους, σε υψηλά επίπεδα. Αν και η επιθετικότητα των Γερμανών ήταν εμφανής,ο καθαρόαιμος φορ της, Κλόζε,έδειχνε να βρίσκεται εκτός παιχνιδιού και να ψάχνει τα πατήματά του. Τέλος,χρειάζεται να ειπωθεί ένα πράγμα που δεν αποτελεί άλλοθι αλλά θεωρείται ανεπίτρεπτο. Η περιοχή τόσο μπροστά από το τέρμα του Σιφάκη όσο και από το τέρμα του Νόιερ έμοιαζε με ''αγρόκτημα για να φυτέψουμε πατάτες''. Οι λακκούβες μόνο προβλήματα δημιουργούσαν στους δύο τερματοφύλακες και ήταν ανάγκη προ-αγώνα να έχει λυθεί το ζήτημα.

Μετά το 45',η Ελλάδα ήταν υποχρεωμένη να καλύψει τις ζημιές που άφησε το πρώτο μέρος. Έπρεπε, πάση θυσία, να περάσει το κέντρο και να κοιτάξει κατάματα τα αντίπαλα γκολποστ. Το πέρασμα του Γκέκα στον αγώνα ανέβασε το τέμπο της γαλανόλευκης και συνέβαλλε με την παρουσία του καθοριστικά στην εξέλιξη του ματς. Το γκολ της εθνικής στο 55',ξεκίνησε ουσιαστικά από τα δικά του πόδια. Αρχικά,βρήκε με πάσα τον Σαλπιγγίδη ο οποίος στο σωστό timing πάσαρε στον Σαμαρά που από κοντινή απόσταση πέτυχε το γκολ της ισοφάρισης. Καταπληκτική κίνηση από τον άσσο της Σέλτικ που ξέφυγε από τα μαρκαρίσματα και ''μύρισε'' την εξέλιξη της φάσης. Ενέργεια για σεμινάριο από τον σκόρερ της Ελλάδος. Τα πράγματα έδειχναν ευοίωνα για τους τυπικά φιλοξενούμενους αφού με το αναζωπυρωμένο πάθος, σύμμαχο, η ανατροπή των δεδομένων δεν φαινόταν απίθανη, που ήταν και η κρυφή επιθυμία των ελλήνων φιλάθλων. Ωστόσο,το όνειρο δεν κράτησε πολύ αφού οι Γερμανοί ζήτησαν την εκδίκηση και την πήραν με εμφατικό τρόπο. Στο 61', ο Κεντίρα,μετά από μακρινή σέντρα του Μπόατενγκ, βρέθηκε στην καρδιά της ελληνικής άμυνας και με εξαιρετικό μονοκόμματο σουτ έγραψε το 2-1. Κακό και αναποτελεσματικό μαρκάρισμα από τον Μανιάτη που έχασε τον γερμανό αμυντικό μέσο(με καταγωγή από την Τυνησία) ο οποίος δεν συγχώρεσε. Παρόλα αυτά,το εντυπωσιακό της υπόθεσης είναι ότι η Ελλάδα κατόρθωσε να δεχτεί γκολ από έναν παίχτη που σε δύο χρόνια στην Ρεάλ Μαδρίτης έχει σκοράρει μόλις δύο γκολ ενώ σε τρία χρόνια με την εθνική Γερμανίας άλλα δύο τέρματα,πράγμα που δείχνει πως το σκοράρισμα δεν είναι το φόρτε του.

Στο 68' ήρθε και το 3-1 από κεφαλιά του Κλόζε και τραγικό λάθος του Σιφάκη που όφειλε να ελέγξει την φάση. Η έξοδος του τερματοφύλακα του Άρη ήταν ένα προσωπικό δώρο του παίχτη στον επιθετικό της Λάτσιο που πέτυχε το 64ο γκολ του με την εθνική ομάδα. Ήταν το φυσικό επακόλουθο στα πολλά άσχημα πιασίματα της μπάλας από τον κρητικό γκολκίπερ που παρουσίασε ιδιαίτερη αστάθεια και δεν εξέπεμπε σιγουριά στην άμυνα. Στο 74', η κυριαρχία των Γερμανών μεταφράστηκε ξανά σε γκολ,αυτή την φορά από τον Ρόις που σίγουρα άξιζε τέτοιου είδους επιβράβευση για την εμφάνισή του. Ο Εζίλ πάσαρε στον Κλόζε,εκείνος βγήκε στην πλάτη της άμυνας,σούταρε,όμως ο Σιφάκης είπε σε πρώτη φάση ''όχι''. Το ριμπάουντ,ωστόσο,το πήρε ο νεαρός μεσοεπιθετικός που το δυνατό του σουτ χτύπησε το οριζόντιο δοκάρι και στην συνέχεια κατέληξε μέσα στο τέρμα. Μαγική εμφάνιση των Γερμανών και τα τέσσερα γκολ που σημείωσαν ήταν λίγα για αυτά που απέδωσαν. Η κατοχή ήταν συντριπτικά με το μέρος τους (66%) ενώ επιχείρησαν και 24 σουτ,απειλώντας,όπως φαίνεται,κατά βούληση την αντίπαλη εστία. Το δεύτερο γκολ της τιμής για την Ελλάδα ήρθε στο 89' μετά από χτύπημα πέναλτι του Σαλπιγγίδη. Για να σφυρίξει,βέβαια,ο Σκόμινα  την εσχάτη των ποινών πρώτα ο Μπόατενγκ έκανε χέρι ύστερα από επιχειρούμενη πάσα του Φωτάκη. 4-2 το τελικό σκορ το οποίο άφησε γλυκόπικρες εντυπώσεις και στις δύο πλευρές.

Μόνο ένας παίχτης διασώθηκε από ελληνικής πλευράς και αυτός είναι ο Δημήτρης Σαλπιγγίδης. 1 γκολ και μία ασσίστ για τον άσσο του Πάοκ που όσες φορές ακούμπησε την μπάλα την χειρίστηκε ώριμα χωρίς επιπολαιότητα. Γνώριζε ότι έπρεπε να εκμεταλλευτεί και την μισή ευκαιρία που θα του δινόταν και για να το πούμε λαϊκά,''έβγαλε από την μύγα ξύγκι''. Έπεισε με την απόδοσή του ενώ,αντίθετα,ο Σιφάκης ήταν η μεγαλύτερη απογοήτευση στην ομάδα του Σάντος,για τους λόγους που αναφέρθηκαν νωρίτερα. Ο Νίνης,για άλλο ένα ματς στο Euro 2012,ήταν εκτός τόπου και χρόνου και το ρίσκο του Σάντος να τον χρησιμοποιήσει, απέτυχε. Λίγες διεκδικήσεις της μπάλας από μέρους του και άστοχες οι μεταβιβάσεις της μπάλας τις λίγες φορές που την είχε στα πόδια του. Μόνο ένα σχετικά επικίνδυνο σουτ που δοκίμασε περιλαμβάνεται στα θετικά στοιχεία της συμμετοχής του. Στους νικητές του ματς,οι πρωταγωνιστές ήταν πολλοί και δύσκολα διακρίνεις κάποιον.

Αναμφίβολα,πάντως,ο Σάμι Κεντίρα τράβηξε τα βλέμματα με το μεστό παιχνίδι του. Προέβαλλε πέρα από το αμυντικό του χάρισμα,το οποίο είναι αναγνωρισμένο, και τεράστια ποιότητα όταν περνούσε το κέντρο. Σωστές τοποθετήσεις,εύστοχα σουτ και ένα βαρυσήμαντο γκολ για τον 25χρονο ποδοσφαιριστή. Επίσης,ο Σβάινσταϊγκερ ήταν και πάλι αυτός που η Γερμανία χρειάζεται. Η πλειονότητα των προσπαθειών του για πάσα ήταν άκρως επιτυχής και το μυαλωμένο παιχνίδι του στο κέντρο είναι καταλυτικής σημασίας για την απόδοση της ομάδας του συνολικά. Παίχτης-βαρόμετρο ο μέσος της Μπάγιερν Μονάχου. Συνάμα, ο Ρόις,σίγουρα, συγκαταλέγεται στους κορυφαίους του αγώνα αφού με την εκρηκτικότητα του διέσπασε ουκ ολίγες φορές την ελληνική άμυνα. Ήταν μέσα στις φάσεις και σκόραρε και το τέταρτο γκολ της Γερμανίας. Τα πάντσερ θα βρουν στον δρόμο τους για τον τελικό ή την Αγγλία ή την Ιταλία και όποιο και αν είναι το οριστικό ζευγάρι αναμένεται ένα παιχνίδι που θα κόψει την ανάσα.



Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου