Το θέαμα θυσιάστηκε στο Κίεβο με στόχο την πρόκριση. Ένα ματς που το χαρακτήρισε η σκοπιμότητα διεξήχθη ανάμεσα σε Αγγλία και Ιταλία. Δύο ομάδες που μοιάζουν στην τακτική προσπαθούσαν 120' λεπτά να βρουν την αχίλλειο πτέρνα της άλλης και το 0-0 στα πρώτα 90' αποτυπώνει πλήρως την εικόνα του παιχνιδιού. Όπως και στα προηγούμενα παιχνίδια,στους ομίλους,έτσι και στο συγκεκριμένο ματς Χότζον και Πραντέλι έπαιξαν μετρημένα χωρίς να ρισκάρουν και ειδικά η πλευρά των Άγγλων προτίμησε να ρίξει το βάρος στην αμυντική λειτουργία. Αν και η Ιταλία, σίγουρα, δεν είναι της άποψης πως ''η καλύτερη άμυνα είναι η επίθεση'',όπως παραδείγματος χάρη συμβαίνει στον τρόπο παιχνιδιού της Σουηδίας,δημιούργησε φάσεις και είχε σε αρκετές περιπτώσεις την ευκαιρία να προηγηθεί στο σκορ. Η μπάλα δεν την έκανε το χατίρι και, τελικά,η νίκη της κρίθηκε στην ψυχοφθόρα διαδικασία των πέναλτι. Ο Πραντέλι παρέμεινε αήττητος από την στιγμή που παρέλαβε τα ηνία της Σκουάντρα Ατζούρα (το 2010) και τα στατιστικά καταγράφουν 9 νίκες και 5 ισοπαλίες. Παράλληλα,αξίζει να σημειωθεί πως η Αγγλία έχει κερδίσει μόνο την μία από τις τελευταίες δέκα αναμετρήσεις της κόντρα στην Ιταλία,πράγμα που φέρνει τα λιοντάρια σε δύσκολη θέση. Σχετικά με το ματς που έλαβε χώρα στην πρωτεύουσα της Ουκρανίας,η επιλογή του Χότζον να κρατήσει τον Μίλνερ ως βασικό στην δεξιά πτέρυγα προβάλλει ξεκάθαρα και τις σκέψεις του και τον αμυντικό προσανατολισμό που ήθελε να ακολουθήσει. Τσάμπερλεϊν και Γουόλκοτ έκατσαν στον πάγκο και ένας από τους δύο αναμφίβολα θα χρησιμοποιούταν στο δεύτερο μέρος για να κλέψει η Αγγλία την νίκη. Διαφοροποιήσεις στις άλλες θέσεις των δύο ομοσπονδιακών συγκροτημάτων δεν υπήρχαν παρά μόνο η αναγκαστική λύση του Πραντέλι να περάσει δίπλα στον Μπονούτσι τον Μπαρζάλι,στην θέση του τραυματία από το ματς με την Ιρλανδία Κιελίνι. H Iταλία επιθυμούσε να πάρει από νωρίς το προβάδισμα και να πιάσει στον ύπνο την αντίπαλό της αλλά το δυνατό σουτ του Ντε Ρόσσι στο 3' από τα 20 μέτρα χτύπησε στο κάθετο δοκάρι του Χαρτ. Ένα λεπτό αργότερα,ο Τζόνσον προσπάθησε να ανοίξει το σκορ αλλά ο Τζίτζι Μπουφόν έδειξε ψυχραιμία και απέκρουσε το επικίνδυνο αλλά αδύναμο σουτ του δεξιού μπακ της Λίβερπουλ. Στην συνέχεια,η Ιταλία ανέλαβε τον έλεγχο του αγώνα και με πρωτοστάτες τους Πίρλο και Μοντολίβο,στο δημιουργικό κομμάτι,προσπαθούσε να διασπάσει την αντίπαλη άμυνα και να προηγηθεί πριν το 45'. Ξεχώρισε και πάλι,ειδικά στο πρώτο ημίχρονο,ο άσσος της Γιουβέντους που ήταν ο παίχτης που θα έπαιρνε την μπάλα από την άμυνα αλλά και αφού θα την μοίραζε,συνήθως,θα την ξαναέπαιρνε όταν περνούσε την γραμμή του κέντρου. Η Ιταλία στηρίζει πολλά στις εκλάμψεις και στην οργανωτική σκέψη του 32χρονου μέσου. Ο Μπαλοτέλι είχε δύο μεγάλες ευκαιρίες να πετύχει το πρώτο γκολ του ματς, όμως, στην πρώτη χρονικά περίπτωση το σουτ του σταμάτησε ο συμπαίκτης του στην Μάντσεστερ Σίτι,Τζόλεον Λέσκοτ,ενώ στην δεύτερη, την προσπάθεια του απέκρουσε σχετικά άνετα ο Τζο Χαρτ.
Τα δύο μπακς των Ατζούρι,όπως φάνηκε,Αμπάτε και Μπαλζαρέτι,μετατρέπονταν στις επιθέσεις της ομάδας τους σε εξτρέμς αποτελώντας δύο εξτρά παίκτες στην προσπάθεια για το γκολ. Ο Γουέιν Ρούνεϊ,από την άλλη,έπαιζε σε ελεύθερο ρόλο όταν η Αγγλία προωθούταν,πλησιάζοντας αρκετές φορές κοντά στα χαφ για να μαζέψει την μπάλα. Και στα δύο ημίχρονα,στοιχείο που ίσχυε και στους προηγούμενους αγώνες των λιονταριών,το σύνολο του Χότζον βασιζόταν στις αντεπιθέσεις και οι δύο φορ της,Ρούνεϊ και Γουέλμπεκ,έμεναν πίσω από την γραμμή του κέντρου όποτε η ομάδα τους αμυνόταν. Ο λόγος της προτίμησης στον Γουέλμπεκ είναι ότι ο επιθετικός της Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ μεταβιβάζει πιο αποτελεσματικά την μπάλα όταν η Αγγλία έχει την κατοχή της και επιχειρεί να επιτεθεί, από τον παίχτη της Λίβερπουλ,Άντι Κάρολ,που κάνει αρκετά συχνά λάθος στις κοντινές πάσες. 4-13 τα σουτ μέχρι την ανάπαυλα,ωστόσο,αυτά που κατέληξαν στο τέρμα από την πλευρά των τυπικά φιλοξενούμενων ήταν, μόλις, 3.
Στο δεύτερο ημίχρονο ήμασταν στο ίδιο έργο θεατές και όλα συνηγορούσαν πως το παιχνίδι θα πάει στην παράταση και πως θα είναι το πρώτο ματς στην διοργάνωση που θα λήξει στον κανονικό χρόνο 0-0. Ο Γουόλκοτ πέρασε στον αγώνα αντί του Μίλνερ,όπως αναμενόταν,αλλά δεν είναι ''κάθε μέρα πασχαλιά'' και δεν κατάφερε ''να βγάλει το φίδι από την τρύπα''. Το τέμπο έπεσε ιδιαίτερα πολύ μετά το 70' και την Ιταλία να έχει τις περισσότερες φάσεις. Τα δεδομένα του πρώτου ημιχρόνου στους υπόλοιπους τομείς δεν άλλαξαν. Η Ιταλία προσπαθούσε να χτυπήσει με έξυπνη μπαλιά από τον άξονα ενώ η Αγγλία μετέφερε κατά βάση το παιχνίδι της στην αριστερή πτέρυγα. Γιανγκ και Τζόνσον παρουσιάστηκαν σε αυτόν τον αγώνα βελτιωμένοι συγκριτικά με εκείνους του ομίλου. Μία και μία οι μεγάλες ευκαιρίες για Ιταλία και Αγγλία. Πρωταγωνιστές τους οι Ντε Ρόσσι,που δεν μπόρεσε να να σκοράρει αμαρκάριστος και από κοντινή απόσταση στο 48',και Ρούνεϊ,που δοκίμασε ψαλιδάκι στο 93' μέσα από την καρδιά της ιταλικής άμυνας για να νικήσει τον Μπουφόν. Ο διαιτητής Προένσα περίμενε τους παίχτες να προετοιμαστούν για τα επόμενα 30 λεπτά της παράτασης. Και πάλι οι δύο ομάδες εμφανίστηκαν νωθρές και ειδικά ο Χότζον σίγουρα πιστεύει στην παροιμία ''φύλαγε τα ρούχα σου και ας έχεις τα μισά''. Το διάστημα αυτό μέχρι τα πέναλτι πέρασε και δεν ακούμπησε και όλα θα κρινόντουσαν από τα 11 βήματα. Σε εκείνο το σημείο ξύπνησαν και οι οπαδοί αφού η διαδικασία αυτή θα τους προσέφερε λίγα λεπτά αγωνίας. Εύστοχοι στα πέναλτι ήταν οι: Μπαλοτέλι,Τζέραρντ,Ρούνεϊ,Πίρλο,Γιανγκ,Νοτσερίνο και Ντιαμάντι ενώ αστόχησαν οι: Μοντολίβο,Γιανγκ και Άσλεϊ Κόουλ. Η Ιταλία άξιζε με βάση την εικόνα του αγώνα την πρόκριση αλλά κάνοντας και τον συνήγορο του διαβόλου θα ήταν μαγκιά άμα περνούσε η Αγγλία με αυτό τον τρόπο και η ευθύνη θα έπεφτε στην Σκουάντρα Ατζούρα που επί 120 λεπτά δεν μπορούσε να μετουσιώσει ένα από τα 35 συνολικά σουτ της σε γκολ. Γιατί η αμυντικογενής Τσέλσι ήταν αυτή που κέρδισε το Τσάμπιονς Λιγκ του 2012 και όχι η Μπάγιερν που είχε την συντριπτική υπεροχή στον αγώνα...
Τζο Χαρτ και Τζόλεον Λέσκοτ άφησαν,δίκαια, τρομερές εντυπώσεις με την παρουσία τους στο ματς. Ο πρώτος ήταν εκεί όποτε έπρεπε και κράτησε με νύχια και με δόντια το 0-0 παρά τα 20 σουτ προς την εστία του που πραγματοποίησαν οι Ιταλοί. Δέχτηκε μόνο τρία γκολ στην διοργάνωση.
Ο Λέσκοτ,επίσης,με την δύναμη και τις γρήγορες αντιδράσεις του συνέβαλε τα μέγιστα για να κρατηθεί ανέπαφη η εστία των λιονταριών. Χαρακτηριστικό παράδειγμα το τάκλιν του στο σουτ του Μπαλοτέλι,φάση στην οποία έδειξε ιδιαίτερο σθένος. Ο Τζέραρντ,ωστόσο,δεν βρέθηκε σε τόσο καλή μέρα και δεν πήρε την ομάδα στις πλάτες του όταν η μπάλα έκαιγε. Δεν έκανε την παραπάνω ενέργεια όταν η Αγγλία τον χρειαζόταν. Ο Πίρλο,για άλλη μια φορά,μάγεψε με τις ενέργειές του και αποτελεί καλλιτέχνη του γηπέδου. Ανοίγματα χώρων,σωστές κοντινές πάσες,πετυχημένα κατεβάσματα της μπάλας και μία κάθετη πάσα-δηλητήριο στον Μπαλοτέλι που θα μπορούσε να οδηγήσει άνετα στο 1-0,στην φάση που αναφέρθηκε προηγουμένως. Κάτι που πρέπει να σημειωθεί είναι πως από το παιχνίδι της Ιταλίας έλειπε το ξεπέταγμα του Κασάνο που ήταν μέτριος και,ορθά, αντικαταστάθηκε στο 78'. Η Ιταλία θα αντιμετωπίσει στον ημιτελικό την Γερμανία.
Τα δύο μπακς των Ατζούρι,όπως φάνηκε,Αμπάτε και Μπαλζαρέτι,μετατρέπονταν στις επιθέσεις της ομάδας τους σε εξτρέμς αποτελώντας δύο εξτρά παίκτες στην προσπάθεια για το γκολ. Ο Γουέιν Ρούνεϊ,από την άλλη,έπαιζε σε ελεύθερο ρόλο όταν η Αγγλία προωθούταν,πλησιάζοντας αρκετές φορές κοντά στα χαφ για να μαζέψει την μπάλα. Και στα δύο ημίχρονα,στοιχείο που ίσχυε και στους προηγούμενους αγώνες των λιονταριών,το σύνολο του Χότζον βασιζόταν στις αντεπιθέσεις και οι δύο φορ της,Ρούνεϊ και Γουέλμπεκ,έμεναν πίσω από την γραμμή του κέντρου όποτε η ομάδα τους αμυνόταν. Ο λόγος της προτίμησης στον Γουέλμπεκ είναι ότι ο επιθετικός της Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ μεταβιβάζει πιο αποτελεσματικά την μπάλα όταν η Αγγλία έχει την κατοχή της και επιχειρεί να επιτεθεί, από τον παίχτη της Λίβερπουλ,Άντι Κάρολ,που κάνει αρκετά συχνά λάθος στις κοντινές πάσες. 4-13 τα σουτ μέχρι την ανάπαυλα,ωστόσο,αυτά που κατέληξαν στο τέρμα από την πλευρά των τυπικά φιλοξενούμενων ήταν, μόλις, 3.
Στο δεύτερο ημίχρονο ήμασταν στο ίδιο έργο θεατές και όλα συνηγορούσαν πως το παιχνίδι θα πάει στην παράταση και πως θα είναι το πρώτο ματς στην διοργάνωση που θα λήξει στον κανονικό χρόνο 0-0. Ο Γουόλκοτ πέρασε στον αγώνα αντί του Μίλνερ,όπως αναμενόταν,αλλά δεν είναι ''κάθε μέρα πασχαλιά'' και δεν κατάφερε ''να βγάλει το φίδι από την τρύπα''. Το τέμπο έπεσε ιδιαίτερα πολύ μετά το 70' και την Ιταλία να έχει τις περισσότερες φάσεις. Τα δεδομένα του πρώτου ημιχρόνου στους υπόλοιπους τομείς δεν άλλαξαν. Η Ιταλία προσπαθούσε να χτυπήσει με έξυπνη μπαλιά από τον άξονα ενώ η Αγγλία μετέφερε κατά βάση το παιχνίδι της στην αριστερή πτέρυγα. Γιανγκ και Τζόνσον παρουσιάστηκαν σε αυτόν τον αγώνα βελτιωμένοι συγκριτικά με εκείνους του ομίλου. Μία και μία οι μεγάλες ευκαιρίες για Ιταλία και Αγγλία. Πρωταγωνιστές τους οι Ντε Ρόσσι,που δεν μπόρεσε να να σκοράρει αμαρκάριστος και από κοντινή απόσταση στο 48',και Ρούνεϊ,που δοκίμασε ψαλιδάκι στο 93' μέσα από την καρδιά της ιταλικής άμυνας για να νικήσει τον Μπουφόν. Ο διαιτητής Προένσα περίμενε τους παίχτες να προετοιμαστούν για τα επόμενα 30 λεπτά της παράτασης. Και πάλι οι δύο ομάδες εμφανίστηκαν νωθρές και ειδικά ο Χότζον σίγουρα πιστεύει στην παροιμία ''φύλαγε τα ρούχα σου και ας έχεις τα μισά''. Το διάστημα αυτό μέχρι τα πέναλτι πέρασε και δεν ακούμπησε και όλα θα κρινόντουσαν από τα 11 βήματα. Σε εκείνο το σημείο ξύπνησαν και οι οπαδοί αφού η διαδικασία αυτή θα τους προσέφερε λίγα λεπτά αγωνίας. Εύστοχοι στα πέναλτι ήταν οι: Μπαλοτέλι,Τζέραρντ,Ρούνεϊ,Πίρλο,Γιανγκ,Νοτσερίνο και Ντιαμάντι ενώ αστόχησαν οι: Μοντολίβο,Γιανγκ και Άσλεϊ Κόουλ. Η Ιταλία άξιζε με βάση την εικόνα του αγώνα την πρόκριση αλλά κάνοντας και τον συνήγορο του διαβόλου θα ήταν μαγκιά άμα περνούσε η Αγγλία με αυτό τον τρόπο και η ευθύνη θα έπεφτε στην Σκουάντρα Ατζούρα που επί 120 λεπτά δεν μπορούσε να μετουσιώσει ένα από τα 35 συνολικά σουτ της σε γκολ. Γιατί η αμυντικογενής Τσέλσι ήταν αυτή που κέρδισε το Τσάμπιονς Λιγκ του 2012 και όχι η Μπάγιερν που είχε την συντριπτική υπεροχή στον αγώνα...
Τζο Χαρτ και Τζόλεον Λέσκοτ άφησαν,δίκαια, τρομερές εντυπώσεις με την παρουσία τους στο ματς. Ο πρώτος ήταν εκεί όποτε έπρεπε και κράτησε με νύχια και με δόντια το 0-0 παρά τα 20 σουτ προς την εστία του που πραγματοποίησαν οι Ιταλοί. Δέχτηκε μόνο τρία γκολ στην διοργάνωση.
Ο Λέσκοτ,επίσης,με την δύναμη και τις γρήγορες αντιδράσεις του συνέβαλε τα μέγιστα για να κρατηθεί ανέπαφη η εστία των λιονταριών. Χαρακτηριστικό παράδειγμα το τάκλιν του στο σουτ του Μπαλοτέλι,φάση στην οποία έδειξε ιδιαίτερο σθένος. Ο Τζέραρντ,ωστόσο,δεν βρέθηκε σε τόσο καλή μέρα και δεν πήρε την ομάδα στις πλάτες του όταν η μπάλα έκαιγε. Δεν έκανε την παραπάνω ενέργεια όταν η Αγγλία τον χρειαζόταν. Ο Πίρλο,για άλλη μια φορά,μάγεψε με τις ενέργειές του και αποτελεί καλλιτέχνη του γηπέδου. Ανοίγματα χώρων,σωστές κοντινές πάσες,πετυχημένα κατεβάσματα της μπάλας και μία κάθετη πάσα-δηλητήριο στον Μπαλοτέλι που θα μπορούσε να οδηγήσει άνετα στο 1-0,στην φάση που αναφέρθηκε προηγουμένως. Κάτι που πρέπει να σημειωθεί είναι πως από το παιχνίδι της Ιταλίας έλειπε το ξεπέταγμα του Κασάνο που ήταν μέτριος και,ορθά, αντικαταστάθηκε στο 78'. Η Ιταλία θα αντιμετωπίσει στον ημιτελικό την Γερμανία.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου