Όσο και να κρατούσε το ματς στο Κίεβο,ο νικητής θα παρέμενε ο ίδιος. Το άρθρο αυτό θα μπορούσε να χαρακτηριστεί άνετα ως επιστολή παραπόνων στον Λοράν Μπλαν για την προσέγγισή του στον αγώνα, που πραγματικά ήταν αδικαιολόγητη. Ας πάρουμε,όμως,τα πράγματα με την σειρά. Η παράδοση μέχρι την έναρξη του αγώνα προέβαλλε με τον πλέον σαφή τρόπο πως το μεγάλο φαβορί είναι οι Γάλλοι αφού οι Σουηδοί είχαν να τους κερδίσουν,είτε σε επίσημο είτε σε φιλικό παιχνίδι, από τα προκριματικά του Παγκοσμίου Κυπέλλου το 1969(!). Παρόλα αυτά,η ομάδα του Έρικ Χάμρεν έδειξε πως δεν λογαριάζει και πολύ την προϊστορία και επιφύλαξε ένα αποτέλεσμα-βόμβα στους Γάλλους που,αναμφίβολα, έβλεπαν το παιχνίδι σαν διαδικαστικού χαρακτήρα και παρουσιάστηκαν ιδιαίτερα νωθροί. Ο ομοσπονδιακός τεχνικός των τρικολόρ,γνώριζε πως είχε εξασφαλίσει σχεδόν σίγουρα την πρόκριση καθώς για να αποκλειστεί χρειάζονταν δύο τελείως αναπάντεχα σκορ,νίκη των Σουηδών και νίκη των Ουκρανών επί των Άγγλων. Έτσι,κράτησε στον πάγκο τον φορμαρισμένο Μενέζ,που αν δεχόταν κίτρινη στον συγκεκριμένο αγώνα δεν θα έπαιζε στο κρίσιμο επόμενο ματς. Επιπρόσθετα,δεν έπαιξε ο Καμπάιγ που αντιμετώπιζε πρόβλημα τραυματισμού και προφυλάχτηκε από τον προπονητή του συνετά. Από την άλλη πλευρά,στο τελευταίο της παιχνίδι στο Euro 2012,η Σουηδία έπαιξε με πολλές αλλαγές με τον Τοϊβόνεν να παίρνει για πρώτη φορά στα τρία ματς την θέση του επιθετικού της ομάδας,που είναι άλλωστε και η φυσική του και έκανε εμφανή την παρουσία του δικαιώνοντας τον Χάμρεν γα την επιλογή του. Βέβαια,αυτό ίσως να έπρεπε να γίνει νωρίτερα αφού Ρόσενμπεργκ και Ελμάντερ δεν βρήκαν δίχτυα στην διοργάνωση αλλά ούτε και ανησύχησαν ιδιαίτερα την αντίπαλη άμυνα.
Μόλις στο 9' ο φορ της Αϊντχόφεν, εκμεταλλεύτηκε την λάθος τοποθέτηση του Μεξές και βγήκε τετ-α-τετ με τον Γιορίς με τον Τοϊβόνεν,ωστόσο,να μην σκοράρει καθώς το σουτ του έφυγε οριακά άουτ. Αυτή ήταν και η μεγαλύτερη φάση του πρώτου ημιχρόνου με τους Γάλλους να έχουν τις περισσότερες που ήταν,όμως,ακίνδυνες για τον Ίσακσσον. Η ανάπτυξη των τυπικά φιλοξενούμενων ήταν προβληματική και όλο το ''στόρι'' βασιζόταν στο πόσο καλά θα συνδυαστούν Ριμπερί και Μπενζεμά μήπως και πετύχουν το 0-1. Όποτε ο άσσος της Μπάγιερν έπαιρνε την μπάλα,προσπαθούσε να τα κάνει όλα μόνος του με τους αντιπάλους του να του την κλέβουν χωρίς δυσκολία. Επιπρόσθετα,όσες φορές πήγε να συνεργαστεί με τον επιθετικό της Ρεάλ Μαδρίτης οι πάσες του δεν βγήκαν και,γενικά, έδειχναν ότι η χημεία τους θέλει δουλειά. Το σκηνικό αυτό συνεχίστηκε και στο δεύτερο ημίχρονο,με το ''πλάνο'' να οδεύει μαθηματικά προς την αποτυχία. Επιπρόσθετα,μεταξύ σοβαρού και αστείου τόσο ο Ριμπερί όσο και ο Μπενζεμά παρουσιάζουν με την εικόνα τους πως πριν ακόμα χτυπήσουν το σουτ δεν πιστεύουν πως θα κερδίσουν κάτι από αυτό και μία τεράστια απογοήτευση είναι σχηματισμένη στα πρόσωπά τους από το πρώτο κιόλας ματς. Πιθανώς,αυτό να ευθύνεται στο ότι η τακτική του Μπλαν αναγκάζει τον Μπενζεμά να βγαίνει από την αντίπαλη περιοχή και να δέχεται συχνά,έτσι,την πρώτη πάσα,πράγμα που δεν του αρέσει και πολύ. Δοκιμάζει αρκετά σουτ έξω από τα καρέ της απέναντι πλευράς,που είναι τελείως άστοχα μέχρι στιγμής,και φαίνεται πως είναι ένα στοιχείο που δεν ταιριάζει στο στυλ του. Ο Χάμρεν με βάση τα δεδομένα του πρώτου μέρους,θα έφευγε τουλάχιστον με τον βαθμό της ισοπαλίας από το παιχνίδι με την ομάδα του να είναι οργανωμένη στο γήπεδο και να πονάει μόνο από την αριστερή πτέρυγα,εκεί που αγωνιζόταν ο Μπαϊράμι.
Ο προπονητής των μπλε-κίτρινων εντόπισε έγκαιρα την ατέλεια του σχήματος που παρέταξε και προέβη σε μία αλλαγή,τον Κρίστιαν Γουίλεμσον, που συνέβαλλε τα μέγιστα για την τελική νίκη της πλευράς του. Στο 54', ο Ιμπραίμοβιτς ξαναχτύπησε με το δεύτερο προσωπικό του γκολ στον όμιλο, κάτι που αποτέλεσε φυσικό επακόλουθο της ροής του αγώνα και έγραψε με μοναδική προσπάθεια το 1-0. Η ασσίστ πιστώνεται στον Λάρσον,που έβγαλε μπαλιά ακριβείας και έδωσε την ευκαιρία στον συμπαίκτη του να ανοίξει τον δρόμο προς τα δίχτυα με μονοκόμματο σουτ. Αξίζει να σημειωθεί πως η Σουηδία έχει πετύχει όλα της τα τέρματα στο τουρνουά στο χρονικό διάστημα 45'-60' και έχει φανεί πως είναι το σημείο που παίρνει μπρος στο σκοράρισμα.
Η Γαλλία ''δεν άλλαξε μυαλά'' και συνέχισε να παίζει απαθώς όπως και στο πρώτο ημίχρονο. Το δεύτερο στοιχείο στο οποίο πονούσε,πέρα από την κακή παρουσία των Ριμπερί και Μπενζεμά,ήταν ο χώρος του κέντρου. Ο Μπλαν παρέταξε δύο καθαρόαιμους αμυντικούς χαφ,ειδικά ο Ντιαρά,να παίζουν δίπλα-δίπλα με τους πιο δημιουργικούς Νασρί και Μπεν Αρφά να είναι τοποθετημένοι αρκετά πιο μπροστά. Σβένσον και Κάλστρομ κρατούσαν αρχικά απόσταση από τον Ντιαρά όποτε οι Γάλλοι κατέβαζαν μπάλα και περίμεναν την κατάλληλη στιγμή να την κλέψουν,την στιγμή δηλαδή που θα κατέληγε στα πόδια του αμυντικού μέσου της Μαρσέιγ. Στην πρώτη του επαφή με την μπάλα,κατά βάση,την είχε χάσει αφού οι αντίπαλοι μέσοι τον εγκλώβιζαν πριν την μοιράσει σε Νασρί,Μπεν Αρφά ή Ριμπερί που ήταν ο στόχος του. Ο Μπεν Αρφά,μάλιστα,βγήκε από τον αγώνα στο 59' αφού δεν πρόσφερε τα αναμενόμενα ενώ ήταν μίας πρώτης τάξεως ευκαιρία να καθιερωθεί στο σχήμα σε περίπτωση που εντυπωσίαζε. Αξιομνημόνευτες ευκαιρίες για την Γαλλία,ήταν το σουτ από κοντινή απόσταση του Μενέζ και η κεφαλιά του αμαρκάριστου Ζιρού,που είχαν περάσει προηγουμένως στον αγώνα,όμως, δεν ευστόχησαν για την ισοφάριση. Το γκολ,τελικά,ήρθε από την απέναντι πλευρά που διπλασίασε τα τέρματά της. Ο Γουίλεμσον πλησιάζει απειλητικά τα καρέ των Γάλλων και σεντράρει όμορφα με αποδέκτη τον νεοεισελθέντα Χολμέν που με το σουτ του βρήκε το οριζόντιο δοκάρι. Για καλή τύχη των Σκανδιναβών,όμως,ο Λάρσον ήταν παρών και ''μυρίστηκε'' την φάση πετυχαίνοντας με δυνατό σουτ το 2-0.
Από την μία δεν ξέρεις ποιον να πρωτο-ξεχωρίσεις από την Σουηδία ενώ από την άλλη ποιον να θεωρήσεις την μεγαλύτερη απογοήτευση. Πάντως,χωρίς αμφιβολία,ο κορυφαίος της αναμέτρησης καθόταν στον πάγκο,ή πιο συγκεκριμένα,ήταν όρθιος μπροστά από τον πάγκο. Και το όνομα αυτού Έρικ Χάμρεν που έπιασε αδιάβαστο τον Λοράν Μπλαν που, ίσως, να εκτιμούσε πως θα έχει εύκολο έργο. Παρόλο που δεν είχε ελπίδες πρόκρισης,ο Σουηδός τεχνικός είχε μελετήσει με τον καλύτερο τρόπο τους αντιπάλους του γνωρίζοντας τα προτερήματα και τις αδυναμίες τους και,τελικά,βγήκε δίκαια νικητής. Στο χορτάρι,ξεχώρισε ο Σεμπαστιάν Λάρσον αφού ήταν κινητικός και αποτελεσματικός στην δουλειά του. Η μία ασσίστ και το ένα γκολ επιβραβεύουν τον κόπο του. Ο Κάλστρομ,ήταν αυτός που κατέκτησε το κέντρο και βοήθησε σε όλους τους τομείς και δημιουργικά και ανασταλτικά και του αξίζουν συγχαρητήρια. Ο Ιμπραίμοβιτς,μπορεί να μην έκανε τόσο καλό παιχνίδι όπως κόντρα στην Αγγλία,αλλά αποτέλεσε τον ιθύνοντα νου της ομάδας και σημείωσε και ένα γκολ το οποίο ουσιαστικά έκρινε και την αναμέτρηση. Νασρί και Ντιαρά,εκτός από τους Ριμπερί και Μπενζεμά,μπορούν να συμπεριληφθούν άνετα στους παίχτες που τράβηξαν πίσω τους τρικολόρ και,γενικά,καλύτερος ποδοσφαιριστής της ομάδας θα μπορούσε να θεωρηθεί ένας που έπιασε μέτρια απόδοση,π.χ ο Γιορίς,καθώς οι περισσότεροι βρέθηκαν σε κακή μέρα. Στα ''τραύματα'' του Μπλαν,επίσης,ξεχωρίζει και η απουσία του Μεξές από τον ερχόμενο αγώνα με την Ισπανία για την φάση των 8. Η κίτρινη κάρτα που αντίκρισε ο αμυντικός της Μίλαν του στερεί την συμμετοχή σε αυτό το παιχνίδι. Ο λόγος που τον χρησιμοποίησε ο προπονητής του απέναντι στην Σουηδία γεννά απορίες...
Μόλις στο 9' ο φορ της Αϊντχόφεν, εκμεταλλεύτηκε την λάθος τοποθέτηση του Μεξές και βγήκε τετ-α-τετ με τον Γιορίς με τον Τοϊβόνεν,ωστόσο,να μην σκοράρει καθώς το σουτ του έφυγε οριακά άουτ. Αυτή ήταν και η μεγαλύτερη φάση του πρώτου ημιχρόνου με τους Γάλλους να έχουν τις περισσότερες που ήταν,όμως,ακίνδυνες για τον Ίσακσσον. Η ανάπτυξη των τυπικά φιλοξενούμενων ήταν προβληματική και όλο το ''στόρι'' βασιζόταν στο πόσο καλά θα συνδυαστούν Ριμπερί και Μπενζεμά μήπως και πετύχουν το 0-1. Όποτε ο άσσος της Μπάγιερν έπαιρνε την μπάλα,προσπαθούσε να τα κάνει όλα μόνος του με τους αντιπάλους του να του την κλέβουν χωρίς δυσκολία. Επιπρόσθετα,όσες φορές πήγε να συνεργαστεί με τον επιθετικό της Ρεάλ Μαδρίτης οι πάσες του δεν βγήκαν και,γενικά, έδειχναν ότι η χημεία τους θέλει δουλειά. Το σκηνικό αυτό συνεχίστηκε και στο δεύτερο ημίχρονο,με το ''πλάνο'' να οδεύει μαθηματικά προς την αποτυχία. Επιπρόσθετα,μεταξύ σοβαρού και αστείου τόσο ο Ριμπερί όσο και ο Μπενζεμά παρουσιάζουν με την εικόνα τους πως πριν ακόμα χτυπήσουν το σουτ δεν πιστεύουν πως θα κερδίσουν κάτι από αυτό και μία τεράστια απογοήτευση είναι σχηματισμένη στα πρόσωπά τους από το πρώτο κιόλας ματς. Πιθανώς,αυτό να ευθύνεται στο ότι η τακτική του Μπλαν αναγκάζει τον Μπενζεμά να βγαίνει από την αντίπαλη περιοχή και να δέχεται συχνά,έτσι,την πρώτη πάσα,πράγμα που δεν του αρέσει και πολύ. Δοκιμάζει αρκετά σουτ έξω από τα καρέ της απέναντι πλευράς,που είναι τελείως άστοχα μέχρι στιγμής,και φαίνεται πως είναι ένα στοιχείο που δεν ταιριάζει στο στυλ του. Ο Χάμρεν με βάση τα δεδομένα του πρώτου μέρους,θα έφευγε τουλάχιστον με τον βαθμό της ισοπαλίας από το παιχνίδι με την ομάδα του να είναι οργανωμένη στο γήπεδο και να πονάει μόνο από την αριστερή πτέρυγα,εκεί που αγωνιζόταν ο Μπαϊράμι.
Ο προπονητής των μπλε-κίτρινων εντόπισε έγκαιρα την ατέλεια του σχήματος που παρέταξε και προέβη σε μία αλλαγή,τον Κρίστιαν Γουίλεμσον, που συνέβαλλε τα μέγιστα για την τελική νίκη της πλευράς του. Στο 54', ο Ιμπραίμοβιτς ξαναχτύπησε με το δεύτερο προσωπικό του γκολ στον όμιλο, κάτι που αποτέλεσε φυσικό επακόλουθο της ροής του αγώνα και έγραψε με μοναδική προσπάθεια το 1-0. Η ασσίστ πιστώνεται στον Λάρσον,που έβγαλε μπαλιά ακριβείας και έδωσε την ευκαιρία στον συμπαίκτη του να ανοίξει τον δρόμο προς τα δίχτυα με μονοκόμματο σουτ. Αξίζει να σημειωθεί πως η Σουηδία έχει πετύχει όλα της τα τέρματα στο τουρνουά στο χρονικό διάστημα 45'-60' και έχει φανεί πως είναι το σημείο που παίρνει μπρος στο σκοράρισμα.
Η Γαλλία ''δεν άλλαξε μυαλά'' και συνέχισε να παίζει απαθώς όπως και στο πρώτο ημίχρονο. Το δεύτερο στοιχείο στο οποίο πονούσε,πέρα από την κακή παρουσία των Ριμπερί και Μπενζεμά,ήταν ο χώρος του κέντρου. Ο Μπλαν παρέταξε δύο καθαρόαιμους αμυντικούς χαφ,ειδικά ο Ντιαρά,να παίζουν δίπλα-δίπλα με τους πιο δημιουργικούς Νασρί και Μπεν Αρφά να είναι τοποθετημένοι αρκετά πιο μπροστά. Σβένσον και Κάλστρομ κρατούσαν αρχικά απόσταση από τον Ντιαρά όποτε οι Γάλλοι κατέβαζαν μπάλα και περίμεναν την κατάλληλη στιγμή να την κλέψουν,την στιγμή δηλαδή που θα κατέληγε στα πόδια του αμυντικού μέσου της Μαρσέιγ. Στην πρώτη του επαφή με την μπάλα,κατά βάση,την είχε χάσει αφού οι αντίπαλοι μέσοι τον εγκλώβιζαν πριν την μοιράσει σε Νασρί,Μπεν Αρφά ή Ριμπερί που ήταν ο στόχος του. Ο Μπεν Αρφά,μάλιστα,βγήκε από τον αγώνα στο 59' αφού δεν πρόσφερε τα αναμενόμενα ενώ ήταν μίας πρώτης τάξεως ευκαιρία να καθιερωθεί στο σχήμα σε περίπτωση που εντυπωσίαζε. Αξιομνημόνευτες ευκαιρίες για την Γαλλία,ήταν το σουτ από κοντινή απόσταση του Μενέζ και η κεφαλιά του αμαρκάριστου Ζιρού,που είχαν περάσει προηγουμένως στον αγώνα,όμως, δεν ευστόχησαν για την ισοφάριση. Το γκολ,τελικά,ήρθε από την απέναντι πλευρά που διπλασίασε τα τέρματά της. Ο Γουίλεμσον πλησιάζει απειλητικά τα καρέ των Γάλλων και σεντράρει όμορφα με αποδέκτη τον νεοεισελθέντα Χολμέν που με το σουτ του βρήκε το οριζόντιο δοκάρι. Για καλή τύχη των Σκανδιναβών,όμως,ο Λάρσον ήταν παρών και ''μυρίστηκε'' την φάση πετυχαίνοντας με δυνατό σουτ το 2-0.
Από την μία δεν ξέρεις ποιον να πρωτο-ξεχωρίσεις από την Σουηδία ενώ από την άλλη ποιον να θεωρήσεις την μεγαλύτερη απογοήτευση. Πάντως,χωρίς αμφιβολία,ο κορυφαίος της αναμέτρησης καθόταν στον πάγκο,ή πιο συγκεκριμένα,ήταν όρθιος μπροστά από τον πάγκο. Και το όνομα αυτού Έρικ Χάμρεν που έπιασε αδιάβαστο τον Λοράν Μπλαν που, ίσως, να εκτιμούσε πως θα έχει εύκολο έργο. Παρόλο που δεν είχε ελπίδες πρόκρισης,ο Σουηδός τεχνικός είχε μελετήσει με τον καλύτερο τρόπο τους αντιπάλους του γνωρίζοντας τα προτερήματα και τις αδυναμίες τους και,τελικά,βγήκε δίκαια νικητής. Στο χορτάρι,ξεχώρισε ο Σεμπαστιάν Λάρσον αφού ήταν κινητικός και αποτελεσματικός στην δουλειά του. Η μία ασσίστ και το ένα γκολ επιβραβεύουν τον κόπο του. Ο Κάλστρομ,ήταν αυτός που κατέκτησε το κέντρο και βοήθησε σε όλους τους τομείς και δημιουργικά και ανασταλτικά και του αξίζουν συγχαρητήρια. Ο Ιμπραίμοβιτς,μπορεί να μην έκανε τόσο καλό παιχνίδι όπως κόντρα στην Αγγλία,αλλά αποτέλεσε τον ιθύνοντα νου της ομάδας και σημείωσε και ένα γκολ το οποίο ουσιαστικά έκρινε και την αναμέτρηση. Νασρί και Ντιαρά,εκτός από τους Ριμπερί και Μπενζεμά,μπορούν να συμπεριληφθούν άνετα στους παίχτες που τράβηξαν πίσω τους τρικολόρ και,γενικά,καλύτερος ποδοσφαιριστής της ομάδας θα μπορούσε να θεωρηθεί ένας που έπιασε μέτρια απόδοση,π.χ ο Γιορίς,καθώς οι περισσότεροι βρέθηκαν σε κακή μέρα. Στα ''τραύματα'' του Μπλαν,επίσης,ξεχωρίζει και η απουσία του Μεξές από τον ερχόμενο αγώνα με την Ισπανία για την φάση των 8. Η κίτρινη κάρτα που αντίκρισε ο αμυντικός της Μίλαν του στερεί την συμμετοχή σε αυτό το παιχνίδι. Ο λόγος που τον χρησιμοποίησε ο προπονητής του απέναντι στην Σουηδία γεννά απορίες...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου