Τετάρτη 13 Ιουνίου 2012

Πληγώθηκε η ρωσική αρκούδα. Πολωνία 1-1 Ρωσία.

Ένα ματς με έντονο κοινωνικό υπόβαθρο και ισχυρή αστυνομική παρουσία διεξήχθη στην Βαρσοβία. Το μίσος ανάμεσα στους δύο λαούς έχει προκαλέσει ανησυχίες στην πολιτεία της διοργανώτριας χώρας και όπως αναμενόταν σημειώθηκαν επεισόδια και μετά την λήξη του παιχνιδιού. Όσον αφορά το αγωνιστικό κομμάτι,οι Ρώσοι έπαιξαν κατά παρόμοιο τρόπο με την εμφάνισή τους απέναντι στην Πολωνία. Κυριαρχικό ποδόσφαιρο,γρήγορες πάσες και αντεπιθέσεις που διασπάνε την αντίπαλη άμυνα. Ο ελεύθερος ρόλος των Αρσάβιν και Τζαγκόεφ περισσότερο αλλά και του Κερζάκοφ συμβάλει ώστε το πλάνο αυτό να έχει επιτυχία,δηλαδή οι επιλογές του ρόστερ κάνουν την τακτική να απογειώνεται.


Ο επιθετικός της Ζενίτ,ωστόσο,πάλι δεν πέτυχε γκολ και αναμφίβολα τον επηρεάζει ψυχολογικά αφού παρά την κινητικότητα και την ενέργεια που δείχνει,στο τέλος δεν επιβραβεύεται. Έτσι, ο Παβλιουτσένκο μπήκε ξανά στην θέση του και το δίλημμα ανάμεσα στους δύο για μία θέση κορυφώνεται και προβληματίζει ακόμα περισσότερο τον Άντβοκαατ. Το γκολ του Τζαγκόεφ στο 37' φαινόταν πως θα έκρινε την αναμέτρηση και πως η Ρωσία θα φιλοδωρούσε και με άλλα τέρματα την αντίπαλό της.


Ο Μπλατζiκόφσκι,παρόλα αυτά,είχε αντίθετη γνώμη και το απέδειξε με το σουτ-κεραυνό που εξαπέλυσε στο 57'  που δεν έδωσε ελπίδες στον Μαλαφέεφ και διαμορφώθηκε με αυτό τον τρόπο το 1-1. Πέρα από το σουτ, το κόψιμο της μπάλας και το σπάσιμο του κορμιού του άσσου της Μπορούσσια Ντόρτμουντ ήταν καταλυτικής σημασίας για να χριστεί ο ίδιος σκόρερ. Ως συνέπεια,έκοψε τα φτερά των αντιπάλων του που η ισοφάριση τους ήρθε βαριά και τους έριξε τον ρυθμό. Από εκείνο το σημείο και μετά η Πολωνία τα έπαιξε όλα για όλα επιδιώκοντας να εξασφαλίσει από το συγκεκριμένο ματς την πρόκριση. Ο Ντενίσοφ ήταν ο αφανής ήρωας της Ρωσίας που κράτησε με τις αμυντικές του πρωτοβουλίες τον βαθμό της ισοπαλίας που στέλνει την ομάδα του στους 8. Σίγουρα, στοιχείο που πρέπει να διορθώσει ο Σμούντα είναι να φέρει πιο κοντά τις γραμμές,ιδίως κέντρου και επίθεσης, αφού ο Λεβαντόφσκι είναι απομονωμένος και έχει άχαρο ρόλο που δεν ενεργοποιεί τις δυνατότητές του.Ο Μπένις θέλει δουλειά όταν περνάει το κέντρο και ψυχραιμία αφού πολλές προσπάθειες πήγανε χαμένες λόγω άστοχων πασών του.Ο Πέρκις ήταν φανταστικός,ένας πραγματικός βράχος της άμυνας που δεν έχασε ποτέ τον έλεγχο στο μαρκάρισμα του Κερζάκοφ ακόμα και όταν βρισκόταν σε μειονεκτική θέση.


Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου