Παρασκευή 15 Ιουνίου 2012

Σκόνταψαν οι Ατζούρι... Ιταλία 1-1 Κροατία.

Γκέλα που,λογικά, δεν θα στοιχίσει στην ομάδα του Τσέζαρε Πραντέλι,ωστόσο οι Ιταλοί χρειάζονται, πλέον, οπωσδήποτε νίκη στην τελευταία αγωνιστική με τους Ιρλανδούς για να μην μπούνε σε μπελάδες. Η ευτυχία και η υπέρμετρη χαρά που επήλθε μετά την ισοπαλία κόντρα στην Ισπανία,μόλις στο πρώτο ματς των ομίλων, ήταν ένα γεγονός που έφερε κατά κάποιον τρόπο εφησυχασμό στην ομάδα. Το θετικό σχετικά σκορ με τους φούριας ρόχας δεν εξασφάλιζε απευθείας την πρόκριση κάτι που σήμαινε δύο νίκες στην συνέχεια με την πρώτη να μην έρχεται. Μπορεί η Ιταλία να πάτησε γκάζι στο πρώτο μέρος και να προβάλλει πως θα φύγει στο τέλος με τους τρεις βαθμούς,ωστόσο,το προβάδισμα πιθανώς να την χαλάρωσε και να περίμενε,απλώς, το 90' για να πανηγυρίσει, με το παιχνίδι να έχει πολύ ψωμί ακόμα. Στο 39' ο Πίρλο άνοιξε το σκορ με μία καλλιτεχνική εκτέλεση φάουλ λίγα μέτρα έξω από την μεγάλη περιοχή και όλα έδειχναν πως η πλευρά του θα συνεχίσει στον ίδιο ρυθμό. Αρκετές χαμένες φάσεις είχαν προηγηθεί με μεγαλύτερη την διπλή ευκαιρία που είχε ο Μαρκίσιο να σκοράρει με τον Πλετίκοσα,όμως, να του λέει <<όχι>> πεισματικά. Ο Πίρλο,πραγματικά, στο πρώτο 45λεπτο και στις αρχές του δευτέρου ημιχρόνου ήταν χάρμα οφθαλμών αφού ένιωθε κανείς πως όποια φορά ακουμπούσε την μπάλα θα έκανε κάτι το ασυνήθιστο,το ασυμβίβαστο. Η Σκουάντρα Ατζούρα φαινόταν πολύ σκληρή για να πεθάνει αλλά μετά την ανάπαυλα δεν παρουσιάστηκε με το αντίστοιχο πάθος και διάθεση.


Είναι άξιο απορίας το τι είπε ο Τσέζαρε Πραντέλι στα αποδυτήρια... Η Ιταλία από την ώρα που ξαναπάτησε στο γήπεδο μέχρι να δεχτεί το γκολ της ισοφάρισης έδειχνε πως δεν έχει συγκεκριμένο αγωνιστικό πλάνο αφού σε κάποιες περιπτώσεις προσπαθούσε να κάνει καθυστερήσεις ενώ σε άλλες στόχευε να διπλασιάσει τα τέρματά της. Το γεγονός αυτό προβλημάτισε αφού η Ιταλία και η Γερμανία από άποψη τακτικής προσέγγισης μοιάζουν πιο κοντά στην κατάκτηση του τίτλου. Παρόλο που δεν παρουσιάζουν θέαμα που πολλοί φίλαθλοι επιζητούν,το σύστημα τους είναι ιδιαίτερα σφιχτό και δυσκολοκατόρθωτο για να ''χτυπηθεί''. Στην άμυνα και στην επίθεση συμβάλλουν όλοι οι παίχτες και η αντεπίθεση αποτελεί σχεδόν ξένο όρο για τις δύο πλευρές,πράγμα που σε μη αποτελεσματική επίθεση της ομάδας δεν φέρνει την άμυνά τους σε δύσκολη θέση. Και το γκολ,όπως φάνηκε, προήλθε από ατομικό λάθος στα μετόπισθεν και όχι από το σχέδιο της Ιταλίας, αφού ο Κιελίνι με κακή τοποθέτηση εξέθεσε τον Μπουφόν. Βέβαια,άξιος συγχαρητηρίων είναι και ο Μάντζουκιτς με την εκπληκτική ψυχραιμία που επέδειξε στην φάση. Σουτ που εξόντωσε τον έμπειρο τερματοφύλακα με την μπάλα να παίρνει φωτιά. Αφού χτύπησε στο δεξί δοκάρι,μπήκε στα δίχτυα με τον επιθετικό της Βόλφσμπουργκ να διαμορφώνει το 1-1 και να φτάνει τα τρία τέρματα στην διοργάνωση. Μέχρι εκείνη την στιγμή,οι Βαλκάνιοι κάτι προσπαθούσαν να κάνουν που κανένας δεν καταλάβαινε. Πολλές φορές ανέβαιναν τα μπακς,Στρίνιτς και Σέρνα,στα χαφ και εγκλωβίζονταν σχεδόν από μόνα τους με τους αντιπάλους τους να μην καταβάλλουν μεγάλη προσπάθεια για να τους αντιμετωπίσουν.Το ευμετάβλητο 1-0,παρόλα αυτά, τους έδινε το δικαίωμα να κάνουν όνειρα και τελικά κατάφεραν να ισοφαρίσουν.


Μάλιστα,δεν σταμάτησαν εκεί αφού και μετά το 72',όπου σημειώθηκε το γκολ, οι Κροάτες επιδίωκαν το δεύτερο τέρμα της νίκης με την λογική ότι στο επόμενο παιχνίδι παίζουν με την νικήτρια της διοργάνωσης του 2008,Ισπανία. Δεν τα κατάφεραν και πλέον κυνηγάνε το θαύμα. Αδιαμφισβήτητα,ο Πίρλο ήταν ο καλύτερος του αγώνα,κυρίως με την παρουσία του στο πρώτο μισό,αλλά και ο Μόντριτς,από την άλλη, αποτέλεσε βαρυσήμαντο όπλο στην φαρέτρα του Μπίλιτς και συνέβαλλε αποφασιστικά στην ανατροπή του αποτελέσματος. Πανταχού παρών ο μέσος της Τόττεναμ που έκοβε και έραβε στον χώρο του κέντρου. Ο Μάντζουκιτς αποτέλεσε,επίσης,κρίκο των Κροατών που έκρινε το ματς αφού γέμιζε την αντίπαλη περιοχή και με το γκολ του θέτει την ομάδα του υποψήφια στο παιχνίδι της πρόκρισης.


Πέμπτη 14 Ιουνίου 2012

Η Πορτογαλία που οι οπαδοί της αγαπάνε. Δανία 2-3 Πορτογαλία.

Το γεγονός ότι η Πορτογαλία προηγήθηκε,βοήθησε να δούμε ένα πολύ θεαματικό παιχνίδι με 5 γκολ.  Σε αντίθετη περίπτωση, ο Μόρτεν Όλσεν θα ακολουθούσε το ίδιο πλάνο με τον αγώνα απέναντι στην Ολλανδία,δηλαδή μετά το γκολ τρέξιμο με την μπάλα στους κενούς χώρους για ροκάνισμα του χρόνου χωρίς βλέψεις για επιπλέον τέρματα. Παρά την κρισιμότητα του ματς,ο Πάουλο Μπέντο δεν φάνηκε και να επηρεάζεται από το αποτέλεσμα έκπληξη της πρώτης αγωνιστικής,Δανία 1-0 Ολλανδία. Δεν φοβήθηκε τους αντιπάλους του και πέρα από τους 3 βαθμούς στόχος του ήταν να διασκεδάσει τις εντυπώσεις μετά το στραπάτσο κόντρα στην Γερμανία. Τα δύο μπακς έκριναν, όπως φαινόταν και προ έναρξης, το αποτέλεσμα αφού πέρα από τις μεταβιβάσεις τους στους εξτρέμς της ομάδας κατάφεραν να αντιμετωπίσουν τις αντεπιθέσεις των Δανών,κομμάτι της τακτικής που στηρίζονται οι ερυθρόλευκοι. Στο πρώτο μέρος, οι Πορτογάλοι ευτύχησαν να ανοίξουν το σκορ στο 24' μετά από κεφαλιά-δυναμίτη του Πέπε και εκτέλεση κόρνερ του Μοουτίνιο. Ειδικά μετά και το δεύτερο γκολ των Ιβήρων το οποίο σκόραρε ο Πόστιγκα,όλα έδειχναν πως είχε καθαρίσει η μπουγάδα. Πολύ όμορφο τέρμα από τον πρώην άσσο της Πόρτο που νίκησε τον αμυντικό της Ρόμα Κέερ που έδειξε αδυναμίες με την προβληματική επίθεση της Πορτογαλίας ενώ με τα κανόνια της Ολλανδίας έδρασε άψογα και κράτησε το μηδέν.Επιπρόσθετα,η Δανία έμοιαζε ακίνδυνη και σαν να είχε αποδεχτεί την εξέλιξη,πράγμα, ωστόσο, που δεν έπρεπε να εφησυχάσει την πλευρά του Πάουλο Μπέντο που παραλίγο να την πατήσει. Από το πουθενά,καταπληκτική πάσα του Γιάκομπ Πόουλσεν μέσα στην μεγάλη περιοχή της Πορτογαλίας που βρήκε τον Κρον-Ντέλι ο οποίος δεν ήταν οφσάιντ. Με πολύ ποιοτική κεφαλιά,βρήκε στην συνέχεια, τον αφύλακτο Μπέντνερ που με τον ίδιο τρόπο έστειλε την μπάλα στα δίχτυα. Οι ομάδες πήγαν στα αποδυτήρια με αυτό το σκορ και η Δανία δεν τα είχε παρατήσει.

Μόνο το ''joga bonito'' ένοιαζε την Πορτογαλία που επιδίωκε να αυξήσει τον δείκτη το σκορ με αρκετούς παίχτες να περνάνε την γραμμή του κέντρου. Το λεπτό 2-1 δεν τρόμαζε τους τυπικά φιλοξενούμενους στο Λβιβ. Οι μεσοεπιθετικοί,κυρίως,έχασαν αρκετές φάσεις επιπόλαια και χωρίς να λαμβάνουν υπόψη τη σημασία του αγώνα. Η αλλαγή του Ποστίγκα με τον Ολιβέιρα, ανέβασε ακόμα περισσότερο τους ρυθμούς των Πορτογάλων που είχαν στήσει περίπτερο μπροστά στην απέναντι εστία αλλά η δημιουργία ευκαιριών δεν τελείωνε με τον εξίσου πετυχημένο τρόπο. Ο Ολιβέιρα διακρίθηκε στο παιχνίδι αφού άνοιγε με απίστευτη άνεση χώρους στους Νάνι και Ρονάλντο και αξιοποιήθηκε σωστά σε αντίθεση με το Πορτογαλία-Γερμανία όπου είχε έναν άχαρο ρόλο ανάμεσα στους ογκόλιθους Χούμελς και Μπόατενγκ που του έκλεβαν εύκολα την μπάλα. Ο Ρονάλντο έχασε δύο ανεπανάληπτες φάσεις,με την δεύτερη χρονικά να είναι ιδιαίτερα απλή υπόθεση για την κλάση του. Και αντί να τα βάλει ο CR7,ο Μπέντνερ ήταν πάλι στο σωστό σημείο και έφερε το ματς στα ίσια διαμορφώνοντας το 2-2. Ο Γιάκομπσεν ήταν αυτός που σέρβιρε την συγκεκριμένη φορά το γκολ,με τον 24χρονο στράικερ να μην συγχωρεί τα λάθη της αντιπάλου του. Η μπάλα θα τιμωρούσε τους Πορτογάλους αν δεν περνούσε στον αγώνα ο Σιλβέστρε Βαρέλα. Μπήκε πολύ ψυχωμένος και με εύστοχο και πολύ δυνατό σουτ έβαλε τον μεγαλύτερο λίθο για την νίκη. Άξιος συγχαρητηρίων ο νεαρός εξτρέμ που παρά το αρχικό ''τσαφ'',δεν πτοήθηκε και με δεύτερη διαδοχική προσπάθεια έγραψε το τελικό 3-2. Ένας νυν και δύο πρώην παίχτες της Πόρτο, οι σκόρερς της Πορτογαλίας,στατιστικό σπάνιο και αξιοσημείωτο. Επιπρόσθετα,η Σελεσάο πήρε μία άτυπη εκδίκηση κόντρα στην Δανία αφού στα προκριματικά της διοργάνωσης η δεύτερη κατάφερε να εδραιωθεί στην πρώτη θέση του ομίλου περνώντας το θεωρητικά φαβορί Πορτογαλία. Οι νικητές του αγώνα ήταν και οι κυρίαρχοι στο χορτάρι σε κατοχή αλλά και φάσεις και σε αυτό συνέβαλλε καταλυτικά,πέρα από τους Κοεντράο και Περρέιρα όπως προαναφέρθηκε,ο Μιγκέλ Βελόσο. Κυρίως, η παρουσία του στο πρώτο ημίχρονο έβαλε στοπ στους αντίπαλους χαφ και έπαιξε με θάρρος και αυτοθυσία. Οι ποδοσφαιριστές της Δανίας που ξεχώρισαν ήταν πρώτα πρώτα ο εξαιρετικός επιθετικός της Σάντερλαντ,Μπέντνερ, με τα δύο γκολ που πέτυχε και έδειξε ξανά πως στις κεφαλιές έχει χάρισμα. Πολλοί θα υποστήριζαν στο τέλος του ματς πως ένας κούκος δεν φέρνει την άνοιξη... Ο Κβιστ,επίσης,συνέβαλλε καθοριστικά για την ορθή λειτουργία του κέντρου αφού οι γρήγορες πάσες και οι τοποθετήσεις του έβγαζαν γρήγορα την Δανία στην επίθεση.


Portugal that her fans love. Denmark 2-3 Portugal.

The fact that Portugal opened the score,helped us to see a spectacular game with 5 goals. In other case,Morten Olsen would follow the same plan with the game against Netherlands,which means that after the probable goal,Dermark might run with the ball in the open spaces of the field in order to delay the game without wanting to put extra goals. Although the game was very important,Paulo Bento didn't seem to be affected by the surprise-result of the first fixture,Denmark 1-0 Netherlands. He wasn't afraid to cope with his opponents and apart from chasing the 3 points,his purpose was to entertain the portuguese fans. In that way, he would make them forget the painful loss from Germany. The two wing-backs ''judged'' the game,something that was well-known before the beginning of the match, because they were passing well the attacking midfielders of the team and they managed to stop the counter-attacks of Denmark,tactic that white-reds are based on. In the first half,Portuguese players scored the first goal of the game in 24' with a dynamite-header of Pepe and corner that was hit by Moutinho. Especially,after the second goal of the Iberians that Postiga striked,all the clues were leading to the result that Portugal will,undoubtedly, win. Great goal from the ex attacker of Porto,who won the defender of Roma, Kjaer, a player that showed weaknesses against the problematic attack of Portugal in contrast to his appearence contra to the cannons of Netherlands. In that game,he was faultless and helped his team not to concede a goal. Additionally,Denmark  was harmless and looked that it has accepted the outcome,thing that didn't have to make Portugal relax. Paulo Bento and,generally,the portuguese side was nearly to lose the win. Anyone expected that Jakob Poulsen would find with a fantastic pass in the area of Portugal Krohn Dehli who wasn't offside. With a quality header,he found the unmarked Bendtner who with the same way, sent the ball into the net. The two sides went to the dressing-rooms with that score and Dermark wasn't retired from the game.

Only the ''joga bonito'' cared Portugal that was targetting to score more goals and more players were passing the line of the midfield. The unsure 2-1 didn't scare the typically ''guests'' in Lviv. The attacking midfielders,mainly,lost many chances without reason and without thinking seriously the significance of the game. The change of Postiga with Oliveira,pushed up the rythm of Portugal that was in many cases outside the opponents' area but the creation of chances wasn't finished with the similar successful way. Oliveira was one of the best on the pitch because he was opening spaces to Nani and Ronaldo and he was used well in the attack. In Portugal-Germany he had a difficult role in the game because he was playing between the rocks of the defence Hummels and Boateng who were taking easily the ball from him. Ronaldo lost two unreapeatable chances,with the second,particularly, in the match to be an easy case for his talent. As CR7 wasn't scoring,Bendtner had the answer and he was in the right place to equalise for the 2-2. Jacobsen made the assist for the goal and the 24 years old striker didn't forgive the errors of his opponent. The ball ''was ready'' to punish the Portuguese if Silvestre Varela didn't get on the field. He took part having great determination and passion and with an accurate and strong shot he made the biggest step for the win. The young winger worthed congratulations for his appearence because he wrote the final 3-2 with the second effort as he didn't manage to shot effectively with the first. One player of Porto and two ex players of this club,were the scorers for Portugal,something that is rare and remarkable. Also,Selecao took the untypical revenge from Denmark because in the qualifying group of the tournament the white-reds managed to be first leaving back the favorite Portugal. The winners of the game were the masters of it,too,as they had with their side the possesion and the most chances to score in the 90 minutes and in that played an important role,apart from Coentrao and Perreira as it was told,Miguel Veloso. Mainly,his presence in the first half stopped the opponents' midfielders and he played with courage and self-sacrifice. The striker of Sunderland,Bendtner, is, surely, included in the top footballers of the match for Denmark with the two goals that he scored and he proved for another time that he is gifted in the headers. Many fans would support in the end of the game that one player cannot save all the team alone...In addition,Kvist had a key-role in the midfield and his quick passes and his right positioning helped Denmark to aproach Portugal's defence.

    

Θέτει σοβαρή υποψηφιότητα για την κατάκτηση του Euro. Ολλανδία 1-2 Γερμανία.

Οι Γερμανοί πάνε τρένο για τον τίτλο! Στον πιο αμφίρροπο θεωρητικά όμιλο κάνουν τα πράγματα να φαίνονται απλά και μετά την νίκη απέναντι στην Πορτογαλία έστειλαν αδιάβαστη και την Ολλανδία, σε ένα παιχνίδι που ήταν τελικός για τον Φαν Μάρβαϊκ. Τα πάντσερς μοιάζουν ανίκητα αφού εγκλωβίζουν τους αντιπάλους τους που δεν βρίσκουν το αδύναμο σημείο της. Η νωθρή εμφάνιση του πρώτου ματς έφερε στο προσκήνιο κάποιους επικριτές της,ωστόσο, η ισοπεδωτική και ακλόνητη νίκη της στην δεύτερη αγωνιστική δεν γεννά ερωτηματικά. Ο Λεβ στηρίζει όλη την οργάνωση της ομάδας του σε παίχτες ηγέτες,ξεχωριστός για κάθε γραμμή, οι οποίοι είναι ο Νόιερ,ο Χούμελς,ο Σβαϊνσταϊγκερ και ο Γκόμεζ που παίρνουν την εθνική στις πλάτες τους. Παρά την ποιότητά τους, οι συγκεκριμένοι παίχτες προτιμούν τον χαρακτηρισμό του αφανούς ήρωα παρά εκείνον της βεντέτας όπως δυστυχώς συμβαίνει στο αντίπαλο στρατόπεδο,αυτό της Ολλανδίας. Όπως δείχνουν τα πράγματα, ο ομοσπονδιακός τεχνικός των οράνιε αδυνατεί να δαμάσει το πλούσιο υλικό του και να αφήσει παίκτες που τα ΜΜΕ θεωρούν αναντικατάστατους,στον πάγκο. Πράγμα που θα ήταν προς όφελος της ομάδας αφού Σνάϊντερ και Ρόμπεν δεν αποδίδουν τα αναμενόμενα όταν βρίσκονται μαζί στο χορτάρι και ο Φαν Μάρβαϊκ έχει αργήσει ήδη στο να κάνει τις επιλογές του σχετικά με το σημείο αυτό της τακτικής του προσέγγισης. Στην συγκεκριμένη αναμέτρηση, ο Γκόμεζ πυροβόλησε δυο φορές και πάει προς ολοταχώς για το βραβείο του πρώτου σκόρερ της διοργάνωσης. Στο 24' και στο 38' τα τέρματα που πέτυχε, με τους Ολλανδούς να φεύγουν από το γήπεδο στο 45' με κατεβασμένα κεφάλια. Αξίζει να σημειωθεί πως οι δύο ασσίστς για τα γκολ ήρθαν από τα πόδια του μαέστρου Σβάινσταϊγκερ και η συνύπαρξή τους στην Μπάγιερν φαίνεται πως είναι βαρυσήμαντη για την συνεργασία τους και στην εθνική ομάδα. Εντυπωσιακές επεμβάσεις παρατηρήθηκαν στο πρώτο μέρος από πλευράς τερματοφυλάκων αφού Στεκέλενμπουργκ και Νόϊερ σταμάτησαν αρκετά επικίνδυνα σουτ με το σκορ να μπορούσε να πάρει άνετα μεγαλύτερες διαστάσεις.

Η φιναλίστ του Euro 2008 δεν έδειξε να ανησυχεί σε κανένα σημείο του αγώνα και μετά την ανάπαυλα. Η εξέλιξη του δεύτερου μέρους παρουσίασε κοινά σημεία με εκείνο του Ελλάδα-Τσεχία αφού η ομάδα που κρατούσε το σκορ έδωσε χώρο στην αντίπαλο της να κάνει παιχνίδι. Όποτε έχανε την μπάλα,Γερμανία και Τσεχία ξόδευαν πολύ χρόνο στις πτέρυγες όπου και έκαναν τις απαιτούμενες καθυστερήσεις χωρίς,παράλληλα, να το επιδιώκουν με εξόφθαλμο τρόπο προκαλώντας,ενδεχομένως,αντιδράσεις των φιλάθλων. Κυρίως αυτό το πλάνο έλαβε χώρα μετά το 2-1 που διαμόρφωσε με δυνατό σουτ εκτός περιοχής ο Φαν Πέρσι. Οι υποστηρικτές των οράνιε μπορεί να χαμογέλασαν προς στιγμήν,όμως,μετά από λίγα λεπτά κατάλαβαν πως οι γερμανοί δεν θα τους έδιναν ελπίδες με την σφικτή τακτική τους. Ο Φαν Μπόμελ,που βγήκε και αλλαγή, απογοήτευσε με την εμφάνιση του η οποία ήταν κατώτερη του αναμενόμενου αφού έδειχνε αργός και πνευματικά και σωματικά ώστε να προλάβει τον ρυθμό του παιχνιδιού. Ο Ρόμπεν,αναμφίβολα,θα θέλει να ξεχάσει τον αγώνα αφού δεν φτάνουν μόνο οι κούρσες για να αξιολογηθεί θετικά αλλά πιο πολύ μετράει η αξιόλογη τελική πάσα ή το επικίνδυνο σουτ που θα πράξει στην συνέχεια. Ο Γουίλεμς φάνηκε πως αντιμετώπιζε προβλήματα τακτικής αφού σε πολλές προσπάθειές του η υπόλοιπη ομάδα δεν ακολουθούσε. Στα πάντσερς,ο Ποντόλσκι ήταν αθόρυβος και δεν ανησύχησε ιδιαίτερα τον Φαν ντερ Βιλ. ''Το ματς ανάμεσα σε νυν και πρώην ποδοσφαιριστές της Μπάγιερν'' τελείωσε 2-1 με τους Γερμανούς να καπαρώνουν την πρώτη θέση του ομίλου ενώ τους Ολλανδούς να μην έχουν ακόμα κερδίσει βαθμό και να τα παίζουν όλα για όλα στο ματς κόντρα στην Πορτογαλία την οποία πρέπει να κερδίσουν με διαφορά τουλάχιστον δύο γκολ ενώ,παράλληλα, η Γερμανία να κερδίσει την Δανία.

Τετάρτη 13 Ιουνίου 2012

Πληγώθηκε η ρωσική αρκούδα. Πολωνία 1-1 Ρωσία.

Ένα ματς με έντονο κοινωνικό υπόβαθρο και ισχυρή αστυνομική παρουσία διεξήχθη στην Βαρσοβία. Το μίσος ανάμεσα στους δύο λαούς έχει προκαλέσει ανησυχίες στην πολιτεία της διοργανώτριας χώρας και όπως αναμενόταν σημειώθηκαν επεισόδια και μετά την λήξη του παιχνιδιού. Όσον αφορά το αγωνιστικό κομμάτι,οι Ρώσοι έπαιξαν κατά παρόμοιο τρόπο με την εμφάνισή τους απέναντι στην Πολωνία. Κυριαρχικό ποδόσφαιρο,γρήγορες πάσες και αντεπιθέσεις που διασπάνε την αντίπαλη άμυνα. Ο ελεύθερος ρόλος των Αρσάβιν και Τζαγκόεφ περισσότερο αλλά και του Κερζάκοφ συμβάλει ώστε το πλάνο αυτό να έχει επιτυχία,δηλαδή οι επιλογές του ρόστερ κάνουν την τακτική να απογειώνεται.


Ο επιθετικός της Ζενίτ,ωστόσο,πάλι δεν πέτυχε γκολ και αναμφίβολα τον επηρεάζει ψυχολογικά αφού παρά την κινητικότητα και την ενέργεια που δείχνει,στο τέλος δεν επιβραβεύεται. Έτσι, ο Παβλιουτσένκο μπήκε ξανά στην θέση του και το δίλημμα ανάμεσα στους δύο για μία θέση κορυφώνεται και προβληματίζει ακόμα περισσότερο τον Άντβοκαατ. Το γκολ του Τζαγκόεφ στο 37' φαινόταν πως θα έκρινε την αναμέτρηση και πως η Ρωσία θα φιλοδωρούσε και με άλλα τέρματα την αντίπαλό της.


Ο Μπλατζiκόφσκι,παρόλα αυτά,είχε αντίθετη γνώμη και το απέδειξε με το σουτ-κεραυνό που εξαπέλυσε στο 57'  που δεν έδωσε ελπίδες στον Μαλαφέεφ και διαμορφώθηκε με αυτό τον τρόπο το 1-1. Πέρα από το σουτ, το κόψιμο της μπάλας και το σπάσιμο του κορμιού του άσσου της Μπορούσσια Ντόρτμουντ ήταν καταλυτικής σημασίας για να χριστεί ο ίδιος σκόρερ. Ως συνέπεια,έκοψε τα φτερά των αντιπάλων του που η ισοφάριση τους ήρθε βαριά και τους έριξε τον ρυθμό. Από εκείνο το σημείο και μετά η Πολωνία τα έπαιξε όλα για όλα επιδιώκοντας να εξασφαλίσει από το συγκεκριμένο ματς την πρόκριση. Ο Ντενίσοφ ήταν ο αφανής ήρωας της Ρωσίας που κράτησε με τις αμυντικές του πρωτοβουλίες τον βαθμό της ισοπαλίας που στέλνει την ομάδα του στους 8. Σίγουρα, στοιχείο που πρέπει να διορθώσει ο Σμούντα είναι να φέρει πιο κοντά τις γραμμές,ιδίως κέντρου και επίθεσης, αφού ο Λεβαντόφσκι είναι απομονωμένος και έχει άχαρο ρόλο που δεν ενεργοποιεί τις δυνατότητές του.Ο Μπένις θέλει δουλειά όταν περνάει το κέντρο και ψυχραιμία αφού πολλές προσπάθειες πήγανε χαμένες λόγω άστοχων πασών του.Ο Πέρκις ήταν φανταστικός,ένας πραγματικός βράχος της άμυνας που δεν έχασε ποτέ τον έλεγχο στο μαρκάρισμα του Κερζάκοφ ακόμα και όταν βρισκόταν σε μειονεκτική θέση.


Το πρόβλημα δεν ήταν τα πρώτα 10 λεπτά, αλλά τα τελευταία 80...

Έχασε η Ελλάδα στο παιχνίδι-τελικό κόντρα στην Τσεχία με τις ελπίδες για τους 8 πλέον να εξανεμίζονται. Είναι άξιο απορίας το ξεκίνημα της γαλανόλευκης στον αγώνα αφού μέχρι το 6' είχε ήδη δεχτεί 2 γκολ κάνοντας τους έλληνες φιλάθλους να χτυπάνε το κεφάλι τους. Καταφέραμε να δεχτούμε δύο τόσο γρήγορα τέρματα από την δεύτερη χειρότερη επίθεση των προκριματικών της διοργάνωσης,όσον αφορά την συγκομιδή. Ακόμα και οι Τσέχοι σίγουρα απορούσαν μέσα τους πως οδηγήθηκε το ματς σε αυτή την εξέλιξη. Όπως και με τους Πολωνούς,η αχίλλειος πτέρνα μας ήταν η περιοχή που κάλυπτε το αριστερό μπακ και στην συγκεκριμένη περίπτωση ο Χολέμπας αφού τα τρία γκολ που έχουμε δεχτεί μέχρι στιγμής στο τουρνουά ξεκίνησαν από εκείνο το σημείο. Μόλις στο 3' ο Γίρατσεκ μετά από ένα αστείο λάθος της άμυνας που χάλασε ξαφνικά την συνοχή της,βγήκε τετ-α-τετ με τον Χαλκιά έχοντας εύκολο έργο και άνοιξε,έτσι, το σκορ. Παπαδόπουλος και Χολέμπας δεν συνεννοήθηκαν αποτελεσματικά  με τον τελευταίο να τρέχει όταν ήταν ήδη αργά. Τρομερός αβαντάζ ψυχολογίας μεταδόθηκε στους Τσέχους που ήταν αναμφίβολα αντιστρόφως ανάλογο από αυτό του Χολέμπας. Το γεγονός αυτό επαληθεύτηκε στο 6' όταν ο αμυντικός του Ολυμπιακού (με εντυπωσιακές εμφανίσεις στο φετινό πρωτάθλημα) ξεχάστηκε στην επίθεση με τον Φορτούνη να προσπαθεί να μαζέψει τα ασυμμάζευτα σε μία τακτική προσέγγιση χωρίς αρχή,μέση και τέλος. Ο Χαλκιάς διόγκωσε ακόμα περισσότερο το λάθος αφού δεν μπόρεσε να μαζέψει την μπάλα μετά από οριζόντια πάσα του Γκέμπρε Σελασσιέ με τον Πιλάρ να εκμεταλλεύεται την ευκαιρία και να διπλασιάζει τα τέρματά του στην διοργάνωση.


Μετά το αρχικό σοκ,βέβαια,εκείνο που πόνεσε περισσότερο ήταν η έλλειψη καθαρού μυαλού από την ομάδα και δεν βρέθηκε ο παίχτης που θα έπαιρνε την ομάδα στις πλάτες του. Μία ανούσια υπεροχή και κατοχή της μπάλας ακολούθησε στην συνέχεια με τους παίχτες της Ελλάδας να πασάρουν χωρίς να πιστεύουν στην πάσα τους,να σουτάρουν χωρίς να πιστεύουν στο σουτ τους. Η Τσεχία,ειδικά στο δεύτερο μέρος,απλά περίμενε την Ελλάδα να κινηθεί με τον Μπίλεκ σίγουρα να θεωρεί πως πιο εύκολα θα έπαιρνε το ματς άμα είχε η αντίπαλος του την μπάλα στα πόδια. Ο Σαλπιγγίδης έλειψε πραγματικά από το ματς με τους οπαδούς να πιστεύουν πριν την είσοδο των ομάδων στον αγώνα ότι θα συνέχιζε την καταπληκτική του εμφάνιση στον πρώτο αγώνα. Η αλλαγή του,λογικά, με αντίπαλο την Πολωνία τον πείσμωσε να αποδείξει πράγματα,όμως, σαν βασικός κινήθηκε σε ρηχά νερά. Αντίθετα,μία από τις απογοητεύσεις της εναρκτήριας αγωνιστικής,ο Γιώργος Σαμαράς,έδειξε μεγάλη αποφασιστικότητα και προέβαλλε πράγματα που δεν μας είχε συνηθίσει όπως οι κερδισμένες κεφαλιές που πήρε. Το μεγαλύτερο μειονέκτημα,ωστόσο, στον τρόπο παιχνιδιού της εθνικής ήταν τα συνεχή γεμίσματα στο υπερπέραν. Δύο με τρεις πάσες αντάλλαζαν οι αμυντικοί,για τα μάτια του κόσμου,και μετά με ψηλοκρεμαστή μπαλιά ψάξιμο του επιθετικού.Ένα σύστημα που αν είχε λιγοστές ελπίδες με ψηλό επιθετικό με τον Γκέκα ή τον Σαλπιγγίδη δεν είχε καμία. Ακόμα και το ότι ο Γκέκας έβαλε γκολ στο 53',μετά από τραγικό λάθος του Τσεχ,αυτό δεν αναιρεί την λάθος επιλογή του ομοσπονδιακού τεχνικού να τον περάσει στο παιχνίδι. Από την άλλη,ο Σάντος πιθανώς θεώρησε πως για να παίξει στρωτό ποδόσφαιρο έπρεπε να βάλει τον Φετφατζίδη το οποίο θα ήταν και ρίσκο αφού σε πιθανή απώλεια της μπάλας θα χάναμε αρκετό χρόνο αλλά και θα δεχόμασταν,ίσως,και άλλα γκολ. Στο αντίπαλο στρατόπεδο δεν έδειχναν να ανησυχούν ακόμα και μετά το 2-1 αφού αργά ή γρήγορα με τον αμυντικό προσανατολισμό τους και την επιθετική αφλογιστία των Ελλήνων,θα έφταναν στην νίκη. Ο 25χρονος δεξιός οπισθοφύλακας της Τσεχίας Γκέμπρε Σελασσιέ,που αγωνίζεται στην Σλόβαν Λίμπερετς,αποτέλεσε μακράν τον διακριθέντα της αναμέτρησης. Απίστευτες κούρσες από τον Πολωνό με καταγωγή από την Αιθιοπία ποδοσφαιριστή που αντιμετώπισε με επιτυχία τον Σαμαρά και σημείωσε και μία ασσίστ κομβικής σημασίας. Πλέον,όλα δείχνουν πως θα παίξουμε στον τελευταίο αγώνα για την τιμή μας αφού οι Ρώσοι έχουν μεγάλα όνειρα για την διοργάνωση και δεν δείχνουν διατεθειμένοι να χαρίσουν βαθμούς. Η δεύτερη θέση θα κριθεί στο άλλο ματς,Πολωνία-Τσεχία,όπου πραγματικά θα πέσουν κορμιά.

Σούπερ comeback από την Ουκρανία! Άφησε παγωτό τους Σουηδούς!

Αναμφίβολα, θέλει κότσια για να καταφέρεις τέτοια ανατροπή σκορ. Η Ουκρανία δεν μάσησε και ενώ βρισκόταν στις αρχές του δευτέρου ημιχρόνου με την πλάτη στον τοίχο και τον κόσμο να μουρμουράει κατάφερε το 0-1 μέσα σε 9 λεπτά να το μετατρέψει σε 2-1. Δράστης ο αειθαλής Σεφτσένκο που με εμφάνιση από τα παλιά έστειλε την οικοδέσποινα Ουκρανία στους εφτά ουρανούς και σκέφτεται βάσιμα την πρόκριση. Ένα ματς με πολύ γρήγορο ρυθμό και πολλές φάσεις πραγματοποιήθηκε στο Κίεβο που είχε βαφτεί κίτρινο και μπλε. Οι δύο πλευρές γνώριζαν καλά πως όποιος χάσει πάει σπίτι του αφού Αγγλία και Γαλλία έχουν σαφές προβάδισμα και έτσι η νίκη ήταν μονόδρομος με την ισοπαλία να μην βολεύει ούτε τον Μπλαχίν ούτε τον Χάμρεν. Ένας αγώνας με συνεχείς αντεπιθέσεις και με τα δύο ημίχρονα να μοιάζουν μορφολογικά ενώ,παράλληλα, οι δύο ομάδες δεν προσπάθησαν σε ουδεμία φάση να κάνουν καθυστερήσεις με το ποιοτικό ποδόσφαιρο να έχει τον πρώτο λόγο.


Εκεί που την πάτησε η Σουηδία και ίσως αποδειχτεί η αιτία για να μην συνεχίσει στην διοργάνωση είναι ότι όλα περιστρέφονται γύρω από έναν παίχτη,τον Ιμπραϊμοβιτς,πράγμα που συναντάται στην Σουηδία περισσότερο από κάθε άλλη ομάδα του τουρνουά. Ο άσσος της Μίλαν αντιμετωπίστηκε από την παγίδα των Τίμοστσουκ,Κακερίδη και Μίχαλικ οι οποίοι τον ''στρίμωχναν'' στο πρώτο άγγιγμα της μπάλας από πλευράς του πριν προλάβει να επεκταθεί στον χώρο. Επιπρόσθετα,ήταν εμφανές το πρόβλημα στην επίθεση των σκανδιναβών με τον Ρόσενμπεργκ να έχει ρόλο κομπάρσου ενώ ο Τοϊβόνεν να μην μπορεί να προσαρμοστεί στις απαιτήσεις της αριστερής πτέρυγας. Ο δεύτερος αναγκαστικά μετατοπίστηκε σε εκείνη την θέση η οποία είναι ξένη για τον κεντρικό επιθετικό της Αϊντχόφεν. Το γκολ του Ιμπραϊμοβιτς στο 52' δεν ήταν αρκετό για να αποφύγει η ομάδα του την ήττα αφού οι Σουηδοί επαναπαύτηκαν και συνέχισαν να παίζουν επιθετικό ποδόσφαιρο. Ωστόσο,αξίζει να σημειωθεί πως η Σουηδία δεν μπορεί να κλειστεί στην άμυνα αφού στην νοοτροπία της έγκειται ξεκάθαρα το ανοιχτό στυλ παιχνιδιού. Έτσι, στο 55' ο αθόρυβος μέχρι εκείνο το σημείο Σεφτσένκο λύτρωσε τους συμπατριώτες του με την εξαιρετική κεφαλιά του αφού νίκησε στα ίσια στον αέρα τον Ούλοφ Μέλμπεργκ.


 Η Ουκρανία πήρε τα πάνω της και φαινόταν πως ήταν θέμα χρόνου να πετύχει και το δεύτερο πολυπόθητο γκολ. Και πράγματι στο 61' το τέρμα ήρθε πάλι από τον συνήθη ύποπτο! Ο αστέρας της Ντιναμό Κιέβου χρησιμοποίησε το κεφάλι του για δεύτερη φορά με στόχο να σκοράρει και το κατάφερε. Κόρνερ του Κονοπλιάνκα που βρίσκει με συστημένη μπαλιά τον Σεφτσένκο ο οποίος εκμεταλλεύτηκε τον ελάχιστο ελεύθερο χώρο που βρήκε μέσα στην μεγάλη περιοχή και στη συνέχεια σημείωσε το 2-1. Δίκαιο το standing ovation και η αγκαλιά του ''κλειστού'' Μπλαχίν με την εικόνα των δύο θρύλων να μιλά από μόνη της. Άξιοι συμπαραστάτες στον αγώνα του Σεφτσένκο για ''επανάσταση'' ήταν οι Ναζαρένκο και Χούσιεφ με τον καθένα από τους τρεις να εμφανίζεται εντυπωσιακός στον χώρο ευθύνης του σε επίθεση,κέντρο και άμυνα,αντίστοιχα.



Δευτέρα 11 Ιουνίου 2012

Κι όμως Αγγλία-Γαλλία συμμαχία! 1-1 και μοιρασιά!

Μετά το ευνοϊκό 1-1 ανάμεσα σε Ισπανία και Ιταλία οι ομάδες των Μπλαν και Χότζον τα βρήκαν στην ισοπαλία και θα επιδιώξουν να καθαρίσουν την μπουγάδα στα υπόλοιπα δύο ματς. Τα έκαναν πλακάκια με το δεύτερο ημίχρονο να είναι διαδικαστικού χαρακτήρα και ειδικά την Αγγλία να περιμένει πως και πως το τελικό σφύριγμα του διαιτητή. Μπορεί στο πρώτο ημίχρονο οι δύο πλευρές να κυνηγούσαν την νίκη αλλά στο δεύτερο σκέφτονταν τους επόμενους αντιπάλους. Το σκορ άνοιξε στο 30' ο Λέσκοτ μετά από εκτέλεση φάουλ του αρχηγού Τζέραρντ με τον κεντρικό αμυντικό της Μάντσεστερ Σίτυ να νικάει στον αέρα τον πανύψηλο Ντιαρά και τον αβοήθητο Γιορίς να βλέπει την μπάλα στα δίχτυα. Η Γαλλία,ωστόσο,δεν είχε πει την τελευταία της λέξη και στο 39' ο Νασρί με δυνατό μακρινό σουτ βρήκε την αριστερή γωνία του τέρματος και έτσι το σκορ μεταβλήθηκε σε 1-1 που διατηρήθηκε και στο δεύτερο μέρος. Ήταν μία απάντηση στην έντονη κριτική των γαλλικών ΜΜΕ στο πρόσωπό του που πίστευαν περισσότερα στον φορμαρισμένο Μπεν Αρφά αλλά τελικά ο 24χρονος άσσος ήταν αυτός που λύτρωσε τους τρικολόρ. Η Αγγλία μπορεί να μην κέρδισε,ωστόσο, συνέχισε την παράδοση να μην χάνει ποτέ στις 11 Ιουνίου. Η προϊστορία δεν ήταν ο μόνος λόγος που έφερε αυτό το σχετικά θετικό αποτέλεσμα αφού το κατενάτσιο που έπαιξαν τα λιοντάρια τα βοήθησε να κερδίσουν άνετα τον ένα βαθμό.


Τα 45 λεπτά μετά την ανάπαυλα,θα μπορούσαν να θεωρηθούν ως ανάξια σχολιασμού αφού συνολικά οι ποδοσφαιριστές αντάλλαζαν μπαλιές μεταξύ τους,κάνοντας και συντήρηση δυνάμεων, και τον Χαρτ να κάνει συνεχώς καθυστερήσεις. Οι περισσότερες κινήσεις των παιχτών της Γαλλίας γινόντουσαν στο μεσοδιάστημα μεταξύ κέντρου και επίθεσης με την τελικά πάσα ωστόσο να είναι στην πλειονότητα των περιπτώσεων ανεπιτυχής. Ο Καμπάιγ άφησε θετικές εντυπώσεις με τα μέτρα που κέρδιζε και τον τσαμπουκά που έδειξε ενώ ο παρτενέρ του Ντιαρά φάνηκε όχι τόσο δυναμικός όσο συνηθίζει στην Μαρσέιγ. Η μεγάλη απογοήτευση από πλευράς Γάλλων ήταν ο Φλοράν Μαλουντά που έκανε την ομάδα του να μοιάζει πως παίζει με 10 παίχτες. Από την άλλη πλευρά,ο Τσάμπερλεϊν όπως και στον αγώνα εναντίον του Βελγίου παρουσίασε απειρία και πρόβλημα στην τελική πάσα αφού δεν βγαίνουν οι αυτοματισμοί ανάμεσα στον νεαρό επιθετικό χαφ και στους Γιανγκ και Γουέλμπεκ με αποτέλεσμα να παράγονται με δυσκολία ολοκληρωμένες επιθέσεις. Ο Γουέλμπεκ,επίσης,είχε προβλήματα στο παιχνίδι με πλάτη αφού όποτε το επιχειρούσε οι αντίπαλοι του τού τσιμπούσαν εύκολα την μπάλα σε χρόνο dt. Η σκοπιμότητα του αγώνα,βέβαια,δεν συμβάλλει στο να γίνει ασφαλής κριτική αφού σε πολλά λεπτά το ματς φαινόταν φιλικό. Μπορεί τα σουτ που δοκίμασαν οι Γάλλοι να ήταν σχεδόν τριπλάσια από αυτά των Άγγλων αλλά και οι δύο νιώθουν επαναπαυμένοι με το τελικό σκορ.