Δεύτερη επιστολή παραπόνων στον Λοράν Μπλαν... Ισπανία 2-0 Γαλλία.

Ο προημιτελικός αποδείχτηκε πιο εύκολη υπόθεση για την Ισπανία από ότι αναμενόταν... Για τους οπαδούς της Ισπανίας η νίκη στην φάση των 8 σήμανε πάρα πολλά και κάνουν όνειρα για την κατάκτηση του δεύτερου συνεχόμενου τροπαίου Euro. Παρόλα αυτά,στον ουδέτερο φίλαθλο το άνοστο 2-0 των φούριας ρόχας δεν του επιφύλασσε κάτι που θα τον εντυπωσιάσει ούτε ιδιαίτερο suspense. Οι Ισπανοί εξασφάλισαν μία επαγγελματική νίκη και δείχνουν πως ο κορεσμός από τις επιτυχίες είναι μία άγνωστη φράση για αυτούς,πράγμα που τους τιμάει. Έτσι,το βάρος πέφτει στους τρικολόρ που μετά τον αγώνα με την Σουηδία δεν έβαλαν μυαλό και έπαιξαν για να παίξουν. Ο Μπλαν μπορεί να διόρθωσε το μεγάλο σφάλμα στην τακτική του προηγούμενου αγώνα,με τα δύο καθαρόαιμα αμυντικά χαφ, περνώντας στην θέση του Ντιαρά τον πιο δημιουργικό Καμπάιγ,όμως, ο ρόλος του Ριμπερί,κυρίως,και του Μπενζεμά στην ομάδα παρέμεινε προβληματικός. Ο πρώτος έχει την τάση στα δύο τελευταία ματς να κρατάει την μπάλα απελπιστικά πολύ εις βάρος της ομάδας του. Βέβαια,υπάρχει η πιθανότητα να είναι και σχέδιο του προπονητή του ο οποίος σε τέτοια περίπτωση τον έχει επιβαρύνει με πολλά και βασανιστικά καθήκοντα. Όπως φάνηκε,ο Ριμπερί ήταν το παιδί για όλες τις δουλειές. Ήταν εκείνος που γυρνούσε στην άμυνα για να ανεβάσει την μπάλα,ήταν εκείνος που όποτε βρισκόταν στην αριστερή πτέρυγα χρειαζόταν να τρέξει πολλά μέτρα για να κάνει την έξυπνη πάσα και ήταν εκείνος που όποτε ήταν σε θέση πίσω από τον Μπενζεμά έπρεπε να του κάνει την κάθετη πάσα. Ο Ριμπερί ταλαιπωρούσε άσκοπα την μπάλα και αποτελούσε εύκολη λεία για τους αντιπάλους του και αν αυτό δεν ήταν δικιά του σκέψη αλλά ήταν επινόημα του ομοσπονδιακού προπονητή τότε η ευθύνη κλίνει σε μεγάλο βαθμό προς τον Μπλαν. Όσον αφορά τον Μπενζεμά, ο άσσος της Ρεάλ Μαδρίτης συνέχισε τις εμφανίσεις-ναυάγιο με μοναδική εξαίρεση να αποτελεί το ματς που έκανε κόντρα στην Ουκρανία. Το πρόσωπο του μονίμως απογοητευμένο,στεναχωρημένο ή ακόμα και αηδιασμένο με την κατάσταση. Τα σενάρια πολλά για την πιθανή αιτία που τον απασχολεί,όμως,τα στατιστικά δείχνουν πως δεν σημείωσε ούτε ένα γκολ στο Euro 2012. Αναμφίβολα,δεν έπαιρνε τις πάσες που ταίριαζαν στο στυλ του από τους συμπαίκτες του,ωστόσο,και αυτός πέταξε λευκή πετσέτα από νωρίς δυσαρεστώντας έντονα τους οπαδούς της Γαλλίας.

Η Ισπανία δεν παρουσίασε σοβαρές αλλαγές ούτε σε πρόσωπα ούτε σε τακτική. Έπαιξε το γνωστό της στρωτό ποδόσφαιρο και ακολούθησε το 4-6-0 για άλλη μια φορά παίζοντας με σχετικά προωθημένο τον Φάμπρεγας, που παραδόξως δεν έβαλε και γκολ(!). Παράλληλα,όλα δείχνουν πως ο Γιορέντε δεν πρόκειται να πάρει λεπτά συμμετοχής σε αυτό το τουρνουά λόγω του τρόπου που αγωνίζεται ο οποίος δεν συμβαδίζει με τα πλάνα του Ντελ Μπόσκε. Η ταχύτητα και οι ακατάπαυστες και γρήγορες πάσες των επιθετικογενών ποδοσφαιριστών είναι ο πυρήνας στον οποίο βασίζεται η εθνική Ισπανίας. Οι πρωταθλητές κόσμου του 2010 ευτύχησαν να προηγηθούν νωρίς στο σκορ αφού στο 19' ο Τσάμπι Αλόνσο με κεφαλιά έστειλε την μπάλα στα δίχτυα του Γιορίς. Καταπληκτική κούρσα του Άλμπα που ξεπέρασε τον Ρεβεγιέρ,πατώντας γκάζι, και την κατάλληλη στιγμή σέντραρε στον αμυντικό μέσο των μερένχες. Ο Κοσιελνί δεν είχε δράσει αποτελεσματικά για να μαρκάρει τον αφύλακτο Αλόνσο που έγραψε το 1-0 συμπληρώνοντας,παράλληλα,και 100 συμμετοχές με το εθνόσημο της χώρας του. Σε όλο το άλλο μέρος του πρώτου ημιχρόνου βλέπαμε το τίκι-τάκα των φούριας ρόχας και το ανορθόδοξο ξετύλιγμα στο γήπεδο από πλευράς Γάλλων. Η ευστοχία στις πάσες στο αντίπαλο μισό είναι ένα πολύ διαφωτιστικό στατιστικό με την Ισπανία να έχει ποσοστό 89% και την Γαλλία 65%. Η ομάδα του Μπλαν,δηλαδή, ενώ περνούσε με άνεση το κέντρο δυσκολευόταν απίστευτα στο να κάνει την κίνηση-ματ, που ποτέ δεν έγινε. Μοναδική αξιοσημείωτη ευκαιρία για την Γαλλία ήρθε από στημένο και, πιο συγκεκριμένα,από μακρινή εκτέλεση φάουλ του Καμπάιγ στο 31' που απέκρουσε εντυπωσιακά ο Κασίγιας σε κόρνερ.

Εύκολο βράδυ προβλεπόταν στο Ντόνετσκ,από τα δείγματα του πρώτου 45λεπτου,κάτι που επιβεβαιώθηκε με το τελευταίο σφύριγμα του διαιτητή. Και πολύ άργησε να βγάλει ο Μπλαν από τον αγώνα τον αμυντικογενή Ντεμπουσί(στο 64'), μία αλλαγή που έπρεπε να είχε πραγματοποιήσει με το ξεκίνημα του δευτέρου ημιχρόνου. Στη θέση του πέρασε ο δραστήριος Μενέζ ο οποίος με την εκρηκτικότητα του θα μπορούσε να βοηθήσει επιθετικά την ομάδα του. Τελικά,ούτε ο παίχτης της Παρί Σεν Ζερμαίν συνέβαλλε στην ανατροπή των δεδομένων αλλά ούτε και ο Νασρί που μπήκε,επίσης,στο ματς. Έτσι,διαφαινόταν πως το πρόβλημα βρίσκεται στις ρίζες και η ήττα θα ήταν το αναμενόμενο αποτέλεσμα όση ώρα και να έπαιζαν οι Γάλλοι. Αν και είχαν, μετά την ανάπαυλα, την ''ποιοτική'' κατοχή της μπάλας δεν προσέγγισαν με προϋποθέσεις σε καμία περίπτωση την αντίπαλη περιοχή. Ο Κασίγιας κράτησε για τρίτη φορά στο Euro ανέπαφη την εστία του και οι τρικολόρ έκλεισαν την πορεία τους στην διοργάνωση πετυχαίνοντας μόνο τρία γκολ... Μάλιστα,οι Ισπανοί δεν είχαν πει την τελευταία τους λέξη και στο 89' ανέβασαν και άλλο τον δείκτη του σκορ. Ο Πέδρο εισέβαλε στα καρέ της αντίπαλης άμυνας και ο Ρεβεγιέρ τον χτύπησε,χωρίς ιδιαίτερη δύναμη, στα πόδια. Πέναλτι για την Ισπανία σύμφωνα με την απόφαση του Ριτσόλι το οποίο θα μπορούσε να χαρακτηριστεί αυστηρό. Ο Τσάμπι Αλόνσο το ανέλαβε και, με αυτό τον τρόπο, βρήκε για δεύτερη φορά τον δρόμο προς τα δίχτυα. Η ''βεντέτα'' ανάμεσα στις δύο πλευρές δεν σταματάει εδώ,καθώς θα συναντηθούν δύο ακόμα φορές στο προσεχές μέλλον. Ισπανία και Γαλλία κληρώθηκαν στον ίδιο όμιλο για τα προκριματικά του Παγκοσμίου Κυπέλλου του 2014 στην Βραζιλία και ''θα χυθεί αίμα'' για την πρόκριση.

Από την Ισπανία,δύο ήταν οι ποδοσφαιριστές που ξεχώρισαν και έβαλαν έναν μεγάλο λίθο για να περάσουν οι φούριας ρόχας στον ημιτελικό. Πιο αναλυτικά, ο Τσάμπι Αλόνσο με τα δύο του γκολ (έφτασε,πλέον,τα 15 με την εθνική) καθόρισε σε μεγάλο βαθμό την τύχη του παιχνιδιού. Παράλληλα, ήταν ο γνωστός καλός Αλόνσο στα αμυντικά χαφ και οι περισσότερες πάσες του ήταν επιτυχημένες. Επιπρόσθετα,ο Ζόρντι Άλμπα έπαιξε με τρομερή ωριμότητα στον αγώνα. Τα τρεξίματά του ήταν μελετημένα και δεν δίσταζε όποτε χρειαζόταν να παίζει και σαν εξτρέμ στην αριστερή πτέρυγα.  Σημαντική και η ασσίστ του στο πρώτο γκολ της Ισπανίας,που ήταν για highlight. Από την άλλη πλευρά, οι απογοητεύσεις του αγώνα ήταν πολλές. Πέρα από τους Μπλαν,Ριμπερί και Μπενζεμά,για τους λόγους που προαναφέρθηκαν,ο Ρεβεγιέρ είναι ένας ακόμη παίχτης που χρειάζεται να προστεθεί στην ''λίστα''. Δύο μεγάλα λάθη από τον δεξί μπακ που οδήγησαν και στα δύο γκολ της Ισπανίας. Στο πρώτο δεν κατάφερε να καλύψει τον ταχύτατο Άλμπα και να του κλέψει στην πρώτη πάσα την μπάλα. Ο αριστερός μπακ της Βαλένθια,στην συνέχεια,δεν δυσκολεύτηκε να πάρει και άλλα μέτρα και να πασάρει στον Αλόνσο για το 1-0. Στο δεύτερο τέρμα της Ισπανίας,ο Ρεβεγιέρ έκανε το φάουλ στον Πέδρο,βάση του οποίου ο ρέφερι της αναμέτρησης καταλόγισε το πέναλτι. Στην ''τρικυμία'' που επικράτησε στο στρατόπεδο των τρικολόρ,ο Καμπάιγ σώθηκε και έπαιξε αξιόλογα. Λίγες οι άστοχες πάσες από τον μέσο της Νιουκάσλ που δρούσε μυαλωμένα στον αγώνα. Η συνεργασία του με τον Μ'βιλά,επίσης,ήταν αποτελεσματική. Η νίκη της Ισπανίας την έφερε στους 4 όπου θα γίνει μάχη ανάμεσα στους ίβηρες αφού προσεχής αντίπαλός της είναι η Πορτογαλία.

Έπεσαν περήφανα οι Σκανδιναβοί. Σουηδία 2-0 Γαλλία.

Όσο και να κρατούσε το ματς στο Κίεβο,ο νικητής θα παρέμενε ο ίδιος. Το άρθρο αυτό θα μπορούσε να χαρακτηριστεί άνετα ως επιστολή παραπόνων στον Λοράν Μπλαν για την προσέγγισή του στον αγώνα, που πραγματικά ήταν αδικαιολόγητη. Ας πάρουμε,όμως,τα πράγματα με την σειρά. Η παράδοση μέχρι την έναρξη του αγώνα προέβαλλε με τον πλέον σαφή τρόπο πως το μεγάλο φαβορί είναι οι Γάλλοι αφού οι Σουηδοί είχαν να τους κερδίσουν,είτε σε επίσημο είτε σε φιλικό παιχνίδι, από τα προκριματικά του Παγκοσμίου Κυπέλλου το 1969(!). Παρόλα αυτά,η ομάδα του Έρικ Χάμρεν έδειξε πως δεν λογαριάζει και πολύ την προϊστορία και επιφύλαξε ένα αποτέλεσμα-βόμβα στους Γάλλους που,αναμφίβολα, έβλεπαν το παιχνίδι σαν διαδικαστικού χαρακτήρα και παρουσιάστηκαν ιδιαίτερα νωθροί. Ο ομοσπονδιακός τεχνικός των τρικολόρ,γνώριζε πως είχε εξασφαλίσει σχεδόν σίγουρα την πρόκριση καθώς για να αποκλειστεί χρειάζονταν δύο τελείως αναπάντεχα σκορ,νίκη των Σουηδών και νίκη των Ουκρανών επί των Άγγλων. Έτσι,κράτησε στον πάγκο τον φορμαρισμένο Μενέζ,που αν δεχόταν κίτρινη στον συγκεκριμένο αγώνα δεν θα έπαιζε στο κρίσιμο επόμενο ματς. Επιπρόσθετα,δεν έπαιξε ο Καμπάιγ που αντιμετώπιζε πρόβλημα τραυματισμού και προφυλάχτηκε από τον προπονητή του συνετά. Από την άλλη πλευρά,στο τελευταίο της παιχνίδι στο Euro 2012,η Σουηδία έπαιξε με πολλές αλλαγές με τον Τοϊβόνεν να παίρνει για πρώτη φορά στα τρία ματς την θέση του επιθετικού της ομάδας,που είναι άλλωστε και η φυσική του και έκανε εμφανή την παρουσία του δικαιώνοντας τον Χάμρεν γα την επιλογή του. Βέβαια,αυτό ίσως να έπρεπε να γίνει νωρίτερα αφού Ρόσενμπεργκ και Ελμάντερ δεν βρήκαν δίχτυα στην διοργάνωση αλλά ούτε και ανησύχησαν ιδιαίτερα την αντίπαλη άμυνα.

Μόλις στο 9' ο φορ της Αϊντχόφεν, εκμεταλλεύτηκε την λάθος τοποθέτηση του Μεξές και βγήκε τετ-α-τετ με τον Γιορίς με τον Τοϊβόνεν,ωστόσο,να μην σκοράρει καθώς το σουτ του έφυγε οριακά άουτ. Αυτή ήταν και η μεγαλύτερη φάση του πρώτου ημιχρόνου με τους Γάλλους να έχουν τις περισσότερες που ήταν,όμως,ακίνδυνες για τον Ίσακσσον. Η ανάπτυξη των τυπικά φιλοξενούμενων ήταν προβληματική και όλο το ''στόρι'' βασιζόταν στο πόσο καλά θα συνδυαστούν Ριμπερί και Μπενζεμά μήπως και πετύχουν το 0-1. Όποτε ο άσσος της Μπάγιερν έπαιρνε την μπάλα,προσπαθούσε να τα κάνει όλα μόνος του με τους αντιπάλους του να του την κλέβουν χωρίς δυσκολία. Επιπρόσθετα,όσες φορές πήγε να συνεργαστεί με τον επιθετικό της Ρεάλ Μαδρίτης οι πάσες του δεν βγήκαν και,γενικά, έδειχναν ότι η χημεία τους θέλει δουλειά. Το σκηνικό αυτό συνεχίστηκε και στο δεύτερο ημίχρονο,με το ''πλάνο'' να οδεύει μαθηματικά προς την αποτυχία. Επιπρόσθετα,μεταξύ σοβαρού και αστείου τόσο ο Ριμπερί όσο και ο Μπενζεμά παρουσιάζουν με την εικόνα τους πως πριν ακόμα χτυπήσουν το σουτ δεν πιστεύουν πως θα κερδίσουν κάτι από αυτό και μία τεράστια απογοήτευση είναι σχηματισμένη στα πρόσωπά τους από το πρώτο κιόλας ματς. Πιθανώς,αυτό να ευθύνεται στο ότι η τακτική του Μπλαν αναγκάζει τον Μπενζεμά να βγαίνει από την αντίπαλη περιοχή και να δέχεται συχνά,έτσι,την πρώτη πάσα,πράγμα που δεν του αρέσει και πολύ. Δοκιμάζει αρκετά σουτ έξω από τα καρέ της απέναντι πλευράς,που είναι τελείως άστοχα μέχρι στιγμής,και φαίνεται πως είναι ένα στοιχείο που δεν ταιριάζει στο στυλ του. Ο Χάμρεν με βάση τα δεδομένα του πρώτου μέρους,θα έφευγε τουλάχιστον με τον βαθμό της ισοπαλίας από το παιχνίδι με την ομάδα του να είναι οργανωμένη στο γήπεδο και να πονάει μόνο από την αριστερή πτέρυγα,εκεί που αγωνιζόταν ο Μπαϊράμι.

Ο προπονητής των μπλε-κίτρινων εντόπισε έγκαιρα την ατέλεια του σχήματος που παρέταξε και προέβη σε μία αλλαγή,τον Κρίστιαν Γουίλεμσον, που συνέβαλλε τα μέγιστα για την τελική νίκη της πλευράς του. Στο 54', ο Ιμπραίμοβιτς ξαναχτύπησε με το δεύτερο προσωπικό του γκολ στον όμιλο, κάτι που αποτέλεσε φυσικό επακόλουθο της ροής του αγώνα και έγραψε με μοναδική προσπάθεια το 1-0. Η ασσίστ πιστώνεται στον Λάρσον,που έβγαλε μπαλιά ακριβείας και έδωσε την ευκαιρία στον συμπαίκτη του να ανοίξει τον δρόμο προς τα δίχτυα με μονοκόμματο σουτ. Αξίζει να σημειωθεί πως η Σουηδία έχει πετύχει όλα της τα τέρματα στο τουρνουά στο χρονικό διάστημα 45'-60' και έχει φανεί πως είναι το σημείο που παίρνει μπρος στο σκοράρισμα. 

Η Γαλλία ''δεν άλλαξε μυαλά'' και συνέχισε να παίζει απαθώς όπως και στο πρώτο ημίχρονο. Το δεύτερο στοιχείο στο οποίο πονούσε,πέρα από την κακή παρουσία των Ριμπερί και Μπενζεμά,ήταν ο χώρος του κέντρου. Ο Μπλαν παρέταξε δύο καθαρόαιμους αμυντικούς χαφ,ειδικά ο Ντιαρά,να παίζουν δίπλα-δίπλα με τους πιο δημιουργικούς Νασρί και Μπεν Αρφά να είναι τοποθετημένοι αρκετά πιο μπροστά. Σβένσον και Κάλστρομ κρατούσαν αρχικά απόσταση από τον Ντιαρά όποτε οι Γάλλοι κατέβαζαν μπάλα και περίμεναν την κατάλληλη στιγμή να την κλέψουν,την στιγμή δηλαδή που θα κατέληγε στα πόδια του αμυντικού μέσου της Μαρσέιγ. Στην πρώτη του επαφή με την μπάλα,κατά βάση,την είχε χάσει αφού οι αντίπαλοι μέσοι τον εγκλώβιζαν πριν την μοιράσει σε Νασρί,Μπεν Αρφά ή Ριμπερί που ήταν ο στόχος του. Ο Μπεν Αρφά,μάλιστα,βγήκε από τον αγώνα στο 59' αφού δεν πρόσφερε τα αναμενόμενα ενώ ήταν μίας πρώτης τάξεως ευκαιρία να καθιερωθεί στο σχήμα σε περίπτωση που εντυπωσίαζε. Αξιομνημόνευτες ευκαιρίες για την Γαλλία,ήταν το σουτ από κοντινή απόσταση του Μενέζ και η κεφαλιά του αμαρκάριστου Ζιρού,που είχαν περάσει προηγουμένως στον αγώνα,όμως, δεν ευστόχησαν για την ισοφάριση. Το γκολ,τελικά,ήρθε από την απέναντι πλευρά που διπλασίασε τα τέρματά της. Ο Γουίλεμσον πλησιάζει απειλητικά τα καρέ των Γάλλων και σεντράρει όμορφα με αποδέκτη τον νεοεισελθέντα Χολμέν που με το σουτ του βρήκε το οριζόντιο δοκάρι. Για καλή τύχη των Σκανδιναβών,όμως,ο Λάρσον ήταν παρών και ''μυρίστηκε'' την φάση πετυχαίνοντας με δυνατό σουτ το 2-0. 

Από την μία δεν ξέρεις ποιον να πρωτο-ξεχωρίσεις από την Σουηδία ενώ από την άλλη ποιον να θεωρήσεις την μεγαλύτερη απογοήτευση. Πάντως,χωρίς αμφιβολία,ο κορυφαίος της αναμέτρησης καθόταν στον πάγκο,ή πιο συγκεκριμένα,ήταν όρθιος μπροστά από τον πάγκο. Και το όνομα αυτού Έρικ Χάμρεν που έπιασε αδιάβαστο τον Λοράν Μπλαν που, ίσως, να εκτιμούσε πως θα έχει εύκολο έργο. Παρόλο που δεν είχε ελπίδες πρόκρισης,ο Σουηδός τεχνικός είχε μελετήσει με τον καλύτερο τρόπο τους αντιπάλους του γνωρίζοντας τα προτερήματα και τις αδυναμίες τους και,τελικά,βγήκε δίκαια νικητής. Στο χορτάρι,ξεχώρισε ο Σεμπαστιάν Λάρσον αφού ήταν κινητικός και αποτελεσματικός στην δουλειά του. Η μία ασσίστ και το ένα γκολ επιβραβεύουν τον κόπο του. Ο Κάλστρομ,ήταν αυτός που κατέκτησε το κέντρο και βοήθησε σε όλους τους τομείς και δημιουργικά και ανασταλτικά και του αξίζουν συγχαρητήρια. Ο Ιμπραίμοβιτς,μπορεί να μην έκανε τόσο καλό παιχνίδι όπως κόντρα στην Αγγλία,αλλά αποτέλεσε τον ιθύνοντα νου της ομάδας και σημείωσε και ένα γκολ το οποίο ουσιαστικά έκρινε και την αναμέτρηση. Νασρί και Ντιαρά,εκτός από τους Ριμπερί και Μπενζεμά,μπορούν να συμπεριληφθούν άνετα στους παίχτες που τράβηξαν πίσω τους τρικολόρ και,γενικά,καλύτερος ποδοσφαιριστής της ομάδας θα μπορούσε να θεωρηθεί ένας που έπιασε μέτρια απόδοση,π.χ ο Γιορίς,καθώς οι περισσότεροι βρέθηκαν σε κακή μέρα. Στα ''τραύματα'' του Μπλαν,επίσης,ξεχωρίζει και η απουσία του Μεξές από τον ερχόμενο αγώνα με την Ισπανία για την φάση των 8. Η κίτρινη κάρτα που αντίκρισε ο αμυντικός της Μίλαν του στερεί την συμμετοχή σε αυτό το παιχνίδι. Ο λόγος που τον χρησιμοποίησε ο προπονητής του απέναντι στην Σουηδία γεννά απορίες...

Κι όμως Αγγλία-Γαλλία συμμαχία! 1-1 και μοιρασιά!

Μετά το ευνοϊκό 1-1 ανάμεσα σε Ισπανία και Ιταλία οι ομάδες των Μπλαν και Χότζον τα βρήκαν στην ισοπαλία και θα επιδιώξουν να καθαρίσουν την μπουγάδα στα υπόλοιπα δύο ματς. Τα έκαναν πλακάκια με το δεύτερο ημίχρονο να είναι διαδικαστικού χαρακτήρα και ειδικά την Αγγλία να περιμένει πως και πως το τελικό σφύριγμα του διαιτητή. Μπορεί στο πρώτο ημίχρονο οι δύο πλευρές να κυνηγούσαν την νίκη αλλά στο δεύτερο σκέφτονταν τους επόμενους αντιπάλους. Το σκορ άνοιξε στο 30' ο Λέσκοτ μετά από εκτέλεση φάουλ του αρχηγού Τζέραρντ με τον κεντρικό αμυντικό της Μάντσεστερ Σίτυ να νικάει στον αέρα τον πανύψηλο Ντιαρά και τον αβοήθητο Γιορίς να βλέπει την μπάλα στα δίχτυα. Η Γαλλία,ωστόσο,δεν είχε πει την τελευταία της λέξη και στο 39' ο Νασρί με δυνατό μακρινό σουτ βρήκε την αριστερή γωνία του τέρματος και έτσι το σκορ μεταβλήθηκε σε 1-1 που διατηρήθηκε και στο δεύτερο μέρος. Ήταν μία απάντηση στην έντονη κριτική των γαλλικών ΜΜΕ στο πρόσωπό του που πίστευαν περισσότερα στον φορμαρισμένο Μπεν Αρφά αλλά τελικά ο 24χρονος άσσος ήταν αυτός που λύτρωσε τους τρικολόρ. Η Αγγλία μπορεί να μην κέρδισε,ωστόσο, συνέχισε την παράδοση να μην χάνει ποτέ στις 11 Ιουνίου. Η προϊστορία δεν ήταν ο μόνος λόγος που έφερε αυτό το σχετικά θετικό αποτέλεσμα αφού το κατενάτσιο που έπαιξαν τα λιοντάρια τα βοήθησε να κερδίσουν άνετα τον ένα βαθμό.

Τα 45 λεπτά μετά την ανάπαυλα,θα μπορούσαν να θεωρηθούν ως ανάξια σχολιασμού αφού συνολικά οι ποδοσφαιριστές αντάλλαζαν μπαλιές μεταξύ τους,κάνοντας και συντήρηση δυνάμεων, και τον Χαρτ να κάνει συνεχώς καθυστερήσεις. Οι περισσότερες κινήσεις των παιχτών της Γαλλίας γινόντουσαν στο μεσοδιάστημα μεταξύ κέντρου και επίθεσης με την τελικά πάσα ωστόσο να είναι στην πλειονότητα των περιπτώσεων ανεπιτυχής. Ο Καμπάιγ άφησε θετικές εντυπώσεις με τα μέτρα που κέρδιζε και τον τσαμπουκά που έδειξε ενώ ο παρτενέρ του Ντιαρά φάνηκε όχι τόσο δυναμικός όσο συνηθίζει στην Μαρσέιγ. Η μεγάλη απογοήτευση από πλευράς Γάλλων ήταν ο Φλοράν Μαλουντά που έκανε την ομάδα του να μοιάζει πως παίζει με 10 παίχτες. Από την άλλη πλευρά,ο Τσάμπερλεϊν όπως και στον αγώνα εναντίον του Βελγίου παρουσίασε απειρία και πρόβλημα στην τελική πάσα αφού δεν βγαίνουν οι αυτοματισμοί ανάμεσα στον νεαρό επιθετικό χαφ και στους Γιανγκ και Γουέλμπεκ με αποτέλεσμα να παράγονται με δυσκολία ολοκληρωμένες επιθέσεις. Ο Γουέλμπεκ,επίσης,είχε προβλήματα στο παιχνίδι με πλάτη αφού όποτε το επιχειρούσε οι αντίπαλοι του τού τσιμπούσαν εύκολα την μπάλα σε χρόνο dt. Η σκοπιμότητα του αγώνα,βέβαια,δεν συμβάλλει στο να γίνει ασφαλής κριτική αφού σε πολλά λεπτά το ματς φαινόταν φιλικό. Μπορεί τα σουτ που δοκίμασαν οι Γάλλοι να ήταν σχεδόν τριπλάσια από αυτά των Άγγλων αλλά και οι δύο νιώθουν επαναπαυμένοι με το τελικό σκορ.