Ποιον ψήφισε για την Χρυσή Μπάλα ο αρχηγός της εθνικής;

Ο Γιώργος Καραγκούνης είχε δικαίωμα ψήφου στην διαδικασία και ξεχώρισε τους τρεις καλύτερους του παίχτες για την περασμένη περίοδο.

Στην πρώτη και στην δεύτερη θέση δεν εντυπωσίασε. Διάλεξε δύο από τα τρία φαβορί του θεσμού. 

Τους πέντε ψήφους τους έδωσε στον Κριστιάνο Ρονάλντο.

Τους τρεις ψήφους στον Λιονέλ Μέσσι.

Ενώ, τον ένα ψήφο τον έδωσε στον πρώην ερυθρόλευκο και τωρινό του αντίπαλο, Γιάγια Τουρέ. Μάλιστα, ο Τουρέ είναι αντίπαλος του και στην Πρέμιερ Λιγκ αλλά θα είναι και στο Μουντιάλ!

Φερνάντο Σάντος: 1.Ρονάλντο  2. Ριμπερί  3. Μέσσι

Από κυπριακής πλευράς: 

Κώστας Χαραλαμπίδης: 1. Ρονάλντο  2. Μέσσι  3. Ριμπερί

Μιχάλης Χατζιπιερής: 1. Ρονάλντο  2. Μέσσι  3. Ριμπερί

Την Χρυσή Μπάλα κέρδισε ο πιο... δημοσιοσχετίστας!

Ο Ρονάλντο πήρε την Χρυσή Μπάλα μετά από μία διαδικασία παρωδία που θυμίζει Eurovision!

Η Χρυσή Μπάλα αποτελεί μία ανούσια υπόθεση και το μόνο που αποδεικνύει είναι ποιος τα έχει καλύτερα με τους άλλους στον ποδοσφαιρικό κύκλο. 

Οι συμπαίκτες του στην Ρεάλ, οι συμπατριώτες του, όλοι όσοι είχαν δικαίωμα ψήφου την έριξαν στον Ρονάλντο. Αυτό αντίστοιχα έγινε και για τον Μέσσι και για τον Ριμπερί οι οποίοι στο τέλος, φάνηκε πως ήταν πιο "αδύναμοι" στις δημόσιες σχέσεις.

Βλέποντας όλες αυτές τις μέρες που προηγήθηκαν δηλώσεις παικτών, τα πράγματα ήταν δεδομένα. Μόνο για λίγους αναρωτήθηκα που θα πάει το χέρι τους καθώς βρίσκονται ανάμεσα σε δύο πόλους όπως για παράδειγμα ο Ζιντάν και ο Αμπιντάλ. Τελικά, ο πρώτος υποστήριξε Ρονάλντο αντί για Ριμπερί και ο δεύτερος Ριμπερί αντί για Μέσσι.

Πάντως, ευτυχώς αυτή η αηδιαστική διαδικασία τελείωσε. Πλέον, έχει καταντήσει παρόμοια με την Eurovision όπου υπάρχουν οι λεγόμενες κλίκες. Οι "δορυφόροι" του Ρονάλντο ήταν περισσότεροι από των δύο υπολοίπων και ο πορτογάλος θα μπορούσε να χαρακτηριστεί η... "Ρωσία" της φετινής Χρυσής Μπάλας!

Υ.Γ. Το ίδιο θα έγραφα για οποιονδήποτε έβγαινε νικητής.

Ριμπερί ή Ρονάλντο υποστηρίζει ο Ζιντάν;

Επειδή η Χρυσή Μπάλα έχει αναδειχθεί σε ένα παιχνίδι δημοσίων σχέσεων, είπα να βάλω τους δύο παραπάνω παίχτες στο κουίζ.

Ο Ριμπερί είναι συμπατριώτης του, η γυναίκα του Ριμπερί είναι αλγερινής καταγωγής όπως και ο Ζιντάν και επίσης ο άσσος της Μπάγερν είναι κολλητός του Μπενζεμά. Ο Μπενζεμά θεωρείται και όχι άδικα ο ποδοσφαιρικός "αδερφός" του Ζιζού.

Η επιρροή να καταλήξει στον Ριμπερί ήταν σίγουρα ισχυρή.

Ωστόσο, ο Ζιντάν γύρισε την πλάτη στον Φρανκ και δήλωσε: "Μακάρι να πάρει ο Κριστιάνο Ρονάλντο την Χρυσή Μπάλα".

Το κλίμα σίγουρα θα χαλούσε αν ο Ζιντάν διάλεγε Ριμπερί και στις προπονήσεις της Ρεάλ θα είχαμε στραβά βλέμματα και παρόμοια...

Βέβαια, αν ο Ζιντάν είχε επιλεγεί ως προπονητής της εθνικής Γαλλίας, σύμφωνα με την φημολογία του καλοκαιριού, τότε με ποιανού το μέρος θα ήταν άραγε;

Φύγε,ξεκόλλα,φύγε!

O Αντίλ Ραμί δεν χωράει άλλο στην Βαλένθια και πρέπει να εκδιωχθεί από την ομάδα πάση θυσία. Η συμπεριφορά του είναι ανάρμοστη και προσβάλλει το στάτους του κλαμπ. Οι λιγοστές δηλώσεις που κάνει στα μέσα στάζουν δηλητήριο και βάζουν φωτιά στα θεμέλια του Μεστάγια.

H ποδοσφαιρική αξία του Ραμί είναι αδιαμφισβήτητη. Ο σωματότυπός του είναι ο ιδεατός για έναν κεντρικό αμυντικό,αποτελεί έναν πραγματικό βράχο στα σέντερ - μπακς. Μαζί με τον επίσης γάλλο Μαθιού, ξεχωρίζουν ανάμεσα στις επιλογές του προπονητή και συνθέτουν μία άμυνα - (σχεδόν) εγγύηση. Στη σειρά ακολουθούν ο Ρικάρντο Κόστα και ο Βίκτορ Ρουίθ, και σίγουρα ο πορτογάλος ανεβάζει τον ανταγωνισμό. Ο Ραμί αποτελούσε προηγουμένως μέλος της χρυσής φουρνιάς της Λιλ που κατέκτησε το πρωτάθλημα Γαλλίας τη σεζόν 2010 - 2011. Προπονητής του ήταν ο νυν κόουτς της Ρόμα Ρούντι Γαρθία που είχε στο ρόστερ του παιχταράδες όπως ο Αζάρ, ο Ζερβίνιο, ο Σόου, ο Μπαλμόντ, ο Καμπάιγ, ο Δεμπουσί, ο Τσετζού κ.ά.

Παράλληλα, ο Ραμί μπαίνει συχνά στην αποστολή των τρικολόρ από το 2010 και μετά. Είναι παιδί μαροκινών αλλά μεγάλωσε στην Γαλλία και τελικά διάλεξε τον δεύτερο δρόμο όπως συμβαίνει συνήθως σε αντίστοιχες περιπτώσεις... Θα ήταν πραγματικά πολύ ενδιαφέρον να δούμε πως θα ήταν οι εθνικές ομάδες τις Αφρικής αν σε αυτές περιλαμβάνονταν οι απόγονοι μεταναστών που η ζωή τους έφερε για παράδειγμα στη Γαλλία ή στην Πορτογαλία.

Πάντως, ο 27χρονος αμυντικός φαίνεται να μην έχει συναίσθηση κινδύνου όταν ανοίγει το στόμα του, τα ΜΜΕ πανηγυρίζουν όταν κάνει δηλώσεις. Η ζωή του πριν αρχίσει να παίζει επαγγελματικά ποδόσφαιρο ήταν πολύ δύσκολη,αλλά δεν παύει με αυτά που λέει να παίζει με την τύχη του.

Πιο αναλυτικά, είχε πει τον Μάιο: "Η ομάδα μου συμπεριφέρεται λες και είμαι αντικείμενο για να βγάλει λεφτά".

"Δεν είναι λογικό ο τεχνικός διευθυντής να μου λέει να διακόψω την προπόνηση για να με ενημερώσει ότι έχουν λάβει προσφορά από την Ανζί και αν θέλω να πάω".

"Δεν θέλω να βλέπω τους καλύτερους παίχτες να φεύγουν στο τέλος κάθε σεζόν".

Η Βαλένθια έχει τα τελευταία χρόνια οικονομικά προβλήματα και έχει πουλήσει μεταξύ άλλων τον Βίγια, τον Σίλβα και τον Μάτα. Αυτό έπρεπε να το γνωρίζει ο Ραμί πριν φύγει από την Λιλ ή να τον έχει ενημερώσει η εταιρεία μάνατζμεντ που τον εκπροσωπεί, η Αzzunto AG, ότι η Βαλένθια έτσι κινείται μεταγραφικά πλέον,έτσι αναγκάζεται να κινείται.

Η κρίση έχει χτυπήσει πολύ άσχημα ομάδες όπως η Μάλαγα,που έφτασε πέρσι μέχρι τα προημιτελικά του Τσάμπιονς Λιγκ, και η Σεβίλλη. Στην δεύτερη, ο πρόεδρος Δελ Νίδο πούλησε βαρύτατα χαρτιά του όπως ο Μεδέλ, ο Νάβας, ο Νεγρέδο και ο Κοντόγκμπια μέσα σε ένα καλοκαίρι.

Επίσης, η Βαλένθια οικονομικά μπορεί να μην είναι καλά αλλά ούτε η ταπεινή Ράγιο της γειτονιάς μου είναι,που από το πουθενά κατάφερε πέρσι να μπει στην 10αδα ενώ είχε το μικρότερο μπάτζετ της κατηγορίας και να χάσει εξωαγωνιστικά την είσοδό της στην Ευρώπη. Το μυστικό της Ράγιο ήταν το υγιές κλίμα στα αποδυτήρια,κάτι που ο Ραμί πάει να χαλάσει στη Βαλένθια.

Ο Ραμί πρόσφατα "ξαναχτύπησε" με τα λεγόμενά του στο Radio Valencia: "Χάσαμε παίχτες όπως ο Αλμπέλδα, ο Σολδάδο και ο Τίνο Κόστα και τώρα στα αποδυτήρια υπάρχουν μόνο "γατάκια" που δεν μιλάνε πρόσωπο με πρόσωπο".

Στη συνέχεια,τόνισε κάποια πράγματα και για την σχέση του με τον Τζούκιτς: "Αυτός είναι ο καπετάνιος του πλοίου αλλά θα δούμε που είμαστε στο τέλος της σεζόν. Η σχέση μου μαζί του δεν είναι καλή. Δεν νομίζω ότι λέει τα πράγματα πρόσωπο με πρόσωπο."

Μάλλον, ο Ραμί διάβασε πρόσφατα το βιβλίο του Ιμπραϊμοβιτς "I am Zlatan Ibrahimovic" που έλεγε παρόμοια πράγματα για την σχέση του με τον Γουαρδιόλα και επηρεάστηκε.

O Τζούκιτς τον πήρε μαζί στην αποστολή για το ματς με την Γρανάδα αλλά τον έβαλε να κοιμηθεί σε άλλο ξενοδοχείο. Την επόμενη μέρα πήρε μόνος του τον δρόμο της επιστροφής για την Βαλένθια. Με πολλά νεύρα,παρατρίχα να μάλωνε με έναν κάμεραμαν και έναν δημοσιογράφο, επέστρεψε σπίτι του και άνοιξε το facebook χαρακτηρίζοντας εκεί "αβάσιμη" την τιμωρία που του επιβλήθηκε.

Ήταν που ήταν στραβό το κλίμα στην Βαλένθια, μετά και το 0-3 από την Σουόνσι, ο Ραμί έριξε περισσότερο λάδι.

Ο γαλλομαροκινός είναι άστατος χαρακτήρας τόσο επαγγελματικά όσο και στην προσωπική του ζωή. Η εφημερίδα Espresso, που πρέπει να της αποδοθούν τα εύσημα για την αποκάλυψη, είχε βγάλει στην φόρα τα άπλυτα του για το ερωτικό του μπλέξιμο με την Μαρία Λιαγουροπούλου,που ήταν και εξώφυλλο στο playboy, την οποία μάλιστα άφησε έγκυο όπως η ίδια ισχυρίστηκε. Ανήκει στην ίδια κατηγορία περιπτώσεων με τον Μπενζεμά ο οποίος πρόσφατα πλήρωσε 8.000 ευρώ σε τρανσέξουαλ για να είναι μαζί του για δύο μέρες,όπως βγήκε προς τα έξω. Προηγουμένως, ο άσσος της Ρεάλ είχε μπλεχτεί και στην υπόθεση της Ζαχία Ντεχάρ,όπως και ο Ριμπερί. Τρεις άραβες με χρήμα και δόξα που στα ερωτικά τους τα 'χουν κάνει μπάχαλο,κάτι που έχει επίπτωση και στο image τους.

Βέβαια, δεν αποτελούν τον κανόνα αφού στην εθνική Γαλλίας αγωνίζονται και άλλοι άραβες,με ήσυχη προσωπική ζωή, όπως ο Νασρί και ο Ζινιάκ.

Πάντως, όσον αφορά τον Ραμί, μιλάμε για περιπτωσάρα, που έχει καταφέρει να τραυματιστεί χορεύοντας Gangnam Style..

Δεύτερη επιστολή παραπόνων στον Λοράν Μπλαν... Ισπανία 2-0 Γαλλία.

Ο προημιτελικός αποδείχτηκε πιο εύκολη υπόθεση για την Ισπανία από ότι αναμενόταν... Για τους οπαδούς της Ισπανίας η νίκη στην φάση των 8 σήμανε πάρα πολλά και κάνουν όνειρα για την κατάκτηση του δεύτερου συνεχόμενου τροπαίου Euro. Παρόλα αυτά,στον ουδέτερο φίλαθλο το άνοστο 2-0 των φούριας ρόχας δεν του επιφύλασσε κάτι που θα τον εντυπωσιάσει ούτε ιδιαίτερο suspense. Οι Ισπανοί εξασφάλισαν μία επαγγελματική νίκη και δείχνουν πως ο κορεσμός από τις επιτυχίες είναι μία άγνωστη φράση για αυτούς,πράγμα που τους τιμάει. Έτσι,το βάρος πέφτει στους τρικολόρ που μετά τον αγώνα με την Σουηδία δεν έβαλαν μυαλό και έπαιξαν για να παίξουν. Ο Μπλαν μπορεί να διόρθωσε το μεγάλο σφάλμα στην τακτική του προηγούμενου αγώνα,με τα δύο καθαρόαιμα αμυντικά χαφ, περνώντας στην θέση του Ντιαρά τον πιο δημιουργικό Καμπάιγ,όμως, ο ρόλος του Ριμπερί,κυρίως,και του Μπενζεμά στην ομάδα παρέμεινε προβληματικός. Ο πρώτος έχει την τάση στα δύο τελευταία ματς να κρατάει την μπάλα απελπιστικά πολύ εις βάρος της ομάδας του. Βέβαια,υπάρχει η πιθανότητα να είναι και σχέδιο του προπονητή του ο οποίος σε τέτοια περίπτωση τον έχει επιβαρύνει με πολλά και βασανιστικά καθήκοντα. Όπως φάνηκε,ο Ριμπερί ήταν το παιδί για όλες τις δουλειές. Ήταν εκείνος που γυρνούσε στην άμυνα για να ανεβάσει την μπάλα,ήταν εκείνος που όποτε βρισκόταν στην αριστερή πτέρυγα χρειαζόταν να τρέξει πολλά μέτρα για να κάνει την έξυπνη πάσα και ήταν εκείνος που όποτε ήταν σε θέση πίσω από τον Μπενζεμά έπρεπε να του κάνει την κάθετη πάσα. Ο Ριμπερί ταλαιπωρούσε άσκοπα την μπάλα και αποτελούσε εύκολη λεία για τους αντιπάλους του και αν αυτό δεν ήταν δικιά του σκέψη αλλά ήταν επινόημα του ομοσπονδιακού προπονητή τότε η ευθύνη κλίνει σε μεγάλο βαθμό προς τον Μπλαν. Όσον αφορά τον Μπενζεμά, ο άσσος της Ρεάλ Μαδρίτης συνέχισε τις εμφανίσεις-ναυάγιο με μοναδική εξαίρεση να αποτελεί το ματς που έκανε κόντρα στην Ουκρανία. Το πρόσωπο του μονίμως απογοητευμένο,στεναχωρημένο ή ακόμα και αηδιασμένο με την κατάσταση. Τα σενάρια πολλά για την πιθανή αιτία που τον απασχολεί,όμως,τα στατιστικά δείχνουν πως δεν σημείωσε ούτε ένα γκολ στο Euro 2012. Αναμφίβολα,δεν έπαιρνε τις πάσες που ταίριαζαν στο στυλ του από τους συμπαίκτες του,ωστόσο,και αυτός πέταξε λευκή πετσέτα από νωρίς δυσαρεστώντας έντονα τους οπαδούς της Γαλλίας.

Η Ισπανία δεν παρουσίασε σοβαρές αλλαγές ούτε σε πρόσωπα ούτε σε τακτική. Έπαιξε το γνωστό της στρωτό ποδόσφαιρο και ακολούθησε το 4-6-0 για άλλη μια φορά παίζοντας με σχετικά προωθημένο τον Φάμπρεγας, που παραδόξως δεν έβαλε και γκολ(!). Παράλληλα,όλα δείχνουν πως ο Γιορέντε δεν πρόκειται να πάρει λεπτά συμμετοχής σε αυτό το τουρνουά λόγω του τρόπου που αγωνίζεται ο οποίος δεν συμβαδίζει με τα πλάνα του Ντελ Μπόσκε. Η ταχύτητα και οι ακατάπαυστες και γρήγορες πάσες των επιθετικογενών ποδοσφαιριστών είναι ο πυρήνας στον οποίο βασίζεται η εθνική Ισπανίας. Οι πρωταθλητές κόσμου του 2010 ευτύχησαν να προηγηθούν νωρίς στο σκορ αφού στο 19' ο Τσάμπι Αλόνσο με κεφαλιά έστειλε την μπάλα στα δίχτυα του Γιορίς. Καταπληκτική κούρσα του Άλμπα που ξεπέρασε τον Ρεβεγιέρ,πατώντας γκάζι, και την κατάλληλη στιγμή σέντραρε στον αμυντικό μέσο των μερένχες. Ο Κοσιελνί δεν είχε δράσει αποτελεσματικά για να μαρκάρει τον αφύλακτο Αλόνσο που έγραψε το 1-0 συμπληρώνοντας,παράλληλα,και 100 συμμετοχές με το εθνόσημο της χώρας του. Σε όλο το άλλο μέρος του πρώτου ημιχρόνου βλέπαμε το τίκι-τάκα των φούριας ρόχας και το ανορθόδοξο ξετύλιγμα στο γήπεδο από πλευράς Γάλλων. Η ευστοχία στις πάσες στο αντίπαλο μισό είναι ένα πολύ διαφωτιστικό στατιστικό με την Ισπανία να έχει ποσοστό 89% και την Γαλλία 65%. Η ομάδα του Μπλαν,δηλαδή, ενώ περνούσε με άνεση το κέντρο δυσκολευόταν απίστευτα στο να κάνει την κίνηση-ματ, που ποτέ δεν έγινε. Μοναδική αξιοσημείωτη ευκαιρία για την Γαλλία ήρθε από στημένο και, πιο συγκεκριμένα,από μακρινή εκτέλεση φάουλ του Καμπάιγ στο 31' που απέκρουσε εντυπωσιακά ο Κασίγιας σε κόρνερ.

Εύκολο βράδυ προβλεπόταν στο Ντόνετσκ,από τα δείγματα του πρώτου 45λεπτου,κάτι που επιβεβαιώθηκε με το τελευταίο σφύριγμα του διαιτητή. Και πολύ άργησε να βγάλει ο Μπλαν από τον αγώνα τον αμυντικογενή Ντεμπουσί(στο 64'), μία αλλαγή που έπρεπε να είχε πραγματοποιήσει με το ξεκίνημα του δευτέρου ημιχρόνου. Στη θέση του πέρασε ο δραστήριος Μενέζ ο οποίος με την εκρηκτικότητα του θα μπορούσε να βοηθήσει επιθετικά την ομάδα του. Τελικά,ούτε ο παίχτης της Παρί Σεν Ζερμαίν συνέβαλλε στην ανατροπή των δεδομένων αλλά ούτε και ο Νασρί που μπήκε,επίσης,στο ματς. Έτσι,διαφαινόταν πως το πρόβλημα βρίσκεται στις ρίζες και η ήττα θα ήταν το αναμενόμενο αποτέλεσμα όση ώρα και να έπαιζαν οι Γάλλοι. Αν και είχαν, μετά την ανάπαυλα, την ''ποιοτική'' κατοχή της μπάλας δεν προσέγγισαν με προϋποθέσεις σε καμία περίπτωση την αντίπαλη περιοχή. Ο Κασίγιας κράτησε για τρίτη φορά στο Euro ανέπαφη την εστία του και οι τρικολόρ έκλεισαν την πορεία τους στην διοργάνωση πετυχαίνοντας μόνο τρία γκολ... Μάλιστα,οι Ισπανοί δεν είχαν πει την τελευταία τους λέξη και στο 89' ανέβασαν και άλλο τον δείκτη του σκορ. Ο Πέδρο εισέβαλε στα καρέ της αντίπαλης άμυνας και ο Ρεβεγιέρ τον χτύπησε,χωρίς ιδιαίτερη δύναμη, στα πόδια. Πέναλτι για την Ισπανία σύμφωνα με την απόφαση του Ριτσόλι το οποίο θα μπορούσε να χαρακτηριστεί αυστηρό. Ο Τσάμπι Αλόνσο το ανέλαβε και, με αυτό τον τρόπο, βρήκε για δεύτερη φορά τον δρόμο προς τα δίχτυα. Η ''βεντέτα'' ανάμεσα στις δύο πλευρές δεν σταματάει εδώ,καθώς θα συναντηθούν δύο ακόμα φορές στο προσεχές μέλλον. Ισπανία και Γαλλία κληρώθηκαν στον ίδιο όμιλο για τα προκριματικά του Παγκοσμίου Κυπέλλου του 2014 στην Βραζιλία και ''θα χυθεί αίμα'' για την πρόκριση.

Από την Ισπανία,δύο ήταν οι ποδοσφαιριστές που ξεχώρισαν και έβαλαν έναν μεγάλο λίθο για να περάσουν οι φούριας ρόχας στον ημιτελικό. Πιο αναλυτικά, ο Τσάμπι Αλόνσο με τα δύο του γκολ (έφτασε,πλέον,τα 15 με την εθνική) καθόρισε σε μεγάλο βαθμό την τύχη του παιχνιδιού. Παράλληλα, ήταν ο γνωστός καλός Αλόνσο στα αμυντικά χαφ και οι περισσότερες πάσες του ήταν επιτυχημένες. Επιπρόσθετα,ο Ζόρντι Άλμπα έπαιξε με τρομερή ωριμότητα στον αγώνα. Τα τρεξίματά του ήταν μελετημένα και δεν δίσταζε όποτε χρειαζόταν να παίζει και σαν εξτρέμ στην αριστερή πτέρυγα.  Σημαντική και η ασσίστ του στο πρώτο γκολ της Ισπανίας,που ήταν για highlight. Από την άλλη πλευρά, οι απογοητεύσεις του αγώνα ήταν πολλές. Πέρα από τους Μπλαν,Ριμπερί και Μπενζεμά,για τους λόγους που προαναφέρθηκαν,ο Ρεβεγιέρ είναι ένας ακόμη παίχτης που χρειάζεται να προστεθεί στην ''λίστα''. Δύο μεγάλα λάθη από τον δεξί μπακ που οδήγησαν και στα δύο γκολ της Ισπανίας. Στο πρώτο δεν κατάφερε να καλύψει τον ταχύτατο Άλμπα και να του κλέψει στην πρώτη πάσα την μπάλα. Ο αριστερός μπακ της Βαλένθια,στην συνέχεια,δεν δυσκολεύτηκε να πάρει και άλλα μέτρα και να πασάρει στον Αλόνσο για το 1-0. Στο δεύτερο τέρμα της Ισπανίας,ο Ρεβεγιέρ έκανε το φάουλ στον Πέδρο,βάση του οποίου ο ρέφερι της αναμέτρησης καταλόγισε το πέναλτι. Στην ''τρικυμία'' που επικράτησε στο στρατόπεδο των τρικολόρ,ο Καμπάιγ σώθηκε και έπαιξε αξιόλογα. Λίγες οι άστοχες πάσες από τον μέσο της Νιουκάσλ που δρούσε μυαλωμένα στον αγώνα. Η συνεργασία του με τον Μ'βιλά,επίσης,ήταν αποτελεσματική. Η νίκη της Ισπανίας την έφερε στους 4 όπου θα γίνει μάχη ανάμεσα στους ίβηρες αφού προσεχής αντίπαλός της είναι η Πορτογαλία.

Έπεσαν περήφανα οι Σκανδιναβοί. Σουηδία 2-0 Γαλλία.

Όσο και να κρατούσε το ματς στο Κίεβο,ο νικητής θα παρέμενε ο ίδιος. Το άρθρο αυτό θα μπορούσε να χαρακτηριστεί άνετα ως επιστολή παραπόνων στον Λοράν Μπλαν για την προσέγγισή του στον αγώνα, που πραγματικά ήταν αδικαιολόγητη. Ας πάρουμε,όμως,τα πράγματα με την σειρά. Η παράδοση μέχρι την έναρξη του αγώνα προέβαλλε με τον πλέον σαφή τρόπο πως το μεγάλο φαβορί είναι οι Γάλλοι αφού οι Σουηδοί είχαν να τους κερδίσουν,είτε σε επίσημο είτε σε φιλικό παιχνίδι, από τα προκριματικά του Παγκοσμίου Κυπέλλου το 1969(!). Παρόλα αυτά,η ομάδα του Έρικ Χάμρεν έδειξε πως δεν λογαριάζει και πολύ την προϊστορία και επιφύλαξε ένα αποτέλεσμα-βόμβα στους Γάλλους που,αναμφίβολα, έβλεπαν το παιχνίδι σαν διαδικαστικού χαρακτήρα και παρουσιάστηκαν ιδιαίτερα νωθροί. Ο ομοσπονδιακός τεχνικός των τρικολόρ,γνώριζε πως είχε εξασφαλίσει σχεδόν σίγουρα την πρόκριση καθώς για να αποκλειστεί χρειάζονταν δύο τελείως αναπάντεχα σκορ,νίκη των Σουηδών και νίκη των Ουκρανών επί των Άγγλων. Έτσι,κράτησε στον πάγκο τον φορμαρισμένο Μενέζ,που αν δεχόταν κίτρινη στον συγκεκριμένο αγώνα δεν θα έπαιζε στο κρίσιμο επόμενο ματς. Επιπρόσθετα,δεν έπαιξε ο Καμπάιγ που αντιμετώπιζε πρόβλημα τραυματισμού και προφυλάχτηκε από τον προπονητή του συνετά. Από την άλλη πλευρά,στο τελευταίο της παιχνίδι στο Euro 2012,η Σουηδία έπαιξε με πολλές αλλαγές με τον Τοϊβόνεν να παίρνει για πρώτη φορά στα τρία ματς την θέση του επιθετικού της ομάδας,που είναι άλλωστε και η φυσική του και έκανε εμφανή την παρουσία του δικαιώνοντας τον Χάμρεν γα την επιλογή του. Βέβαια,αυτό ίσως να έπρεπε να γίνει νωρίτερα αφού Ρόσενμπεργκ και Ελμάντερ δεν βρήκαν δίχτυα στην διοργάνωση αλλά ούτε και ανησύχησαν ιδιαίτερα την αντίπαλη άμυνα.

Μόλις στο 9' ο φορ της Αϊντχόφεν, εκμεταλλεύτηκε την λάθος τοποθέτηση του Μεξές και βγήκε τετ-α-τετ με τον Γιορίς με τον Τοϊβόνεν,ωστόσο,να μην σκοράρει καθώς το σουτ του έφυγε οριακά άουτ. Αυτή ήταν και η μεγαλύτερη φάση του πρώτου ημιχρόνου με τους Γάλλους να έχουν τις περισσότερες που ήταν,όμως,ακίνδυνες για τον Ίσακσσον. Η ανάπτυξη των τυπικά φιλοξενούμενων ήταν προβληματική και όλο το ''στόρι'' βασιζόταν στο πόσο καλά θα συνδυαστούν Ριμπερί και Μπενζεμά μήπως και πετύχουν το 0-1. Όποτε ο άσσος της Μπάγιερν έπαιρνε την μπάλα,προσπαθούσε να τα κάνει όλα μόνος του με τους αντιπάλους του να του την κλέβουν χωρίς δυσκολία. Επιπρόσθετα,όσες φορές πήγε να συνεργαστεί με τον επιθετικό της Ρεάλ Μαδρίτης οι πάσες του δεν βγήκαν και,γενικά, έδειχναν ότι η χημεία τους θέλει δουλειά. Το σκηνικό αυτό συνεχίστηκε και στο δεύτερο ημίχρονο,με το ''πλάνο'' να οδεύει μαθηματικά προς την αποτυχία. Επιπρόσθετα,μεταξύ σοβαρού και αστείου τόσο ο Ριμπερί όσο και ο Μπενζεμά παρουσιάζουν με την εικόνα τους πως πριν ακόμα χτυπήσουν το σουτ δεν πιστεύουν πως θα κερδίσουν κάτι από αυτό και μία τεράστια απογοήτευση είναι σχηματισμένη στα πρόσωπά τους από το πρώτο κιόλας ματς. Πιθανώς,αυτό να ευθύνεται στο ότι η τακτική του Μπλαν αναγκάζει τον Μπενζεμά να βγαίνει από την αντίπαλη περιοχή και να δέχεται συχνά,έτσι,την πρώτη πάσα,πράγμα που δεν του αρέσει και πολύ. Δοκιμάζει αρκετά σουτ έξω από τα καρέ της απέναντι πλευράς,που είναι τελείως άστοχα μέχρι στιγμής,και φαίνεται πως είναι ένα στοιχείο που δεν ταιριάζει στο στυλ του. Ο Χάμρεν με βάση τα δεδομένα του πρώτου μέρους,θα έφευγε τουλάχιστον με τον βαθμό της ισοπαλίας από το παιχνίδι με την ομάδα του να είναι οργανωμένη στο γήπεδο και να πονάει μόνο από την αριστερή πτέρυγα,εκεί που αγωνιζόταν ο Μπαϊράμι.

Ο προπονητής των μπλε-κίτρινων εντόπισε έγκαιρα την ατέλεια του σχήματος που παρέταξε και προέβη σε μία αλλαγή,τον Κρίστιαν Γουίλεμσον, που συνέβαλλε τα μέγιστα για την τελική νίκη της πλευράς του. Στο 54', ο Ιμπραίμοβιτς ξαναχτύπησε με το δεύτερο προσωπικό του γκολ στον όμιλο, κάτι που αποτέλεσε φυσικό επακόλουθο της ροής του αγώνα και έγραψε με μοναδική προσπάθεια το 1-0. Η ασσίστ πιστώνεται στον Λάρσον,που έβγαλε μπαλιά ακριβείας και έδωσε την ευκαιρία στον συμπαίκτη του να ανοίξει τον δρόμο προς τα δίχτυα με μονοκόμματο σουτ. Αξίζει να σημειωθεί πως η Σουηδία έχει πετύχει όλα της τα τέρματα στο τουρνουά στο χρονικό διάστημα 45'-60' και έχει φανεί πως είναι το σημείο που παίρνει μπρος στο σκοράρισμα. 

Η Γαλλία ''δεν άλλαξε μυαλά'' και συνέχισε να παίζει απαθώς όπως και στο πρώτο ημίχρονο. Το δεύτερο στοιχείο στο οποίο πονούσε,πέρα από την κακή παρουσία των Ριμπερί και Μπενζεμά,ήταν ο χώρος του κέντρου. Ο Μπλαν παρέταξε δύο καθαρόαιμους αμυντικούς χαφ,ειδικά ο Ντιαρά,να παίζουν δίπλα-δίπλα με τους πιο δημιουργικούς Νασρί και Μπεν Αρφά να είναι τοποθετημένοι αρκετά πιο μπροστά. Σβένσον και Κάλστρομ κρατούσαν αρχικά απόσταση από τον Ντιαρά όποτε οι Γάλλοι κατέβαζαν μπάλα και περίμεναν την κατάλληλη στιγμή να την κλέψουν,την στιγμή δηλαδή που θα κατέληγε στα πόδια του αμυντικού μέσου της Μαρσέιγ. Στην πρώτη του επαφή με την μπάλα,κατά βάση,την είχε χάσει αφού οι αντίπαλοι μέσοι τον εγκλώβιζαν πριν την μοιράσει σε Νασρί,Μπεν Αρφά ή Ριμπερί που ήταν ο στόχος του. Ο Μπεν Αρφά,μάλιστα,βγήκε από τον αγώνα στο 59' αφού δεν πρόσφερε τα αναμενόμενα ενώ ήταν μίας πρώτης τάξεως ευκαιρία να καθιερωθεί στο σχήμα σε περίπτωση που εντυπωσίαζε. Αξιομνημόνευτες ευκαιρίες για την Γαλλία,ήταν το σουτ από κοντινή απόσταση του Μενέζ και η κεφαλιά του αμαρκάριστου Ζιρού,που είχαν περάσει προηγουμένως στον αγώνα,όμως, δεν ευστόχησαν για την ισοφάριση. Το γκολ,τελικά,ήρθε από την απέναντι πλευρά που διπλασίασε τα τέρματά της. Ο Γουίλεμσον πλησιάζει απειλητικά τα καρέ των Γάλλων και σεντράρει όμορφα με αποδέκτη τον νεοεισελθέντα Χολμέν που με το σουτ του βρήκε το οριζόντιο δοκάρι. Για καλή τύχη των Σκανδιναβών,όμως,ο Λάρσον ήταν παρών και ''μυρίστηκε'' την φάση πετυχαίνοντας με δυνατό σουτ το 2-0. 

Από την μία δεν ξέρεις ποιον να πρωτο-ξεχωρίσεις από την Σουηδία ενώ από την άλλη ποιον να θεωρήσεις την μεγαλύτερη απογοήτευση. Πάντως,χωρίς αμφιβολία,ο κορυφαίος της αναμέτρησης καθόταν στον πάγκο,ή πιο συγκεκριμένα,ήταν όρθιος μπροστά από τον πάγκο. Και το όνομα αυτού Έρικ Χάμρεν που έπιασε αδιάβαστο τον Λοράν Μπλαν που, ίσως, να εκτιμούσε πως θα έχει εύκολο έργο. Παρόλο που δεν είχε ελπίδες πρόκρισης,ο Σουηδός τεχνικός είχε μελετήσει με τον καλύτερο τρόπο τους αντιπάλους του γνωρίζοντας τα προτερήματα και τις αδυναμίες τους και,τελικά,βγήκε δίκαια νικητής. Στο χορτάρι,ξεχώρισε ο Σεμπαστιάν Λάρσον αφού ήταν κινητικός και αποτελεσματικός στην δουλειά του. Η μία ασσίστ και το ένα γκολ επιβραβεύουν τον κόπο του. Ο Κάλστρομ,ήταν αυτός που κατέκτησε το κέντρο και βοήθησε σε όλους τους τομείς και δημιουργικά και ανασταλτικά και του αξίζουν συγχαρητήρια. Ο Ιμπραίμοβιτς,μπορεί να μην έκανε τόσο καλό παιχνίδι όπως κόντρα στην Αγγλία,αλλά αποτέλεσε τον ιθύνοντα νου της ομάδας και σημείωσε και ένα γκολ το οποίο ουσιαστικά έκρινε και την αναμέτρηση. Νασρί και Ντιαρά,εκτός από τους Ριμπερί και Μπενζεμά,μπορούν να συμπεριληφθούν άνετα στους παίχτες που τράβηξαν πίσω τους τρικολόρ και,γενικά,καλύτερος ποδοσφαιριστής της ομάδας θα μπορούσε να θεωρηθεί ένας που έπιασε μέτρια απόδοση,π.χ ο Γιορίς,καθώς οι περισσότεροι βρέθηκαν σε κακή μέρα. Στα ''τραύματα'' του Μπλαν,επίσης,ξεχωρίζει και η απουσία του Μεξές από τον ερχόμενο αγώνα με την Ισπανία για την φάση των 8. Η κίτρινη κάρτα που αντίκρισε ο αμυντικός της Μίλαν του στερεί την συμμετοχή σε αυτό το παιχνίδι. Ο λόγος που τον χρησιμοποίησε ο προπονητής του απέναντι στην Σουηδία γεννά απορίες...