Πιο δύσκολη από ότι φαινόταν η νίκη της Πορτογαλίας. Τσεχία 0-1 Πορτογαλία.

Χωρίς αμφιβολία, θα ακουστούν πικρόχολα σχόλια για την εμφάνιση των Τσέχων που έχασαν και αποκλείστηκαν από την συνέχεια της διοργάνωσης. Παρόλα αυτά,δεν αναμενόταν κάτι περισσότερο από την ομάδα του Μπίλεκ αφού αυτό είναι το στυλ παιχνιδιού της και στηρίζεται σχεδόν αποκλειστικά στον αμυντικό προσανατολισμό. Η Τσεχία επιδιώκει να πετυχαίνει το γκολ είτε από κάποια αντεπίθεση,με κύριους θύτες τους Πίλαρ και Γίρατσεκ,είτε από προσωπικό λάθος της αντίπαλης πλευράς. Πολύ πιθανώς,να ήθελαν να χτυπήσουν την Πορτογαλία προς του τέλος του παιχνιδιού,όπως έγινε και κόντρα στην Πολωνία,στο χρονικό σημείο δηλαδή που οι ίβηρες θα ήταν επηρεασμένοι αρνητικά από το άγχος και την ψυχολογική πίεση. Κάτι τέτοιο δεν συνέβη,αφού το θεωρητικά φαβορί επιβεβαίωσε τον χαρακτηρισμό που του είχε αποδοθεί πριν το ματς. Κατά κάποιο τρόπο θα μπορούσε να θεωρηθεί ως εκδίκηση,έστω και μετά από χρόνια,για τον αποκλεισμό της Σελεσάο από την Τσεχία στον ίδιο γύρο του Euro 1996.

Οι φόβοι που υπήρχαν στις τάξεις της Νάροντακ,τελικά,επαληθεύτηκαν καθώς ο τραυματισμός του Ροζίτσκι στο παιχνίδι απέναντι στην Ελλάδα του στέρησε πέρα από το ματς με την Πολωνία και αυτό για την φάση των 8 με την Πορτογαλία και,έτσι,την θέση του πήρε ο Νταρίντα. Ένα πρώτο μέρος που σίγουρα έβλαψε τα μάτια των θεατών από όλες τις απόψεις και σε όλες τις πτυχές του. Πολύ αργός ρυθμός, ασυνεννοησία μεταξύ των παιχτών και πολλές άστοχες πάσες με τις δύο ομάδες συστηματικά να ανταλλάσσουν μπαλιές. Ειδικά,από πλευρά Τσεχίας,φαινόταν ιδιαίτερα δραματικό με τους σέντερ-μπακς και τους αμυντικούς χαφ να δυσκολεύονται αρκετές φορές εμφανώς να περάσουν με πάσα την μπάλα από την μέση του γηπέδου με την λέξη ανάπτυξη να μοιάζει ξένη. Από την άλλη,η Πορτογαλία συχνά πλησίαζε την αντίπαλη περιοχή αλλά κάπου εκεί τα χαλούσε και δεν πήρε το προβάδισμα πριν το 45'.  Ο Ρονάλντο αποτελούσε την μόνιμη απειλή με τις δύο σημαντικότερες ευκαιρίες για την ομάδα του να τελειώνουν από τα πόδια του. Στο 33', ο Πέπε σέντραρε όμορφα στον άσσο της Ρεάλ Μαδρίτης ο οποίος,ωστόσο,από πλεονεκτική θέση δεν βρήκε δίχτυα με το ψαλιδάκι που επιχείρησε. Στο πρώτο λεπτό των καθυστερήσεων,ο Ρονάλντο ξαναχτύπησε αλλά το σουτ του αυτή τη φορά βρήκε δοκάρι,μετά από μακρινή πάσα του Κοεντράο. Ο Νάνι δεν παίζει αποτελεσματικά ενώ ο Μοουτίνιο μόνο ξεχωρίζει με τις ενέργειες του από το κεντρικό τρίδυμο(Μοουτίνιο,Μεϊρέλες και Βελόσο).

Στο δεύτερο ημίχρονο,η Τσεχία παρουσιάστηκε ''μια από τα ίδια'' με τον Μπάρος να είναι εξαφανισμένος όπως και πριν την ανάπαυλα. Βέβαια,το μερίδιο ευθύνης δεν πέφτει αποκλειστικά στον ίδιο αφού η μπάλα ελάχιστες φορές έφτασε μέχρι την επίθεση. Εκεί που κρίθηκαν όλα είναι το γεγονός ότι η Πορτογαλία δεν έχασε την ψυχραιμία της και πίεζε για το γκολ τακτικά και με αποφασιστικότητα. Η παράταση δεν θα ήταν,επίσης,άσχημο σενάριο για τους Τσέχους που στα ψυχικά αποθέματα παίρνουν άριστα και οι Πορτογάλοι θα ένιωθαν εκεί τα μουρμουρητά και την απαξίωση. Ο Πάουλο Μπέντο δεν έδειχνε να ανησυχεί και στο 79' ήρθε και το πολυπόθητο γκολ. Ο Νάνι,που ανέβασε ρυθμούς στο δεύτερο μέρος,πάσαρε την κατάλληλη στιγμή στον Μοουτίνιο ο οποίος έβγαλε την ασσίστ στον Ρονάλντο που με κεφαλιά νίκησε τον Τσεχ και έγραψε με αυτό τον τρόπο το 0-1. Η ισοφάριση θα ακουγόταν σαν αστείο και οι Τσέχοι είχαν καταθέσει τα όπλα περιμένοντας μαρτυρικά την ήττα τους. Ο Μπίλεκ ακολούθησε το γνωστό και δοκιμασμένο πλάνο που δεν τον δικαίωσε αφού ο Μπέντο ήταν διαβασμένος και το τοίχος που έστησε στο κέντρο έκαψε και τις παραμικρές ελπίδες της Τσεχίας να σκοράρει κάποιο τέρμα. Μία,τουλάχιστον,από τις 20 τελικές προσπάθειες που είχε η Πορτογαλία ήταν λογικό να καταλήξει στα δίχτυα ενώ,παράλληλα,η Τσεχία τελείωσε το ματς κάνοντας μόλις 2 προσπάθειες για να πετύχει γκολ. Η κατοχή,από την άλλη,ήταν μοιρασμένη ανάμεσα στις δύο ομάδες,όμως,η Πορτογαλία ήταν εκείνη που έλεγχε,ποιοτικά,το παιχνίδι.

Το μη επιθετικό ποδόσφαιρο και η ήττα της Τσεχίας ''συνόδευσαν'',ως συνέπεια, και την απόδοση του κάθε παίχτη ξεχωριστά. Οι ποδοσφαιριστές που αναμενόταν να κάνουν την έκπληξη,Γίρατσεκ και Πίλαρ,δεν στάθηκαν στο ύψος τους και οι προσπάθειες τους δεν βγήκαν σε καμία περίπτωση. Γενικότερα,όλοι από πλευρά Τσεχίας κινήθηκαν σε ρηχά νερά ενώ λίγο καλύτερο βαθμό αξιολόγησης θα μπορούσαν να πάρουν ο Τσεχ και ο Χούμπσμαν. Ο πρώτος πάλεψε να κρατήσει με νύχια και με δόντια ανέπαφη την εστία του,αλλά στο 79' δεν είχε την δυνατότητα να το πράξει καθώς η απόπειρα του Ρονάλντο δεν του έδωσε ελπίδες. Ο Χούμπσμαν ήταν μαχητικός στο κέντρο,αρκετές ενέργειες του δεν ήταν αποτελεσματικές,ωστόσο,είχε διάθεση να κυνηγήσει το θετικό σκορ και κοίταξε στα μάτια τους αντιπάλους του. Στο στρατόπεδο της Πορτογαλίας,ο Ρονάλντο είναι σε δαιμονιώδη φόρμα και το δείχνει. Πέτυχε το τρίτο του γκολ σε δύο συνεχόμενα παιχνίδια και συνεχίζει ακάθεκτος. Ήταν διαρκώς κίνδυνος για την άμυνα της Τσεχίας και πέρα από το θέαμα που προσφέρει, συμβάλλει καθοριστικά ώστε η ομάδα του να παίρνει τα επιθυμητά σκορ. Ο Μοουτίνιο,για άλλο ένα παιχνίδι,αποτέλεσε τον ηγέτη του κέντρου που κόβει και ράβει για την Πορτογαλία και ανταποκρίνεται επιτυχώς στον πολυσύνθετο ρόλο του,προσθέτοντας μία ασσίστ στο ενεργητικό του. Μεγάλο μερίδιο στην ''δόξα'',προφανώς,είχαν και τα δύο φουλ-μπακς,όπως στο παιχνίδι με την Δανία. Το παράδειγμα αυτό δεν είναι τυχαίο αφού οι ερυθρόλευκοι διαθέτουν παρόμοιο στυλ παιχνιδιού με την Τσεχία αφού ξεκινάνε από την σφιχτή άμυνα και προσπαθούν κύρια να πετύχουν γκολ μέσω αντεπιθέσεων,τα οποία δημιουργούνται κατά βάση από τα γρήγορα μπακς της και εξτρέμ της. Περέιρα και Κοεντράο,λοιπόν,κατατρόπωσαν το πλάνο των Δανών και στην συνέχεια θύμα τους ήταν και οι Τσέχοι. Εξαιρετικοί σε δεξιά και αριστερή πλευρά,αντίστοιχα,διότι δεν άφηναν χώρους αμυντικά και οι γρήγορες κούρσες τους στις πτέρυγες προκαλούσαν τριγμούς στην αμυντική λειτουργία των αντιπάλων τους. Η Πορτογαλία έχει υψηλές βλέψεις,όμως,για να φτάσει στον τελικό χρειάζεται πρώτα να αποκλείσει μία εκ των Ισπανία ή Γαλλία με το εγχείρημα να θεωρείται ιδιαίτερα απαιτητικό.

Το πρόβλημα δεν ήταν τα πρώτα 10 λεπτά, αλλά τα τελευταία 80...

Έχασε η Ελλάδα στο παιχνίδι-τελικό κόντρα στην Τσεχία με τις ελπίδες για τους 8 πλέον να εξανεμίζονται. Είναι άξιο απορίας το ξεκίνημα της γαλανόλευκης στον αγώνα αφού μέχρι το 6' είχε ήδη δεχτεί 2 γκολ κάνοντας τους έλληνες φιλάθλους να χτυπάνε το κεφάλι τους. Καταφέραμε να δεχτούμε δύο τόσο γρήγορα τέρματα από την δεύτερη χειρότερη επίθεση των προκριματικών της διοργάνωσης,όσον αφορά την συγκομιδή. Ακόμα και οι Τσέχοι σίγουρα απορούσαν μέσα τους πως οδηγήθηκε το ματς σε αυτή την εξέλιξη. Όπως και με τους Πολωνούς,η αχίλλειος πτέρνα μας ήταν η περιοχή που κάλυπτε το αριστερό μπακ και στην συγκεκριμένη περίπτωση ο Χολέμπας αφού τα τρία γκολ που έχουμε δεχτεί μέχρι στιγμής στο τουρνουά ξεκίνησαν από εκείνο το σημείο. Μόλις στο 3' ο Γίρατσεκ μετά από ένα αστείο λάθος της άμυνας που χάλασε ξαφνικά την συνοχή της,βγήκε τετ-α-τετ με τον Χαλκιά έχοντας εύκολο έργο και άνοιξε,έτσι, το σκορ. Παπαδόπουλος και Χολέμπας δεν συνεννοήθηκαν αποτελεσματικά  με τον τελευταίο να τρέχει όταν ήταν ήδη αργά. Τρομερός αβαντάζ ψυχολογίας μεταδόθηκε στους Τσέχους που ήταν αναμφίβολα αντιστρόφως ανάλογο από αυτό του Χολέμπας. Το γεγονός αυτό επαληθεύτηκε στο 6' όταν ο αμυντικός του Ολυμπιακού (με εντυπωσιακές εμφανίσεις στο φετινό πρωτάθλημα) ξεχάστηκε στην επίθεση με τον Φορτούνη να προσπαθεί να μαζέψει τα ασυμμάζευτα σε μία τακτική προσέγγιση χωρίς αρχή,μέση και τέλος. Ο Χαλκιάς διόγκωσε ακόμα περισσότερο το λάθος αφού δεν μπόρεσε να μαζέψει την μπάλα μετά από οριζόντια πάσα του Γκέμπρε Σελασσιέ με τον Πιλάρ να εκμεταλλεύεται την ευκαιρία και να διπλασιάζει τα τέρματά του στην διοργάνωση.

Μετά το αρχικό σοκ,βέβαια,εκείνο που πόνεσε περισσότερο ήταν η έλλειψη καθαρού μυαλού από την ομάδα και δεν βρέθηκε ο παίχτης που θα έπαιρνε την ομάδα στις πλάτες του. Μία ανούσια υπεροχή και κατοχή της μπάλας ακολούθησε στην συνέχεια με τους παίχτες της Ελλάδας να πασάρουν χωρίς να πιστεύουν στην πάσα τους,να σουτάρουν χωρίς να πιστεύουν στο σουτ τους. Η Τσεχία,ειδικά στο δεύτερο μέρος,απλά περίμενε την Ελλάδα να κινηθεί με τον Μπίλεκ σίγουρα να θεωρεί πως πιο εύκολα θα έπαιρνε το ματς άμα είχε η αντίπαλος του την μπάλα στα πόδια. Ο Σαλπιγγίδης έλειψε πραγματικά από το ματς με τους οπαδούς να πιστεύουν πριν την είσοδο των ομάδων στον αγώνα ότι θα συνέχιζε την καταπληκτική του εμφάνιση στον πρώτο αγώνα. Η αλλαγή του,λογικά, με αντίπαλο την Πολωνία τον πείσμωσε να αποδείξει πράγματα,όμως, σαν βασικός κινήθηκε σε ρηχά νερά. Αντίθετα,μία από τις απογοητεύσεις της εναρκτήριας αγωνιστικής,ο Γιώργος Σαμαράς,έδειξε μεγάλη αποφασιστικότητα και προέβαλλε πράγματα που δεν μας είχε συνηθίσει όπως οι κερδισμένες κεφαλιές που πήρε. Το μεγαλύτερο μειονέκτημα,ωστόσο, στον τρόπο παιχνιδιού της εθνικής ήταν τα συνεχή γεμίσματα στο υπερπέραν. Δύο με τρεις πάσες αντάλλαζαν οι αμυντικοί,για τα μάτια του κόσμου,και μετά με ψηλοκρεμαστή μπαλιά ψάξιμο του επιθετικού.Ένα σύστημα που αν είχε λιγοστές ελπίδες με ψηλό επιθετικό με τον Γκέκα ή τον Σαλπιγγίδη δεν είχε καμία. Ακόμα και το ότι ο Γκέκας έβαλε γκολ στο 53',μετά από τραγικό λάθος του Τσεχ,αυτό δεν αναιρεί την λάθος επιλογή του ομοσπονδιακού τεχνικού να τον περάσει στο παιχνίδι. Από την άλλη,ο Σάντος πιθανώς θεώρησε πως για να παίξει στρωτό ποδόσφαιρο έπρεπε να βάλει τον Φετφατζίδη το οποίο θα ήταν και ρίσκο αφού σε πιθανή απώλεια της μπάλας θα χάναμε αρκετό χρόνο αλλά και θα δεχόμασταν,ίσως,και άλλα γκολ. Στο αντίπαλο στρατόπεδο δεν έδειχναν να ανησυχούν ακόμα και μετά το 2-1 αφού αργά ή γρήγορα με τον αμυντικό προσανατολισμό τους και την επιθετική αφλογιστία των Ελλήνων,θα έφταναν στην νίκη. Ο 25χρονος δεξιός οπισθοφύλακας της Τσεχίας Γκέμπρε Σελασσιέ,που αγωνίζεται στην Σλόβαν Λίμπερετς,αποτέλεσε μακράν τον διακριθέντα της αναμέτρησης. Απίστευτες κούρσες από τον Πολωνό με καταγωγή από την Αιθιοπία ποδοσφαιριστή που αντιμετώπισε με επιτυχία τον Σαμαρά και σημείωσε και μία ασσίστ κομβικής σημασίας. Πλέον,όλα δείχνουν πως θα παίξουμε στον τελευταίο αγώνα για την τιμή μας αφού οι Ρώσοι έχουν μεγάλα όνειρα για την διοργάνωση και δεν δείχνουν διατεθειμένοι να χαρίσουν βαθμούς. Η δεύτερη θέση θα κριθεί στο άλλο ματς,Πολωνία-Τσεχία,όπου πραγματικά θα πέσουν κορμιά.

Εντυπωσίασε η Ρωσία στο πρώτο από τα έξι βήματα μέχρι τον τελικό!

Αυτό δήλωσε μεταξύ άλλων ο μεγάλος πρωταγωνιστής της αναμέτρησης Άλαν Τζαγκόεφ στην συνέντευξη τύπου αμέσως μετά την λήξη του αγώνα,πράγμα που δεν απέχει πολύ από την πραγματικότητα. Θα μπορούσε να θεωρηθεί αυτή η άποψη δείγμα της μεθοδικότητας και της πίστης για τον θρίαμβο στο Euro 2012 από πλευρά Ρωσίας. Άφησε άφωνο το ποδοσφαιρικό κοινό στο δεύτερο χρονικά παιχνίδι της διοργάνωσης και όχι άδικα αφού τα τέσσερα γκολ που πέτυχε φάνηκαν λίγα και η ταχύτητα που οι παίχτες της άλλαζαν την μπάλα προσέφερε εκπληκτικό θέαμα. Οι ποδοσφαιριστές της έχουν σηκώσει το βάρος της φανέλας εκπροσωπώντας έναν τεράστιο λαό και αποτελώντας την διάδοχη κατάσταση της άκρως πετυχημένης ΕΣΣΔ, φέτος παρουσιάζουν πως έχουν τα φώτα για να κυνηγήσουν ακόμα και το χρυσό μετάλλιο. Σημαντικό πλεονέκτημα της εθνικής πέρα από το αποδεδειγμένο ταλέντο που διαθέτουν οι ποδοσφαιριστές της είναι και το ότι ο κορμός της παραμένει στην ουσία ο ίδιος στην διάρκεια των χρόνων παρά τις αλλαγές προπονητών. Κάτω από τις οδηγίες του Ντικ Άντβοκαατ θα φανεί αν θα φτάσουν σε μία θέση που πραγματικά τους αξίζει,στην πρώτη,κάτι που δεν θα μπορούσε να θεωρηθεί έκπληξη με βάση τα δείγματα γραφής της. 4-1 απέναντι στην Τσεχία με το καλημέρα,σε ένα ματς όπου κυριάρχησαν από την αρχή. Νωρίς νωρίς και μόλις στο 15' ο Τζαγκόεφ σημείωσε το 1-0 και η ρωσική αρκούδα πήρε φωτιά! 2-0 στο 24' από τον Σιρόκοφ με τους τυπικά γηπεδούχους να βάζουν στην σεμνή τελετή τέλος από το πρώτο ημίωρο. Οι αυτοματισμοί της Ρωσίας εξέθεσαν την αργή αμυντική λειτουργία αμυντικών και μέσων από μεριά Τσεχίας και με τον Τσεχ,επίσης,να μην βρίσκεται σε καλή μέρα. Ο Αρσάβιν έκανε πράματα και θάματα με τις περισσότερες προσπάθειες να ξεκινούν από τα πόδια του και να παίζει σε ελεύθερο ρόλο επιτυχημένα. Ο δανεισμός του στην Ζενίτ από την Άρσεναλ αναμφίβολα του θύμισε ποιος στα αλήθεια είναι κάτι που προβλήθηκε και στο συγκεκριμένο ματς όπου με τις μυαλωμένες πάσες του και τα σωστά τρεξίματα του συνέβαλλε σημαντικά στο τελικό σκορ.

Στο 52',ωστόσο,αντί η Ρωσία να σκοράρει και τρίτο γκολ,αν σκεφτούμε τις πολλές φορές που απείλησε την αντίπαλη εστία,η Τσεχία ήταν εκείνη που πέτυχε τέρμα διαμορφώνοντας το 2-1. Από το πουθενά η ομάδα του Μπίλεκ μπήκε ξανά στο παιχνίδι. Υπό άλλες συνθήκες η πλευρά που προηγούνταν θα είχε τρομάξει από την αναπάντεχη εξέλιξη,όμως, όχι η Ρωσία που δεν πτοήθηκε σε καμία περίπτωση. Μάλιστα,ζήτησε εκδίκηση και την βρήκε. Ο Τζαγκόεφ ξαναχτύπησε στο 79' με ένα γκολ που φαίνεται εύκολο αλλά πρακτικά είναι αποτέλεσμα μεγάλης ποιότητας. Ο ποδοσφαιριστής της Τσκα Μόσχας έβαζε αυτά που έχανε ο πολύ αγχωμένος παρά την εμπειρία και το πείσμα του Κερζάκοφ. Γενικά και καθ'όλη την διάρκεια του ρωσικού πρωταθλήματος,τα φώτα της δημοσιότητας έπεφταν ουκ ολίγες φορές στον επιθετικό της Ζενίτ με διαφημίσεις,σποτάκια αφιερωμένα σε εκείνον και με λίγα λόγια οι απαιτήσεις από το πρόσωπο του ενόψει Euro ήταν μεγάλες. Ο δεύτερος σκόρερ στην λίγκα της χώρας του,μετά τον άπιαστο Ντουμπία, προσπάθησε να ανοίξει λογαριασμό σε αρκετές περιπτώσεις. Σίγουρα με τον συγκεκριμένο τρόπο θα του λύνονταν τα πόδια και για την συνέχεια και σε αυτό αποσκοπούσε αλλά τελικά πέρασε αλλαγή με μηδέν ενεργητικό στα γκολ προς στιγμήν. Ο Παβλιουτσένκο που πέρασε στην θέση του ανέβασε στα ύψη τον ανταγωνισμό μεταξύ τους καθώς στο 82' με φανταστική προσωπική ενέργεια σημείωσε το 4-1.Ροζίτσκι και Πλασίλ δεν προσαρμόστηκαν στα δεδομένα του αγώνα και δεδομένου του βαρυσήμαντου ρόλου τους στην ομάδα,το αποτέλεσμα θα μπορούσε να χαρακτηριστεί φυσιολογικό. Χαρακτηριστικό όσον αφορά τον αγώνα είναι η δήλωση του προπονητή της εθνικής Τσεχίας,Μίχαλ Μπίλεκ, ο οποίος δεν δίστασε να εκφράσει την απογοήτευσή του λέγοντας πως η ομάδα του δεν μπορούσε να πάρει την μπάλα. Έτσι,ο αγώνας ανάμεσα σε Τσεχία και Ελλάδα θεωρείται κομβικός και αναμένεται να πέσουν κορμιά με σκοπό την πολυπόθητη-νίκη.