Το Βιθέντε Καλδερόν αγαπάει ακόμα τον Τόρρες!

Το 9αρι επέστρεψε σπίτι του και οι οπαδοί της Ατλέτικο τον καλωσόρισαν. 

Ο Φερνάντο Τόρρες έκανε την προθέρμανσή του κάτω από τις επιδοκιμασίες: "Φενάντο Τόρρες, λο λο λο λο λο λο!".

Ποιότητα από την κερκίδα της Ατλέτικο!

Το αίμα της πίσω! Ισπανία 4-0 Ιταλία.

Οι φούριας ρόχας στέφθηκαν νικητές του Euro πηγαίνοντας κόντρα στα προγνωστικά. Μπορεί να παρουσίασαν το ξαναζεσταμένο τους φαγητό με το γνωστό τους τίκι-τάκα, που δεν βρίσκει και πολλούς θιασώτες,ωστόσο, στο τέλος παίρνουν αυτό που επιδιώκουν. Μάλιστα,κατάφεραν να σπάσουν ένα ρεκόρ που φάνταζε αδύνατο αφού μπόρεσαν να κάνουν ένα ''τρελό'' σερί κατακτώντας το Euro 2008,το Παγκόσμιο Κύπελλο του 2010 και το Euro 2012. Παρά το γεγονός ότι η Ισπανία βρέθηκε στον τελικό απέναντι σε έναν από τους μεγαλύτερους ''δαίμονες'' της,την Ιταλία,δεν πτοήθηκε και έφυγε από το χορτάρι με το κύπελλο στα χέρια. Οι Ίβηρες είχαν να κερδίσουν σε επίσημο παιχνίδι την Ιταλία από τους Ολυμπιακούς Αγώνες του 1920(!) και,πιο συγκεκριμένα,μετρούσαν 1 νίκη,5 ισοπαλίες και 5 ήττες πριν το εκκωφαντικό και βαρυσήμαντο 4-0 του 2012. Η ομάδα του Ντελ Μπόσκε κράτησε την τρομερή πορεία της ζωντανή νικώντας στον τελικό καθώς έχει να χάσει εδώ και 20 αγώνες συμπεριλαμβανομένων και αυτών του Euro στους οποίους δέχτηκε,μόλις,ένα γκολ. Από την άλλη πλευρά,η εντυπωσιακή τακτικά στο Euro Ιταλία δεν μπόρεσε να σηκώσει κεφάλι στο τελευταίο ματς της διοργάνωσης απέναντι στους φούριας ρόχας,όμως,αυτό δεν αναιρεί την μεγάλη της αξία. Επιπρόσθετα,χάλασε και η παράδοση που είχε χτιστεί επί θητείας Τσέζαρε Πραντέλι ο οποίος ήταν αήττητος από την στιγμή που ανέλαβε τα ηνία της εθνικής της χώρας του. Παράλληλα,αξίζει να τονιστεί πως η Ιταλία δεν μπόρεσε να κερδίσει ούτε αυτή τη φορά το Euro ενώ έχει φτάσει σε 3 τελικούς από τους οποίους έχει κερδίσει μόνο τον ένα,αυτόν του μακρινού 1968.

Οι ομοσπονδιακοί τεχνικοί Ισπανίας και Ιταλίας παρέταξαν δύο ενδεκάδες χωρίς να κάνουν αλχημείες. Η κρισιμότητα του αγώνα απαιτούσε,άλλωστε, δοκιμασμένη συνταγή για να μην βρεθούν οι δύο εκλέκτορες προ εκπλήξεως. Ο Ντελ Μπόσκε πάλι διάλεξε τον κλασσικό,πλέον,σχηματισμό 4-6-0 με τον Φάμπρεγας κεντρικό προωθημένο. Το μοναδικό παράδοξο συναντάται στο απέναντι στρατόπεδο,στο αριστερό μπακ. Οκ,ο Κιελίνι δεν έκανε το μεγάλος λάθος στο ματς με την Γερμανία,ωστόσο,η Ιταλία δεν έπρεπε να παίξει ξανά με την φωτιά,ειδικά, κόντρα στην Ισπανία που διαθέτει πολύ γρήγορους παίκτες στις πτέρυγες. Ο Μπαλζαρέτι ήταν αναγκαίο να χρησιμοποιηθεί από την έναρξη.

Όλα πήγαν κατ'ευχήν για την Ισπανία. Η πίεση που ασκούσαν οι παίχτες της στα αντίπαλα καρέ,γρήγορα ανταμείφθηκε αφού στο 14' ο Σίλβα έστειλε τους οπαδούς της Ισπανίας στον 7ο ουρανό. Ο Ινιέστα,πρώτα,έσπασε την άμυνα της Ιταλίας στα δύο και βρήκε με την πάσα του τον Φάμπρεγας. Ο άσσος της Μπαρτσελόνα προσπέρασε εύκολα τον Κιελίνι και στην συνέχεια,με υπερπροσπάθεια από τα δεξιά,βρήκε το κεφάλι του Σίλβα που είχε ''μυριστεί'' την κατάσταση και έγραψε το 1-0. Άξιο απορίας είναι πως ο Κιελίνι κατάφερε να την πατήσει έτσι στο μαρκάρισμα του Φάμπρεγας και να μην υπολογίσει σωστά το τεχνητό οφσάιντ. Τραγικό λάθος του κεντρικού αμυντικού,στην Γιουβέντους,που όταν κατάλαβε το λάθος του,η Ισπανία δεν θα του έδινε δεύτερη ευκαιρία. Ο ρυθμός στο παιχνίδι ήταν ιδιαίτερα γρήγορος και στο πρώτο ημίχρονο το τίκι-τάκα των Ισπανών δεν έβγαινε σε αρκετές περιπτώσεις αφού οι τέσσερις χαφ της Σκουάντρα Ατζούρα πίεζαν ασφυκτικά. Οι φούριας ρόχας,ωστόσο,δεν φαίνονταν να ανησυχούν από το παιχνίδι της αντιπάλου τους και έχοντας πετύχει το 1-0,βασίζονταν μόνο σε ανάπτυξη με αντεπιθέσεις. Έδωσαν χώρους στην Ιταλία να περνάει το κέντρο και να προωθείται και στο πρώτο λάθος της έπαιρναν ξανά την κατοχή της μπάλας. Η ομάδα του Πραντέλι θα πλήρωνε την νίκη της με την Γερμανία με το ίδιο νόμισμα... Κυρίως,το δεύτερο γκολ του Μπαλοτέλι προήλθε όταν τα πάντσερ ήταν μπροστά και η άμυνά τους δεν είχε συνοχή. Η Ιταλία είχε τον τυπικό έλεγχο στο πρώτο μέρος του τελικού αλλά αυτό δεν ήταν παρά μία παγίδα. Οι Ατζούρι δεν πραγματοποιούσαν σωστές μεταβιβάσεις και η μπάλα συχνά έφτανε με ανορθόδοξο τρόπο στον Μπαλοτέλι. Η είσοδος του Μπαλζαρέτι στο 21',στην θέση του τραυματία Κιελίνι, βοήθησε σε μεγάλο βαθμό την ανάπτυξη από τα αριστερά και ο ποδοσφαιριστής της Παλέρμο έδωσε απαντήσεις στον προπονητή του με την απόδοσή του. Στο 41',βέβαια,ήρθε και το δεύτερο γκολ των Ισπανών που καθάρισε το ματς. Αυτή την φορά,το τέρμα ξεκίνησε από την άλλη πλευρά,από τα αριστερά,όταν Τσάβι και Ζόρντι Άλμπα έπαιξαν 1-2 και εξέθεσαν την αμυντική λειτουργία της Ιταλίας. Ο αριστερός μπακ της Μπαρτσελόνα βρέθηκε τετ-α-τετ με τον Μπουφόν και σημείωσε το νικητήριο,ουσιαστικά,2-0. Ο Κασσάνο ήταν εξαφανισμένος στα 45 αυτά λεπτά και δεν συνέβαλλε στην ''υποστήριξη'' του Μπαλοτέλι που είναι και το,κυρίως,έργο του. Πικέ και Αρμπελόα δεν του άφησαν τετραγωνικά και ο ποδοσφαιριστής της Μίλαν χάθηκε ανάμεσα τους. Η περίτεχνη ενέργεια και η απρόβλεπτη πάσα του έλειψαν από το παιχνίδι της ομάδας του που δεν μπορούσε να ορθοποδήσει. Όλα δείχνουν πως οι συνθήκες ήταν διαφορετικές στο 1-1 μεταξύ των δύο πλευρών στην φάση των ομίλων και στον τελικό. Η Ισπανία παρουσιάστηκε διψασμένη για να σπάσει το ρεκόρ και ήθελε να κανονίσει την μοίρα του ματς από νωρίς,σε ένα ματς δίχως αύριο.

Ο Πραντέλι,ορθά,έβαλε στον αγώνα τον Ντι Νατάλε αντί του υποτονικού Κασσάνο. Παρόλα αυτά,τα δεδομένα δεν άλλαξαν και η Ισπανία συνέχισε με αμείωτο ρυθμό. Στο 50',αναμφίβολα,έπρεπε να καταλογιστεί πέναλτι υπέρ των φούριας ρόχας μετά από κεφαλιά του Ράμος,στο απομακρυσμένο από το σώμα, χέρι του Μπονούτσι. Ένα μεγάλο ολίσθημα του άριστου κατά τα άλλα στο ματς Προένσα. Στο 51' ήρθε και η πιο επικίνδυνη φάση για το τέρμα του Κασίγιας. Ο Ντι Νατάλε δεν μπόρεσε να σκοράρει από πλεονεκτική θέση έχοντας όλο τον χρόνο στην διάθεσή του. Ούτε το ριμπάουντ του βρήκε στόχο και ο γκολκίπερ της Ρεάλ Μαδρίτης ήταν σε επιφυλακή. Κομβικό σημείο στον αγώνα ήταν και η αναγκαστική αλλαγή του Μόττα ο οποίος πρόλαβε να παίξει μόνο 5 λεπτά και ήταν η τελευταία αλλαγή του Πραντέλι.

Ένα γεγονός,ωστόσο,που δεν πρέπει να αποτελεί άλλοθι για την νωθρή εμφάνιση της Ιταλίας. Το τελικό σκορ,πολύ πιθανώς,να μην έγραφε 4-0 αλλά ο τελικός νικητής σίγουρα θα ήταν ο ίδιος. Από το 62' και μετά το ματς είχε διαδικαστικό χαρακτήρα και το μόνο που ενδιέφερε τους θεατές ήταν το πόσα γκολ θα βάλει η ομάδα του Ντελ Μπόσκε. Η υπεροχή της ήταν πασιφανής σε όλους τους τομείς και συνοδεύτηκε και από δύο επιπλέον τέρματα. Στο 84',ο Ντε Ρόσσι πάσαρε άστοχα με τον Τσάβι να κερδίζει την μπάλα και να την δίνει αποτελεσματικά στον Τόρρες. Ο φορ της Τσέλσι με διαγώνιο σουτ σημείωσε το 3-0. Οι πολύ βαρείς κεντρικοί αμυντικοί της Ιταλίας,αποτέλεσαν έρμαιο στις επιθετικές ενέργειες της Ισπανίας. Η κάθετη πάσα ήταν συνεχώς το μέλημα της και με αυτό τον τρόπο βρήκε δίχτυα στις 3 από τις 4 φορές. Ο ''Νίνιο'',μάλιστα,είναι ο πρώτος ποδοσφαιριστής που σκοράρει σε δύο Ευρωπαϊκούς τελικούς,ιδιαίτερα αξιέπαινο στοιχείο για την καριέρα του. 4 λεπτά αργότερα,από σκόρερ έγινε ασσίστμαν πασάροντας την κατάλληλη στιγμή την μπάλα στον συμπαίκτη τους στους λονδρέζους,Μάτα. Εκείνος από κοντά,ανέβασε και άλλο τον δείκτη του σκορ φτάνοντας το στο 4-0. Η ανάλυση τακτικών και άλλων σχετικών στοιχειών περισσεύει σε ένα δεύτερο ημίχρονο που η μπάλα κινούνταν μόνο στο μισό του γηπέδου,στο μεγαλύτερο χρονικό διάστημα. Η Ιταλία μετά την έξοδο του Μόττα,είχε αποδεχτεί την ήττα της και έπαιζε για την τιμή των όπλων. Η Ισπανία ''δεν έδειξε παρηγοριά στον άρρωστο'',πράγμα που αν έκανε θα προκαλούσε την αντίδραση των υποστηρικτών της, και έδωσε διαστάσεις θριάμβου στην νίκη της,έστω και με αυτή την εξέλιξη.

Μεγάλη μα μεγάλη απογοήτευση του αγώνα ήταν ο Τσέζαρε Πραντέλι. Διαδοχικά τρομακτικά λάθη πραγματοποιήθηκαν τόσο στις κινήσεις του πριν την έναρξη όσο και στην ροή του παιχνιδιού. Αρχικά,η επιλογή του αργού Κιελίνι στο αριστερό άκρο της άμυνας,όπως προαναφέρθηκε,κρίνεται τουλάχιστον ανεπιτυχής. Το 4-4-2 που ακολούθησε, κόλλησε κόντρα στο 4-6-0 των Ισπανών,με τους Κασσάνο και Ντι Νατάλε να μην δίνουν τις απαραίτητες βοήθειες στον Μπαλοτέλι. Οι τρεις ''γρήγορες'' και εν μέρει,επιπόλαιες,αλλαγές του με την τελευταία να γίνεται στο 58',θα μπορούσαν να θεωρηθούν ''υβριστικές''. Η ''θεία δίκη'' τον τιμώρησε με τον Μόττα να φεύγει από το γήπεδο τραυματίας και την ομάδα του να μένει με 10 παίκτες. Αλλά ακόμα και η σκέψη του να περάσει τον παίχτη της Παρί Σεν Ζερμαίν στον αγώνα είναι αξιοπερίεργη. Το να βγάλει τον πιο δημιουργικό Μοντολίβο για να περάσει τον πιο αμυντικογενή Μόττα, ενώ το σκορ είναι ήδη 2-0, είναι κάτι που δύσκολα εξηγείται. Ο Κασσάνο,επίσης,δεν αντεπεξήλθε στις απαιτήσεις του αγώνα και δεν κατάφερε να κάνει το παιχνίδι του με την μπάλα με τον Μπαλοτέλι να επηρεάζεται άμεσα από το συγκεκριμένο γεγονός. Επιπλέον, ο Μπαρζάλι βρέθηκε σε κακή μέρα και φέρει βάρος ευθύνης σε 3 από τα 4 γκολ που δέχτηκε η Ιταλία,στο δεύτερο,στο τρίτο και στο τέταρτο. Ήταν 2 κλικ πιο αργός από αυτό που χρειαζόταν για να αντιμετωπίσει τους ταχύτατους επιθετικογενείς παίκτες της Ισπανίας. Ο μόνος που διασώθηκε από την Ιταλία συγκριτικά με τους άλλους ήταν ο Μπαλζαρέτι. Από την στιγμή που μπήκε στο ματς,βρήκε τον παλμό του αγώνα και δεν έκανε χρόνο για προσαρμοστεί στις συνθήκες. Πολύ καλός ανασταλτικά και επιθετικά. Ίσως να μην είναι και τυχαίο το ότι η Ισπανία στο δεύτερο μέρος ξεκινούσε συνήθως τις επιθέσεις της από τα αριστερά,δηλαδή,όχι από εκεί που έπαιζε ο Μπαλζαρέτι αλλά από εκεί που έπαιζε ο Αμπάτε. Στην Ισπανία,δεν ήταν λίγοι οι παίχτες που ξεχώρισαν.

Σίγουρα,όμως,ο κορυφαίος του αγώνα ήταν το πολυεργαλείο Τσάβι. Έβγαλε την ασσίστ στο δεύτερο και στο τρίτο γκολ,κάλυπτε πολλά σημαντικά μέτρα στο κέντρο και ήταν αψεγάδιαστος στις κοντινές πάσες. Ένα τέλειο δημιουργικά ''μηχανάκι''. Ο Ζόρντι Άλμπα για τρίτο συνεχόμενο ματς περιλαμβάνεται στους διακριθέντες σε απόδοση και αποτέλεσε σημαντικό κρίκο της Ισπανίας,μέχρι οι φούριας ρόχας να φτάσουν στην κατάκτηση του Euro. Κλέβει μπάλες,ξέρει πότε να ανεβαίνει,να τριπλάρει. Τα 14 εκατομμύρια που έδωσε η Μπαρτσελόνα για να τον ξανακάνει δικό της (όντας παλαιότερα μέλος της Μασία) φαντάζουν πολύ λίγα για αυτά που προσφέρει. Μέτριο παιχνίδι από την πλευρά των φούριας ρόχας,έκανε ο Αρμπελόα που ενώ ανασταλτικά ήταν καλός δεν ήταν το ίδιο αποτελεσματικός όταν περνούσε το κέντρο.

Απέτυχε το τίκι-τάκα, αλλά η Ισπανία νίκησε. Κροατία 0-1 Ισπανία.

Παρά τις φήμες που έλεγαν πως οι δύο πλευρές θα κυνηγούσαν μία ισοπαλία της τάξης του 2-2 ή και μεγαλύτερου σκορ,κάτι τέτοιο τελικά δεν αποτυπώθηκε στο γήπεδο με τον Μπίλιτς και τον Ντελ Μπόσκε να παίζουν για την τιμή των όπλων. Έτσι,κι αλλιώς το γεγονός αυτό δεν θα τιμούσε την πλούσια ποδοσφαιρική ιστορία των δύο αυτών χωρών. Επιπρόσθετα,αξίζει να τονιστεί πως ήταν η πρώτη φορά που Κροατία,σαν αυτόνομο κράτος,και Ισπανία συναντήθηκαν σε επίσημο παιχνίδι αφού οι τέσσερις φορές που αγωνίστηκαν μεταξύ τους στο παρελθόν είχαν μορφή φιλικού αγώνα με 2 νίκες υπέρ των Ισπανών,μία ισοπαλία και μία ήττα. Στην τελευταία αγωνιστική του Euro, οι δύο διεκδικήτριες κονταροχτυπήθηκαν για την πρόκριση όντας αήττητες στα προηγούμενα ματς του ομίλου. Οι βαλκάνιοι,παρά την ήττα τους,ήταν οι μόνοι στο γκρουπ που μπόρεσαν να κοιτάξουν κατάματα την ισοπεδωτική,όταν βρίσκει χώρους,Ισπανία και χρειάζεται να της αποδοθούν συγχαρητήρια. Δεν φοβήθηκαν μην εκτεθούν και στην πρώτη πάσα που έπαιρναν οι αντίπαλοι μέσοι σκοπός των Κροατών ήταν να μαρκάρουν με πάθος και να πάρουν την μπάλα με το μέρος τους. Εμπόδισαν με νύχια και με δόντια την ανάπτυξη των Ισπανών και κατάφεραν να κρατήσουν την ισοπαλία μέχρι το 45' που ήταν και ο σκοπός τους. Το καλύτερο σενάριο για τον Μπίλιτς και στο οποίο αποσκοπούσε,ήταν να κλέψει το 0-0 και παράλληλα οι Ιρλανδοί να του κάνουν δώρο πρόκρισης με ενδεχόμενη νίκη ή ισοπαλία τους απέναντι στους Ιταλούς. Η επιδίωξη του κροάτη τεχνικού διαφαινόταν και από το γεγονός ότι έπαιζε μόνο με έναν στράικερ,τον Μάντζουκιτς,και ο Γέλαβιτς κάθισε στον πάγκο. Βέβαια,στις λιγοστές φάσεις που είχαν την ευκαιρία οι Κροάτες να βγουν στην αντεπίθεση,η τακτική δεν τους επέτρεπε να πετύχουν κάτι αφού ο επιθετικός της Βόλφσμπουργκ φαινόταν απελπιστικά αργός για να φτάσει με αξιώσεις στην αντίπαλη περιοχή. Χωρίς την μεγάλη φάση το πρώτο ημίχρονο με τους παίχτες να έχουν παράλληλα το μυαλό τους και στο δεύτερο παιχνίδι.

Το γκολ του Κασσάνο στο 35' ήταν ''μαχαίρι στην καρδιά'' για τους Κροάτες,για την ομάδα που ουσιαστικά καιγόταν. Παρόλα αυτά όμως, ο Μπίλιτς δεν αντέδρασε αυθόρμητα αλλά προτίμησε να κάνει τις κινήσεις του κατά την διάρκεια του δεύτερου ημιχρόνου,μετά από ώριμη σκέψη και ανάλογα με τις συνθήκες. Γνώριζε πολύ καλά πως δεν έπρεπε να πληγώσει τον εγωισμό των Ισπανών,και ο μόνος τρόπος για να βγει νικητής ήταν να ''κλέψει'' τους 3 βαθμούς στα τελευταία λεπτά του αγώνα. Πέρισιτς και Γέλαβιτς πέρασαν μαζί στον αγώνα στο 66' και ο Εντουάρντο στο 81',με το σύστημα να γίνεται ιδιαίτερα επιθετικό προκειμένου οι τυπικά γηπεδούχοι να χτυπήσουν το παιχνίδι. Η μεγαλύτερη φάση του αγώνα για την Κροατία ήρθε στο 58' μετά από ασσίστ του Μόντριτς στον Ράκιτιτς,όμως,η κεφαλιά του μέσου της Σεβίλλης δεν βρήκε δίχτυα καθώς ο Κασίγιας ήταν σε σωστή θέση για να την σταματήσει. Η κατοχή 30% και 70% και οι πετυχημένες πάσες 259 και 699,αντίστοιχα,μπορεί να ήταν συντριπτικά υπέρ των ιβήρων αλλά η ασφυκτική πίεση της Κροατίας και ο Σίλντεφελντ στην άμυνα που ''μασούσε σίδερα'' κρατούσαν το μηδέν και καθιστούσαν το σκορ ρευστό. Ωστόσο,όλα κράτησαν μέχρι το 88' όταν ο Χεσούς Νάβας,που είχε μπει στο ματς στην θέση του Τόρρες, με το τέρμα που πέτυχε έβαλε φωτιά στα όνειρα των αντιπάλων του. Εκπληκτική συνεργασία του Φάμπρεγας με τον Ινιέστα με τον πρώτο να εκθέτει με την πάσα του την αντίπαλη αμυντική λειτουργία. Στην συνέχεια, ο 28χρονος άσσος με ψυχραιμία μεταβίβασε την μπάλα την κατάλληλη στιγμή στον Νάβας ο οποίος με άδειο το τέρμα σούταρε δυνατά και έθεσε εκτός από την υπόθεση-πρόκριση την Κροατία. Μια νίκη που δεν έπεισε,παρόλα αυτά, τους συμπατριώτες του Ντελ Μπόσκε οι οποίοι ασκούν δριμεία κριτική στις επιλογές του ομοσπονδιακού προπονητή. Από την πλευρά του ο Νάβας,μετά το παιχνίδι δήλωσε πως η ομάδα του ''υπέφερε'' προβάλλοντας με τον πλέον ξεκάθαρο τρόπο τις μαρτυρικές ώρες που πέρασαν οι νικητές του Euro 2008 με αντίπαλο την Κροατία. Στον αγώνα, ο Σίλντεφελντ αποτέλεσε τον κορυφαίο παίχτη αφού ήταν ένας πραγματικός βράχος στην άμυνα που αρνούνταν πεισματικά να δώσει χώρους στην Ισπανία και,παράλληλα,όσο περνούσε ο χρόνος έδινε και περισσότερο ''οξυγόνο'' στην πλευρά του. Ο Ινιέστα,επίσης,άφησε θετικές εντυπώσεις αφού πέρα από την ασσίστ του για το νικητήριο γκολ ανταποκρίθηκε με επιτυχία στα καθήκοντά του ως play-maker. Ο Ράκιτιτς,τέλος,ξεχώρισε στα χαφ της Κροατίας κάνοντας το καλύτερο παιχνίδι του στο φετινό Euro,αφού στο πρώτο χρονικά ματς ήταν μέτριος ενώ στο δεύτερο ήταν από μέτριος έως κακός. Κόντρα στην Ισπανία,άντεξε στην πίεση ενώ προωθούνταν στο σωστό timing παίζοντας με ευσυνειδησία. Τελευταία ημέρα για τον Μπίλιτς στην θέση-''ηλεκτρική καρέκλα'' του τεχνικού της εθνικής Κροατίας που αποχαιρέτησε με ψηλά το κεφάλι τους Βατρένι για να συνεχίσει την καριέρα του στην Λοκομοτίβ Μόσχας.    

Τραγική η Ιρλανδία... Ισπανία 4-0 Ιρλανδία.

Μοναδικός επιζώντας από το καράβι που βούλιαζε ήταν ο τερματοφύλακας-φύλακας άγγελος των πράσινων Σέι Γκίβεν. Ένα τοίχος στήθηκε μπροστά στα γκολποστ των βρετανών που έσωσε την ομάδα του από πρωτοφανή διασυρμό. Κάθε φορά που ακουμπούσαν την μπάλα οι Ισπανοί την έβλεπαν σαν ευκαιρία για γκολ,και αυτές οι περιπτώσεις έκαναν τους στατιστικολόγους να χάσουν το μέτρημα (27-6 σουτ,75%-25% κατοχή της μπάλας για Ισπανούς και Ιρλανδούς,αντίστοιχα). Βρήκε και τα έκανε η Ισπανία που δεν έδειξε οίκτο σε μια ομάδα που πονούσε σε όλες τις γραμμές εκτός από την θέση κάτω από τα δοκάρια. Απογοητευτικός κυρίως αποδείχτηκε ο Ρίτσαρντ Νταν,ένας αμυντικός που έχει γράψει την δική του ιστορία στα αγγλικά γήπεδα,αφού οι κινήσεις του και τα διωξίματά του από την άμυνα ήταν πολύ αργά και αβέβαια. Και να μην κατέληγε γκολ η φάση,η μπάλα πάλι θα κατέληγε στα πόδια των Ισπανών και ''φτου από την αρχή''. Μέσα σε όλες τις αποκρούσεις που πραγματοποίησε ο Γκίβεν περιλαμβάνεται,πιθανώς, και η καλύτερη της διοργάνωσης αφού με το ένα χέρι κατόρθωσε να αποκρούσει σουτ που ήταν συστημένο για τα δίχτυα. Το 1-0 δεν αποτυπώνει σε καμία περίπτωση την εικόνα του πρώτου ημιχρόνου αφού το πάθος μπορεί να περισσεύει από τους Ιρλανδούς,όμως,η ανάπτυξή τους μπάζει από όλες τις πλευρές. Στα πρώτα 33 λεπτά η Ισπανία,μάλιστα, είχε κάνει 281 σωστές πάσες ενώ η Ιρλανδία 94. Ο Τόρρες ήταν ο δράστης στο 4',στο πρώτο γκολ των ιβήρων,το οποίο δεν αρκούσε στους Ισπανούς οι οποίοι σε κάποιες φάσεις έδειχναν νευρικοί και απαιτούσαν από τους εαυτούς τους να αυξήσουν το σκορ.

Το δύσκολο έργο στην διακοπή,αναμφίβολα, το έφερε στις πλάτες του ο Τζιοβάννι Τραπαττόνι. Από την μία πλευρά,άμα έπαιζε φουλ-αμυντικά θα γλίτωνε την συντριβή ενώ από την άλλη θα είχε ως αντιμέτωπο τον διεθνή τύπο που θα του πίστωνε ατολμία και φόβο. Τελικά, ο προσανατολισμός που διάλεξε έμοιαζε περισσότερο επιθετικός αφού στόχος του ιταλού προπονητή ήταν,τουλάχιστον,να πλησιάσει το γκολ της τιμής. Η επιλογή του αυτή τον εξέθεσε καθώς και στο δεύτερο μέρος η Ιρλανδία δεν μπόρεσε να κοιτάξει επουδενί στα μάτια την αντίπαλο της η οποία είχε άγριες διαθέσεις. Η ''αγριότητα'' των φούριας ρόχας φάνηκε και στο 49',70' και 83' όπου Σίλβα,Τόρρες και Φάμπρεγας,αντίστοιχα, βρήκαν τον δρόμο προς τα δίχτυα. Ακόμα και το 4-0 έδειχνε φτωχό ως επιβράβευση από την μία για τους νικητές και ως τιμωρία από την άλλη για τους ηττημένους που θεωρούσαν χαμένο το παιχνίδι πριν καν αρχίσει. Η απώλεια των τριών ή έστω του ενός βαθμού κόντρα στην Κροατία αποτέλεσε για τους πράσινους το game over στην διοργάνωση.

Ο νόμος του ισχυρού επιβεβαιώθηκε για άλλη μια φορά αφού οι ακριβοπληρωμένοι και κομμάτια της αφρόκρεμας του παγκοσμίου ποδοσφαίρου παίχτες της Ισπανίας βρήκαν απέναντι τους μια ομάδα όπου παραδείγματος χάρη,όπως προαναφέρθηκε και στο σχετικό με το Κροατία-Ιρλανδία άρθρο,τρεις παίχτες δεν έχουν συμβόλαιο με ομάδα. Το γαλατικό χωριό δεν νίκησε τους Ρωμαίους και έκπληξη δεν σημειώθηκε. Ο Τόρρες ήταν σε μεγάλα κέφια και τα δύο γκολ του άξιζαν για να ανεβεί το ηθικό του. Πολλοί ξεγελιούνται από την άδικη κριτική των βρετανικών ΜΜΕ αφού η αναγέννηση του ισπανού επιθετικού δεν έλαβε χώρα στο συγκεκριμένο ματς αλλά είχε ήδη αρχίσει από τον εκτός έδρας αγώνα της Τσέλσι με την Μπενφίκα για τους ημιτελικούς του Τσάμπιονς Λιγκ,παιχνίδι το οποίο έληξε 0-1.

Ανάμεσα σε μία Ισπανία που εξαφάνιζε την μπάλα είναι δύσκολο να ξεχωρίσεις ποιοι παίχτες έκαναν το ''μπαμ'' περισσότερο από τους άλλους. Πάντως,στους κορυφαίους σίγουρα περιλαμβάνεται ο Νταβίντ Σίλβα,που ενώ έκανε στο πρώτο μέρος κάποιες επιπόλαιες πάσες,πέτυχε ένα γκολ και σημείωσε δύο ασσίστς. Για τους Ιρλανδούς,ο Ρόμπι Κιν αποτελεί έναν θρύλο και δίκαια φοράει το περιβραχιόνιο του αρχηγού καθώς όταν οι υπόλοιποι παίχτες άρχισαν να τα παρατάνε ο πρώτος σκόρερ στην ιστορία της χώρας ήταν ακόμα εκεί για να πολεμήσει.

Βολική και η ισοπαλία για τα φαβορί του ομίλου.

Το 1-1 αφήνει περισσότερο γλυκιά παρά πικρή γεύση σε Ισπανία και Ιταλία και έκαναν σημαντικό βήμα πρόκρισης για τον επόμενο γύρο. Μπορεί οι πολλές φάσεις,ειδικά στο δεύτερο ημίχρονο,που δημιούργησαν οι δύο πλευρές να τις έκανε να νιώσουν αδικημένες κατά κάποιο τρόπο από το αποτέλεσμα,ωστόσο,η ισοπαλία τους εξασφάλισε σχεδόν τις δύο πρώτες θέσεις του γκρουπ. Στο πρώτο μέρος ο ρυθμός του παιχνιδιού ήταν ιδιαίτερα αργός με τα λάθη να διαδέχονται το ένα το άλλο. Η Ισπανία είχε τα ηνία του αγώνα μέχρι το 90' αφού οι αναποτελεσματικές πάσες που δοκίμαζαν συχνά οι Ιταλοί αποτελούσε βούτυρο στο ψωμί για να βγαίνουν οι φούριας ρόχας στην αντεπίθεση,στοιχείο στο οποίο στήριξαν και την τακτική τους. Το 4-6-0 που αποτύπωσε στο χορτάρι ο Βιθέντε ντελ Μπόσκε ήταν ιδανικό για να περνάνε Ινιέστα και Τσάβι εύκολα το κέντρο,δύο παίχτες που είναι ταυτισμένοι με αυτό το είδος ανάπτυξης και το έδειξαν για άλλη μια φορά με την φανταστική τους εμφάνιση. Ο Τσάβι έπαιρνε την πρώτη πάσα από τους σέντερ -μπακς και ο Ινιέστα ξετύλιγε το παιχνίδι. Ο 28χρονος άσσος έγινε ο Μέσσι στον ρόλο του Μέσσι με βάση τα δεδομένα της Μπαρτσελόνα καθώς στο συγκεκριμένο ματς κρατούσε πιο πολύ μπάλα και είχε περισσότερες αρμοδιότητες πλειμέικερ από ότι συνηθίζει. Βέβαια, η υπεροχή στο κέντρο και η συντριπτική κατοχή των Ισπανών αποδυνάμωσε την ομάδα στην επίθεση όπου δεν υπήρχε ο παίχτης που θα έστελνε με άνεση την μπάλα στα δίχτυα. Ο συγκριτικά με τους συμπαίκτες του περισσότερο προωθημένος Σίλβα χαράμιζε τις ευκαιρίες αφού τόσο δημιουργικά όσο και εκτελεστικά δεν αντεπεξήλθε στις απαιτήσεις του αγώνα. Ένα πρώτο ημίχρονο που δεν θα χαρακτηριζόταν από δάφνες ποιότητας.

Μετά την 45λεπτη διακοπή η Ισπανία φαινόταν πως θα φτάσει αργά ή γρήγορα στο γκολ,όμως, οι Ιταλοί είχαν αντίθετη γνώμη. Στο 60' ο Αντόνιο ντι Νατάλε βγήκε στην πλάτη της άμυνας και μετά από μαγική ασσίστ του Αντρέα Πίρλο πέτυχε το 1-0. Όμως, οι Ιταλοί δεν εκτίμησαν το "θείο δώρο" του προβαδίσματος απέναντι στην Ισπανία και μετά από τέσσερα λεπτά ο Τσεσκ Φάμπρεγας πλήγωσε με την σειρά του τον αντίπαλο τερματοφύλακα. Καταπληκτική πάσα για γκολ φτιάχτηκε μετά τον βιρτουόζο Πίρλο και από τον Σίλβα που πέρασε την μπάλα μέσα από τις "συμπληγάδες",Κιελίνι και Μπονούτσι.

Η είσοδος του Τόρρες στην συνέχεια κάλλιστα θα μπορούσε να αλλάξει την ροή του αγώνα,όμως,το άγχος πέρα από το πρόσωπό του ήταν ζωγραφισμένο και στο γήπεδο. Είναι καθαρά το θέμα ψυχολογίας που τον τραβάει πίσω με τα αγγλικά ταμπλόιντς αναμφίβολα να τον έχουν επηρεάσει.Το Euro είναι μίας πρώτης τάξεως ευκαιρία για να αντιδράσει στην παρατραβηγμένη κριτική που του ασκείται. Παρόλα αυτά,με αντίπαλο την Ιταλία σπατάλησε δύο ανεπανάληπτες ευκαιρίες.Αρχικά,δεν μπόρεσε να νικήσει σε τετ-α-τετ τον Μπουφόν και στην δεύτερη δεν αποφάσισε σωστά κάνοντας σουτ αντί να πασάρει στον αμαρκάριστο Νάβας. Τα τραγικά διωξίματα των μπακς της Ιταλίας,Μάτζιο και Τζιακερίνι,βοήθησαν ακόμα περισσότερο τους αντιπάλους τους να πλησιάσουν τα καρέ της άμυνας αλλά προς ευχαρίστησή τους το σκορ παρέμεινε 1-1 με τους Ατζούρι να πανηγυρίζουν στο τέλος το αποτέλεσμα αλλά και την συνέχιση της παράδοσης. Η νικήτρια του Euro 2006 δεν έχει ηττηθεί ουδεμία φορά από την Ισπανία σε επίσημο αγώνα,πράγμα αξιέπαινο και ξεχωριστό παράσημο στην πλούσια ιστορία της.