Μόνο τυχαία δεν βρίσκονται οι ροχιμπλάνκος στην δεύτερη θέση της Λα Λίγα. Το κατόρθωμα τους μεγάλο αφού έχουν εκτοπίσει την μισητή αντίπαλο τους Ρεάλ Μαδρίτης και τους χωρίζουν μόλις 6 βαθμοί από την πρωτοπόρο Μπάρτσα. Το αν θα κατορθώσουν να κρατηθούν τόσο ψηλά είναι άξιο προσοχής αλλά η πορεία τους μέχρι στιγμής αξίζει πολλά μπράβο.

Κάποιος κακεντρεχής θα λεγε ότι η Ατλέτικο ξεπερνάει την Ρεάλ στη βαθμολογία επειδή οι μερένχες ήταν εκείνοι που τους έδωσαν το δικαίωμα λόγω της κακής εκκίνησής τους στο πρωτάθλημα. Όχι. Η ομάδα του ''Τσόλο'' Σιμεόνε σίγουρα επωφελήθηκε από την κάμψη της συμπολίτισσας της αλλά η σκληρή δουλειά και η εξαιρετική φυσική κατάστασή της είναι το μυστικό της.

Το ποδόσφαιρο που παίζει η Ατλέτικο είναι χάρμα οφθαλμών. Όλοι τρέχουν,όλοι μαρκάρουν,όλοι επιτίθενται. Τα μπακς στις επιθέσεις λειτουργούν σαν χαφ,τα σέντερ μπακς ανεβαίνουν στο κέντρο. Στις άμυνες Φαλκάο και Ντιέγκο Κόστα πρεσάρουν με κάθε τους δύναμη λες και αν χάσουν την μπάλα η ομάδα τους θα δεχτεί γκολ. Όλα λειτουργούν στην εντέλεια. Μεγάλο μερίδιο στην φετινή επιτυχία έχει πέρα από τον Φαλκάο,των 5 γκολ κόντρα στην Ντεπορτίβο λα Κορούνια(πάνω από μια δεκαετία είχε να σκοράρει παίχτης αυτό τον αριθμό τερμάτων σε ένα ματς στην Λα Λίγα), και ο βραζιλιάνος Ντιέγκο Κόστα. Την σεζόν που διανύουμε ο 24χρονος μοιάζει αναγεννημένος. Από εκεί που όλοι τον είχαν στην μπάντα,ο περσινός δανεισμός του στην Ράγιο Βαγιεκάνο τον έφερε ξανά στο προσκήνιο. Εκεί σκόραρε 10 γκολ σε 16 εμφανίσεις και έτσι τράβηξε την προσοχή του Σιμεόνε που παίρνει μέχρι στιγμής το 300% από τον ποδοσφαιριστή του. Ο Κόστα έχει εξελιχθεί σε πολυεργαλείο και αυτό του έχει αποφέρει φανέλα βασικού. Χωράει στο ίδιο σύστημα με τον Φαλκάο,έχοντας υποστηρικτικό ρόλο. Είναι ο αφανής ήρωας της υπόθεσης. Παράλληλα, είναι η καλύτερη εναλλακτική για να αντικαταστήσει τον κολομβιανό. Μπορεί να καλύψει με άνεση την θέση του φορ,πράγμα που έκανε στο παιχνίδι κυπέλλου με την Χετάφε όπου σκόραρε και δύο γκολ. Με λίγα λόγια,είναι το παιδί για όλες τις δουλειές.

Εντάξει,όσον αφορά τον Φαλκάο,δεν συμβαίνει κάτι το παράδοξο,απλά γίνεται το αναμενόμενο. Μιλάμε για μία μηχανή των γκολ,για έναν παίχτη που σκοράρει στατιστικά ένα τέρμα ανά δύο ματς σε εθνική και επαγγελματικό σύλλογο. Είναι εγγύηση,όχι μόνο τώρα αλλά το όνομα του το είχε ήδη φτιάξει από την Ρίβερ Πλέιτ όπου λατρεύτηκε από τους οπαδούς των μιγιονάριος. Το σόου του συνεχίστηκε στην Πόρτο. Έχει παίξει μόνο σε τρεις ομάδες αλλά και στις τρεις αποτέλεσε ίνδαλμα. Μελετημένες κινήσεις στην καριέρα του,χωρίς να βιάζεται για το επόμενο βήμα. Σε αυτό καθοριστικό ρόλο παίζει το γεγονός ότι ανήκει ίσως στη μεγαλύτερη εταιρεία μάνατζμεντ στον κόσμο,στην Gestifute. Ατζέντης σε αυτήν είναι ο Ζορζ Μέντες που έχει αναλάβει μεταξύ άλλων την διαχείριση των δικαιωμάτων του Κριστιάνο Ρονάλντο,του Νάνι και του Πέπε. Ο Φαλκάο πάντα φεύγει με ψηλά το κεφάλι.

Στην Ατλέτικο,πάντως,πίσω από τα γκολ του Φαλκάο κρύβονται πολλά χιλιόμετρα. Αντριάν,Κόκε και Αρντά δεν σταματάνε να τρέχουν προκειμένου να τροφοδοτήσουν τον δεύτερο σκόρερ του πρωταθλήματος. Συνέχεια ψάχνουν την κάθετη μπαλιά,που όσο προβλέψιμο κι αν ακούγεται,είναι ο τρόπος που εκτίθενται οι αντίπαλες άμυνες. Όλο το παιχνίδι της ομάδας στηρίζεται σε αυτό. Αντριάν και Κόκε είναι επιθετικοί χαφ που ξέρουν πότε θα πασάρουν και πότε θα σουτάρουν και προκαλούν με την ταχύτητά τους μεγάλα προβλήματα στα σέντερ μπακς. Σχετικά με τον Αρντά,ο τούρκος συνεχίζει στο δρόμο προς τη δόξα μετά από την άκρως πετυχημένη θητεία του στην Γαλατάσαραϊ,σωματείο που τον ανέδειξε. Ο Αρντά είναι ένας εργάτης στο χώρο του κέντρου που θα μπορούσε να χαρακτηριστεί πανταχού παρών και ταυτόχρονα ιθύνων νους της ομάδας.

Επιπρόσθετα,τα εύσημα πρέπει να δοθούν πέρα από μπροστά και στους δύο κεντρικούς αμυντικούς του συλλόγου. Μπορεί το έργο τους να φαίνεται εύκολο αλλά αυτό που χρειάζεται να τονιστεί είναι το ότι οι ίδιοι το κάνουν να μοιάζει εύκολο. Γοδίν και Μιράντα έχουν στήσει ένα σινικό τοίχος στην άμυνα. Κύρια χαρακτηριστικά τους; Η ψυχραιμία και η ομοιογένεια. Δεν παρατάνε τα όπλα και ο ένας αλληλοσυμπληρώνει τον άλλο.

Μεγάλος πρωταγωνιστής της ομάδας είναι φυσικά ο προπονητής της,Διέγο Σιμεόνε. Είναι εκείνος που έδωσε άλλη πνοή στην ομάδα,αναλαμβάνοντας τα ηνία από τον Γρεγόριο Μανθάνο. Παρά το ότι είχε μία καθοδική πορεία στην εξέλιξη του ως μάνατζερ, η Ατλέτικο του έδωσε το κλειδί του Βιθέντε Καλδερόν. Τον εμπιστεύτηκε βάση του τίτλου που ο Σιμεόνε κατέκτησε με την Εστουδιάντες. Πίστεψε στις δυνατότητές του,τον τίμησε και εκείνος την τιμάει με τα αποτελέσματα που φέρνει. Η εκτίμηση φέρνει και καλύτερη παραγωγικότητα, πράγμα που συμβαίνει τόσο στην περίπτωση του Σιμεόνε όσο και στις περιπτώσεις των Κόστα και Κουρτουά(που θα έμενε στην σκιά του Τσεχ αν δεν έφευγε από την Τσέλσι). Έξυπνες κινήσεις από την διοίκηση Σερέζο και έτσι η ομάδα κοιτάει ψηλά.