Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα Ανζί. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων
Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα Ανζί. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων

Παρασκευή 16 Αυγούστου 2013

Λάθος η παραχώρηση Λισάντρο;


Οι οικονομικές δυσκολίες χτύπησαν και την πόρτα της Λυών μετά το «κραχ» σε Μάλαγα και Ανζί. Μέσα από την ομάδα βγήκε πως η Λυών θα ρίξει το ποσό των 20 εκ. ευρώ που δίνει σε μισθούς του ποδοσφαιρικού τμήματος και θα προσπαθήσει να εξασφαλίσει μέσα στο καλοκαίρι 40 εκ. ευρώ από πωλήσεις παικτών. Oι «Γκον» του Ζαν – Μισέλ Ολάς, ξεπέρασαν με επιτυχία την κρίση του 2008, αλλά τώρα έρχονται αντιμέτωποι με μία ακόμη πρόκληση.

Η Μάλαγα του Αλ Θανί επίσης βιώνει τα ίδια ή και χειρότερα αφού μέλη του περσινού κορμού της ομάδας έφυγαν για άλλες πολιτείες όπως για παράδειγμα ο Τουλαλάν, ο Δεμιτσέλις, ο Ιτούρα, ο Ίσκο και ο προπονητής της ομάδας Πεγιεγρίνι που δεν άντεξε άλλο να βλέπει τους παίχτες του να ασχολούνται με τα οικονομικά του κλαμπ,μια «κολώνια» που τράβηξε πολύ,από πέρσι το καλοκαίρι. Το συγκεκριμένο σωματείο της Ανδαλουσίας,με εκπληκτική πορεία στο Τσάμπιονς Λιγκ φέτος,έμεινε εκτός ευρωπαϊκών διοργανώσεων ενώ αγωνιστικά άξιζε την συμμετοχή της όπως και η Ράγιο Βαγιεκάνο. Στην περίπτωση της Ανζί,μεγάλα αστέρια της ομάδας και κυρίως οι ρώσοι διεθνείς Ντενίσοφ, Κοκόριν, Ζιρκόφ και Γκαμπούλοφ κινδυνέυουν να φύγουν κάτω από τα καινούρια οικονομικά δεδομένα.  Το μπάτζετ θα πέσει στα 50 με 70 εκ. δολλάρια από τα 180,μιλάμε για μυθικά νούμερα, αλλά χρειάζεται να αναλογιστεί κανείς πως 20 παίρνει μόνος ο Ετό... Πρόεδρός της ο Σουλεϊμάν Κερίμοφ με 3.7 δις δολλάρια περιουσία.

Γυρνώντας στην Λυών που είναι και το κεντρικό θέμα,αξίζει να σημειωθεί πως η διοίκηση θέλει να κρατήσει παίχτες που αποδεικνύουν ότι είναι σημαντικοί για το μέλλον της ομάδας. «Το OL Group διαβεβαιώνει πως θα προβεί στην επέκταση συμβολαίων ποδοσφαιριστών. Το πρότζεκτ στοχεύει στην «στρατολόγηση» αξιόλογων παιχτών».

Δηλαδή, είναι σαν να επισημαίνει ο Ζαν Μισέλ – Ολάς πως ο Λισάντρο Λόπεζ δεν είναι αξιόλογος. Ο αργεντίνος άσσος αποχαιρέτησε την ομάδα, στην οποία θήτευσε για 4 χρόνια,για να υπογράψει στην καταρινή Αλ – Γκαράφα. Το ποσό της μετακίνησης 6 εκ. ευρώ. Μάλιστα,αξίζει να διαβάσει κανείς τις δηλώσεις του προέδρου πριν περίπου τρεις βδομάδες: «Αποκλείεται να φύγει. Κάνουμε ό,τι μπορούμε για να είναι χαρούμενος εδώ, και το κλαμπ τον χρειάζεται. Του να του προτείνω να φύγει για το Κατάρ είναι σαν να τον υποτιμώ. Είναι ένας σταρ».

Και έτσι υπάρχει ανατροπή δεδομένων, με τον Γκομίς να είναι πολύ πιθανόν να μείνει από εκεί που ήταν με τα δύο πόδια στο Νιούκασλ για τα 10 εκ. ευρώ που προσέφεραν στην Λυών οι «καρακάξες».

Μαζί με τον Λόπεζ για την Μέση Ανατολή έφυγε και ο συμπαίκτης του Μπαστός. Ο βραζιλιάνος πήρε μεταγραφή στην Αλ – Αϊν για περίπου 5 εκ. ευρώ και μεταξύ άλλων δήλωσε στο RMC: «Ο Ζαν Μισέλ – Ολάς μου είπε πως είναι αδύνατο να γυρίσω στην ομάδα για οικονομικούς λόγους». Πραγματικά, η Λυών έχασε έναν πολύ ικανό παίκτη που μπορεί να παίξει τόσο στην δεξιά όσο και στην αριστερή πτέρυγα. Μεγάλο λάθος η απομάκρυνσή του φέτος το καλοκαίρι και ο δανεισμός του στην Σάλκε τον περασμένο χειμώνα. Ένας παίχτης που μπορεί να προσφέρει πολλά,με ταχύτητα στα πόδια,καλή σέντρα προς την μεγάλη περιοχή,με φοβερά απευθείας χτυπήματα φάουλ και παράλληλα ξέρει να συγκλίνει πολύ καλά από τα δεξιά προς το κέντρο καλύπτοντας φανταστικά την μπάλα από τον παίχτη που έρχεται από τα αριστερά. Μαζί με τον Γκουρκούφ ξεχωρίζουν μακράν στις άκρες, με τον Λακαζέτ να έρχεται μετά στην ιεραρχεία,κατά την άποψή μου, ένας ποδοσφαιριστής που ξέρει να ντριμπλάρει,είναι απρόβλεπτος στο παιχνίδι του με φοβερή ενέργεια,αλλά πρέπει να γίνει πιο αποτελεσματικός. Πολύ πιο μακριά σε αξία είναι οι Γκεζάλ και Ντάνιτς ενώ ο Μπενζιά δεν μπορεί να θεωρηθεί παίχτης πτέρυγας,αν και τυπικά είναι,αφού στην ουσία παίζει σαν επιθετικό χαφ και πιο πολύ γυρνάει στα δεξιά για να μαρκάρει όταν η Λυών αμύνεται.

Η Λυών έπρεπε να κάνει το αντίθετο,να κρατήσει τον Λισάντρο Λόπεζ και να αφήσει τον Γκομίς. Εντάξει,μπορεί ο γάλλος να έβαλε 21 γκολ πέρσι και ο αργεντίνος  14 αλλά ο δεύτερος προσφέρει πιο πολλά μέσα στον αγώνα. Ο Γκομίς είναι πολύ βαρύς παίχτης,δεν μπορεί να στρίψει εύκολα,χαλάει την ταχύτητα με την οποία πάει να χτυπήσει η ομάδα του και δεν έχει καλό σουτ εκτός περιοχής ούτε μπορεί να κάνει γενικότερα, πράγματα έξω από αυτήν.

Ο Λισάντρο από την άλλη,μπορεί να παίξει κοντά στην σέντρα για να βοηθήσει στην ανάπτυξη,μπορεί να πάει τόσο αριστερά όσο και δεξιά άμα χρειαστεί μέσα στο παιχνίδι,έχει καλή κοντινή πάσα πέρα από τα επιθετικά του χαρίσματα. Πάντως, με τον Γκομίς στο ίδιο σχήμα δεν έχουν καλή χημεία. Για παράδειγμα,αυτό φάνηκε ξεκάθαρα και από το εντός έδρας ματς της Λυών με την Παρί (ήττα με 0-1) και από τον εκτός έδρας αγώνα της Λυών με την Τρόι (πολύ δύσκολη νίκη με 1-2).

Ο αργεντίνος είναι φτιαγμένος για να παίζει μόνος στην κορυφή της επίθεσης όπως τον χρησιμοποιούσε ο Ζεσουάλδο Φερρέιρα. Φονικό ένστικτο,ήταν πολύ δύσκολο να μην βρει έστω και μια φορά δίχτυα. Το μόνο ματς που σίγουρα ακόμα τον βασανίζει ( που το ίδιο μου έχει πει και ο πορτογάλος προπονητής όπως και η χαμένη πρόκριση με την Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ το 2009) αν και σκόραρε,ήταν εκείνο του 2008 στο Ντραγκάο που έστειλε την Πόρτο σπίτι της με την Σάλκε να έχει έναν Νόιερ με σχεδόν αψεγάδιαστη εμφάνιση, ένας πραγματικός κολοσσός στο τέρμα.

Τον Ιανουάριο ο Γκοναλόν πήρε το περιβραχιόνιο από τον Λισάντρο Λόπεζ μετά από εισήγηση του προπονητή της Λυών,Ρεμί Γκαρντέ. Σκοπός του ήταν να απαλλάξει τον αργεντίνο από τα ηγετικά καθήκοντα για να αφοσιωθεί αποκλειστικά στο σκοράρισμα. Βέβαια, αυτό πιθανώς να έβλαψε τον εγωισμό του και να τον έκανε να νιώθει άβολα στο χορτάρι. Ίσως, ο Γκαρντέ να έψαχνε και έναν αρχηγό που είναι βγαλμένος από τα σπλάχνα της ομάδας όπως ο Γκοναλόν,που μπήκε στις ακαδημίες της Λυών στα 10 του, και σίγουρα δεν είναι τόσο θερμόαιμος στο γήπεδο όσο ο Λισάντρο Λόπεζ!


Το άρθρο μου στη Metrosport (12/08/2013)



Γράφει ο Γιώργος Μπισσάρας


Twitter: @GeorgeBisharas

Τετάρτη 14 Νοεμβρίου 2012

Ο φοβερός και τρομερός Λασίνα Τραορέ!

Θυμίζει Ιμπραϊμόβιτς και Αντεμπαγιόρ αλλά κατάγεται από την Ακτή Ελεφαντοστού και τη Μπουρκίνα Φάσο. Το όνομα του Λασίνα Τραορέ. Ο αγαθός γίγαντας όπως είναι το ψευδώνυμο του, με ύψος 2.3, αποτελεί ένα από τα next big things του ρωσικού πρωταθλήματος.

Τα εκατοστά του περισσότερα από αυτά του Κράουτς και ίδια με αυτά του Νίκολα Ζίγκιτς. Αλλά σε αντίθεση με τους δύο αυτούς παίχτες ο Τραορέ το κατέχει καλύτερα με την μπάλα στα πόδια του. Είναι ένας ποδοσφαιριστής ολοκληρωμένος που οι ομάδες που δεν τον έχουν διαβάσει, εύκολα μπορούν να ξεγελαστούν. Τα γκολ που βάζει προέρχονται κυρίως από σουτ του παρά από κεφαλιά και έτσι οι αμυντικοί που τον μαρκάρουν έχουν πολλούς λόγους για να είναι ανήσυχοι.
Η ποδοσφαιρική του καριέρα άρχισε από την Ακτή Ελεφαντοστού και πιο συγκεκριμένα από τις ακαδημίες της Ασέκ Μιμόσας. Αξίζει να αναφερθεί πως από το κλαμπ αυτό έχουν περάσει μεγάλα ονόματα του παγκοσμίου ποδοσφαίρου όπως ο Γιάγια και ο Κόλο Τουρέ, ο Μποναβεντούρ και ο Σάλομον Καλού,ο Ντιντιέ Ζοκορά, ο Ζερβίνιο, ο Εμπουέ κ.ά. Από εκεί μεταπήδησε στην Σταντ ντ'Αμπιτζάν η οποία του έδωσε και την δυνατότητα για το ευρωπαϊκό βήμα. Από τον συγκεκριμένο σύλλογο έχει περάσει παρεμπιπτόντως και ο γνωστός στο ελληνικό κοινό Ιμπραχίμα Μπακαγιόκο.
Η ρουμάνικη Κλουζ ήταν η ομάδα που τον προσέγγισε και απέσπασε την υπογραφή του. Τα κατάφερε και τον έφερε στην Ευρώπη ενώ είχε συμπληρώσει μόλις τα 18 έτη. Ο δρόμος του δεν ήταν βελούδινα στρωμένος και χρειάστηκε να δείξει πείσμα για να συμπεριληφθεί το όνομά του στην 11αδα της Κλουζ. Την πρώτη του χρονιά, αυτή του 2008/2009, δεν είχε σημαντικό χρόνο συμμετοχής παίζοντας μόνο σε 6 παιχνίδια. Την δεύτερη και την τρίτη,βέβαια, εδραίωσε την παρουσία του και πήρε την ομάδα στις πλάτες του. Είχε 38 συμμετοχές και 14 γκολ,3 από τα οποία είχαν και ευρωπαϊκό άρωμα και σημάδεψαν την ιστορία του συλλόγου. Αυτά ήταν κόντρα στην Κοπεγχάγη,στην Βασιλεία και στη Ρόμα και ειδικά το τελευταίο τράβηξε τα φώτα της δημοσιότητας πάνω του με αρκετούς να αναρωτιούνται ποιος είναι. Ύστερα, τα πρωτοσέλιδα πέρασαν για τον ίδιο και χρειαζόταν να ξαναβρεθεί ένας τρόπος για να επανέλθει στην πρώτη γραμμή. Και ενώ πολλοί θα περίμεναν πως ο Τραορέ θα διάλεγε ένα πρωτάθλημα της δυτικής Ευρώπης τελικά εκείνος επέλεξε αυτό της Ρωσίας και μάλιστα μια ομάδα που τακτικά χαροπαλεύει για να κρατηθεί στην πρώτη κατηγορία. Και ναι,διάλεξε την Κούμπαν...

Τα 7.5 περίπου εκατομμύρια ευρώ δελέασαν τον Τραορέ που ήταν έτοιμος για μία νέα πρόκληση. Κάτω από τις οδηγίες του πρώην παίχτη της Τσέλσι,Νταν Πετρέσκου,κατάφερε να κάνει μία πέρα για πέρα φανταστική σεζόν. Μπόρεσε να εγκλιματιστεί στα δεδομένα της Ρωσίας με τη μία και σε 38 ματς σκόραρε 18 γκολ! Έτσι κέρδισε την τρίτη θέση στον πίνακα των σκόρερς τερματίζοντας πίσω από το κανόνι της Τσσκα Μόσχας, Σεϊντού Ντουμπία (28 γκολ), και από το αγαπημένο παιδί της ρωσικής εξέδρας, Αλεξάντρ Κερζάκοφ (23 γκολ).
Η Κούμπαν έκανε την υπέρβαση στη βαθμολογία πιάνοντας την 8η θέση,όμως,αυτή δεν χάρισε στην ομάδα ένα ευρωπαϊκό εισιτήριο. Κάτι που δεν ήταν αρκετό για τις φιλοδοξίες του Τραορέ που αναζήτησε αλλού την τύχη του,αλλά πάλι εντός ρωσικών τειχών.

Επόμενη στάση: Η Ανζί Μαχάτσκαλα. Ένα κλαμπ πραγματικά φτιαγμένο από μαργαριτάρια όπως σημαίνει και η λέξη Ανζί. Προπονητής ο Γκους Χίντινγκ,αθλητικός διευθυντής ο Ρομπέρτο Κάρλος... Από την στιγμή που ο Σουλεϊμάν Κερίμοφ άπλωσε τα εκατομμύρια του στο πλάνο της ομάδας τίποτα δεν μπορεί να τον σταματήσει. Έχει καταφέρει να φέρει στο κλαμπ παίχτες όπως ο Ετό, ο Σαμπά, ο Τζουσιλέι,ο Μπαρκ Μπουσουφά και ο Καρσέλα. Είναι ανάγκη να υπογραμμιστεί πως τα ονόματα αυτά έφτασαν στον σύλλογο σε πολύ γόνιμη ηλικία και όχι για να κολλήσουν ένσημα. Πλάι σε εκείνους ήρθε να σταθεί και ο Τραορέ ο οποίος μαζί με τον Ετό συνθέτει ένα αχτύπητο δίδυμο. Ο ένας κόβει και ο άλλος ράβει. Ο πιο δημιουργικός Ετό προσπαθεί να κάνει την έξυπνη πάσα για τον πιο προωθημένο Τραορέ ενώ ο τελευταίος συχνά επιχειρεί να ανοίξει χώρους στον αρχηγό της ομάδας. Η καλή του κοντινή πάσα και τα σωστά τρεξίματά του τον βοηθούν να μην χάνεται εκτός μεγάλης περιοχής και έτσι αποτελεί έναν στράικερ πλασμένο για τα δεδομένα του σύγχρονου ποδοσφαίρου. Ο τρίτος και ο τέταρτος σκόρερ(Ετό) της περσινής σεζόν συναντήθηκαν και τα όνειρα της Ανζί για κορυφή μόνο αβάσιμα δεν πρέπει να θεωρούνται.
Τα δικαιώματα του Τραορέ ανήκουν στον μεγάλο οργανισμό manager, Mondial Sport Management & Consulting Sarl. Δεν είναι τυχαίο το ότι το όνομα του ιβοριανού περιλαμβάνεται στη λίστα της φημισμένης εταιρείας. Οι ιθύνοντες της γνωρίζουν καλά που να εστιάζουν το ενδιαφέρον τους. Αγουέρο, Καβάνι, Γιορέντε, Ραμίρες, Γκάνσο, Λισάντρο Λόπεζ και Χατέμ μπεν Αρφά είναι μεταξύ άλλων ποδοσφαιριστές,τα δικαιώματα των οποίων διαθέτει η προαναφερθείσα εταιρεία. Το πράγμα μιλάει από μόνο του.


Κυριακή 17 Ιουνίου 2012

H καλή μέρα δεν φαίνεται από το πρωί. Ελλάδα 1-0 Ρωσία.

Η Ελλάδα κατάφερε να πετύχει το ακατόρθωτο και έδειξε πως κανείς δεν πρέπει να υποτιμάει τις δυνατότητές της. Ωστόσο, ό,τι και να λέμε η νίκη κόντρα στην Ρωσία φάνταζε σαν άθλος αφού οι εμφανίσεις των Ρώσων τόσο στο Euro όσο και στα προκριματικά της διοργάνωσης μας έστελναν σαφές μήνυμα πως θα έχουμε δύσκολο βράδυ απέναντί τους. Η ελληνική ψυχή μίλησε στο τελευταίο ματς του ομίλου και η θεία δίκη ήταν με το μέρος της γαλανόλευκης με τον Καρμπάγιο,όπως αποδεικνύεται,να κάνει φιλανθρωπία έστω,και άθελά του. Ήταν η ευκαιρία να βγάλουμε το πάθος που μας διακατέχει,στο χορτάρι, και αν δεν μας δινόταν το κίνητρο το πιθανότερο θα ήταν να παρουσιαστούμε όπως το 2008 που περάσαμε και δεν ακουμπήσαμε. Το πρώτο 20λεπτο του αγώνα είχε γρήγορο ρυθμό αφού και οι δύο πλευρές στόχευαν να αιφνιδιάσουν τους αντιπάλους τους με ένα γκολ που θα άλλαζε την μοίρα του ματς. Αφού δεν κατόρθωσαν να βρουν δίχτυα,Άντβοκαατ και Σάντος διάλεξαν να μην ρισκάρουν και στο μυαλό τους το δεύτερο ημίχρονο θα ήταν αυτό που θα έκρινε και το παιχνίδι. Οι παίχτες και των δύο ομάδων δεν αυτοσχεδίαζαν ακολουθώντας πιστά την τακτική, και πιθανό τέρμα θα σημειωνόταν μόνο από οργανωμένη ορθά αντεπίθεση ή σφοδρό λάθος του ενός εκ των δύο στρατοπέδων. Όπως και έγινε αφού η ρωσική άμυνα άνοιξε διάπλατα μετά από εκτέλεση πλαγίου με την μπάλα να καταλήγει στον Καραγκούνη που ούτε ο ίδιος δεν θα πίστευε ότι βρέθηκε μέσα στην μεγάλη περιοχή από το πουθενά, έχοντας την ευκαιρία να σουτάρει σχετικά αμαρκάριστος.Δεν πάει να είχε λίγα λεπτά συμμετοχής με τον Παναθηναϊκό,συγκριτικά με άλλες χρονιές,με το εθνόσημο στο στήθος ο αρχηγός της εθνικής κάνει format στο μυαλό του και το μόνο που σκέφτεται είναι να πάρει την ομάδα στις πλάτες του. Οι 120 συμμετοχές του που ισοφάρισαν αυτές του Ζαγοράκη,μιλάνε από μόνες τους για το ποιόν του Γιώργου Καραγκούνη. Στο 47' διαμόρφωσε το 1-0 αφού ξέφυγε από τον Ζιρκόφ που παρά την ταχύτητά του ο αμυντικός της Ανζί ήταν αδύνατο να καλύψει τόσο μέτρα για να κόψει το σουτ το πολύπειρου μέσου. Ένα σκορ που ούτε ο πιο αισιόδοξος δεν φανταζόταν αφού το γκολ σημειώθηκε σε ένα χρονικό σημείο που θα έκοβε τα φτερά των Ρώσων,όπως και αποδείχτηκε.


Το δεύτερο μέρος ξεκίνησε με αλλαγή από την μεριά της ρωσικής αρκούδας που,πολύ πιθανώς, να έκρινε και το παιχνίδι.Ο ομοσπονδιακός τεχνικός της Ρωσίας φοβήθηκε να ρισκάρει αφήνοντας στον αγώνα τον Κερζάκοφ ο οποίος παρόλο που δεν είχε σκοράρει τέρμα, αργά ή γρήγορα θα απειλούσε την άμυνα της Ελλάδας. Το πείσμα που χαρακτηρίζει τον επιθετικό της Ζενίτ θα μπορούσε να είναι οδηγός για την νίκη της εθνικής ομάδας του,όμως,ο Άντβοκαατ,ίσως,σκέφτηκε ενδεχόμενη κατακραυγή του Τύπου προς το πρόσωπό του όποτε προτίμησε να προβεί σε αλλαγή. Τα λεπτά περνούσαν,οι Ρώσοι βρίσκονταν με το ένα πόδι στην ισοφάριση,όμως,προς τέρψη του Σιφάκη και των συμπαικτών του το τέρμα παρέμεινε ακέραιο. Το αστείο της υπόθεσης είναι ότι παρά τις πολλές και διαδοχικές φάσεις των τυπικά φιλοξενούμενων στη Βαρσοβία,η μεγάλη ευκαιρία δεν ήρθε αφού συνήθως τις απόπειρες για το 1-1 τις επιχειρούσαν οι μέσοι(κυρίως ο Ντενίσοφ) με σουτ τους έξω από την μεγάλη περιοχή,που ήταν ιδιαίτερα άστοχα και αποτέλεσμα μη καθαρού μυαλού. 8 συνολικά σουτ δοκίμασαν οι Έλληνες έναντι των 31(!) των Ρώσων,η αμυντική λειτουργία,όμως,της ομάδας του Φερνάντο Σάντος την έκανε να μοιάζει με απόρθητο κάστρο. Η κατοχή,επίσης,30% και 70% καθώς και οι πάσες  235 και 575,αντίστοιχα,παρουσιάζουν ξεκάθαρα την εικόνα του παιχνιδιού. Η καρδιά,όμως,δεν αποτυπώνεται στα στατιστικά και ήταν αυτή που μας έφερε στους 8. Η μεγαλύτερη φάση για τους Ρώσους ήρθε από εκπληκτική κεφαλιά του Τζαγκόεφ στο 84' που έφυγε για λίγα εκατοστά άουτ και ανησύχησε ιδιαίτερα τον Σιφάκη.


Η είσοδος και του Πογκρέμπνιακ στον αγωνιστικό χώρο,μάλλον πιο εύκολα για εμάς έκανε τα πράγματα,αφού κατά βάση χαλούσε τις επιθέσεις της ομάδας του κάνοντας φάουλ στους αντίπαλους αμυντικούς παίρνοντας και κίτρινη κάρτα σε λίγο χρόνο συμμετοχής. Η πλευρά του Άντβοκαατ,επιπρόσθετα,στο τελευταίο μισάωρο του παιχνιδιού άρχισε να χάνει την ψυχραιμία της και οι παίχτες της είχαν πολλά νεύρα,πράγμα που συνέβαλλε καθοριστικά στο τελικό αποτέλεσμα. Ειδικά,μετά την εντυπωσιακή νίκη της Ρωσίας κόντρα στην Τσεχία με 4-1 ο πήχης είχε ανεβεί κατακόρυφα με τις προσδοκίες να αυξάνονται(και όχι άδικα αφού η  Ρωσία είχε μία από τις καλύτερες ομάδες της διοργάνωσης),πράγμα που επηρέασε σε μεγάλο βαθμό την ψυχολογία των ποδοσφαιριστών της. Αξίζει να τονιστεί πως τώρα θα μιλούσαμε από άλλο πρίσμα και άλλη θέση σχετικά με το ματς αν το τραγικό λάθος του σουηδού διαιτητή Έρικσσον οδηγούσε σε ισοπαλία ή ήττα της Ελλάδας. Στο 61' ο Καραγκούνης εισβάλλει στην αντίπαλη περιοχή με προϋποθέσεις και δέχεται χτύπημα στα πόδια από τον σέντερ-μπακ Ιγκνασέβιτς,το οποίο σύμφωνα με το γράμμα του νόμου θεωρείται πέναλτι και το οποίο ποτέ δεν δόθηκε. Και όχι μόνο αυτό, αφού ο ρέφερι της αναμέτρησης έδειξε και την κίτρινη κάρτα στον 35χρονο ποδοσφαιριστή για ''θέατρο'' που θα χάσει,έτσι,το επόμενο παιχνίδι. Ο ''Κάρα'' είναι εκεί όποτε η ομάδα πάει να πέσει για να την σηκώσει ξανά στο ύψος της και,χωρίς αμφιβολία, αποτέλεσε τον no1 του ματς με βάση την απόδοσή του. Οι δουλειές που κάνει μέσα στο γήπεδο είναι τόσο σημαντικές που θα μπορούσαν να θέσουν σε δευτερεύουσα θέση ακόμα και το νικητήριο γκολ που πέτυχε. Βραβείο αφανούς ήρωα παίρνει ο Γιώργος Σαμαράς που ανάλογα με τον στόχο τις εθνικής κατάφερε να προσαρμοστεί και στις αντίστοιχες απαιτήσεις. Στα πρώτα 45 λεπτά βοήθησε σε τρομερό βαθμό δημιουργικά και ξεχώρισε με τις προσπάθειά του στην αριστερή πτέρυγα. Ο Ανιούκοφ,είναι ένας παίχτης εργάτης και ταχύς,που ωστόσο τα βρήκε σκούρα με τις ενέργειες του εξτρέμ της Σέλτικ ο οποίος πετούσε την μπάλα στην πλάτη του προσωπικού του αντιπάλου και κέρδιζε πολύτιμα μέτρα. Στο δεύτερο μέρος και με το δεδομένο ότι βρισκόμασταν μπροστά στο σκορ,κράτησε σωστά μπάλα,ήξερε πως να ξοδέψει τον χρόνο και με τις περίτεχνες ενέργειες του η εθνική πήρε πολλά πλάγια που χαλούσαν τον ρυθμό των ρώσων. Ευτυχώς για την Ελλάδα,οι σκέψεις του,που ήταν δύσκολες στην πράξη,έβγαιναν στο γήπεδο καθώς πιθανό λάθος του στα χαφ να εξέθετε και την άμυνα. Η απόδοσή του,δηλαδή,στα τρία ματς του γκρουπ ήταν κλιμακωτή αφού στο πρώτο παρουσιάστηκε άνευρος και εκτός αγώνα,στο δεύτερο ούτε κρύο ούτε ζέστη ενώ στο τρίτο άφησε τις καλύτερες εντυπώσεις.


Οι Αρσάβιν,Σιρόκοφ και Γκλουσάκοφ,από την άλλη,απογοήτευσαν με τους δύο πρώτους,ειδικά,να μην συνεχίζουν τις καλές εμφανίσεις τους στον όμιλο και να καταρρακώνουν,ως συνέπεια,και την υπόλοιπη ομάδα. Ο ελεύθερος ρόλος του άσσου της Άρσεναλ (δανεικός στην Ζενίτ) δεν τον βοήθησε να αναδειχτεί αφού η σφικτή και κλειστή άμυνα των ελλήνων δεν του έδινε την δυνατότητα να βρει κενούς χώρους για να ξεδιπλωθεί. Ο Τζαγκόεφ,αποτέλεσε τον παίχτη-καταλύτη για την Ρωσία που πάλεψε ακόμα και τις μισές φάσεις και έδειχνε διψασμένος για την ισοφάριση. Πλέον,είναι γεγονός πως περάσαμε στους 8,κάτι που μοιάζει με θαύμα,όμως, η φράση Euro 2004 είναι πολύ νωρίς ακόμα για να ειπωθεί. Τσεχία και Ελλάδα οι ομάδες που θα συνεχίσουν στην διοργάνωση από τον πρώτο όμιλο με τα προγνωστικά να πέφτουν έξω και να διαψεύδονται. Απίστευτο και,όμως, ελληνικό(και τσέχικο)!

         The end was totally different from the beginning.                                            
                                 Greece 1-0 Russia.                                           

Greece managed to do the impossible and showed that anybody must underestimate its potential.The win against Russia was in the minds of greeks something very difficult because the appearences of the specific team in Euro and and in the qualifying group of the tournament sent a serious message to Greece that she will not have a good time against her. The greek spirit,although, talked in the final fixture and God was with the side of the blue-whites with Carballo,as it proved,to do a ''charity'',regardless,if he wanted to do so or not. It was the chance for Greece to put her passion out,on the ground,and if the motive didn't appear the most possible would be to present like in 2008 when she dissapointed the football fans. In the first 20 minutes,the game had a very quick rythm because the two sides were targetting to surprise the opponent team with one goal that would change the ''fate'' of the match. But the two teams didn't manage to find the net and Advocaat and Santos chose not to risk,then. In their brain the second half was the significant one. The players weren't improvising, following exactly the tactic and possible goal might be scored only from a good organised counter-attack or from a huge personal mistake. As it proved the russian defence opened thoroughly after a throw-in with the ball to be taken by Karagounis. He might not believe how he got in the opponents' defence so easily,having the big chance to shot unmarked. It doesn't matter if he has few appearence minutes with Panathinaikos,comparatively to past seasons, the captain takes the national football team on his shoulders when he wears the flag of Greece on his chest and he forgets everything that hasn't relation with that. His 120 appearences equalised them of Zagorakis and they can describe the personality of Giorgos Karagounis. In 47' he made the 1-0 and firstly he came through from the marking of Zhirkov. The defender of Anzhi is famous for his speed but he couldn't reach the experienced midfielder in that case in order to stop his shot. Neither the most optimistic fan of Greece would expect that score. The goal was scored in a very crucial minute that could ''cut the wings'' of Russians,as it finally proved.

                 
The second half began with a change from the side of the russian bear,a change that,maybe,''judged'' the game. The manager of the russian national football team was afraid to risk letting in the game Kerzhakov. Although, he didn't score a goal before,he had the potential to threat the defence of Greece. The determination that characterizes the attacker of Zenit could be the guide for the win of his national football team,but,Advocaat might thought possible attack of the Media to his face so he prefered to change his player. The minutes were passing,Russians were with the one foot to the win,but,for the pleasure of Sifakis and his teammates any shot got into the goalpost. The strange of the story is that the typically guests in Warsow made many and successive chances to find the net but the big chance didn't come because the shots were taken,usually,by the midfielders (mainly by Denisov) out from the defence box of Greece. They were not accurate and a result of immature thought so the 1-1 was,almost, an impossible plan. The greeks shots were just 8 while the Russians' shots were 31(!). The defensive line of greeks,athough,made the team of Fernando Santos seem like a castle without conqueror. The possession,also, 30% and 70% and the passes 235 and 575,for each side,present with the best way the image of the game. But,the heart isn't included in the statistics and it was the key that led Greece to the round of 8. The biggest chance for Russians came from a fantastic header of Dzagoev in 84' that didn't find the net for few cm and worried much Sifakis.

                  

The entrance of Pogrebnyak on the field made the things more easy for the greek side because the most times he ''destroyed'' the attacks of his team making fouls to the opponent's defenders and he took,also, a yellow card in few minutes of appearence. The team of Advocaat,in addition,in the last 30 minutes of the match began to lose its calmness and its players weren't tranquil,thing that played a great role to the final result. Especially,after the impressive win of Russia vs Czech Republic with 4-1, the expectations were much from the players(and it's logical because Russia had one of the best teams in the tournament), that affected much the psychology of the footballers. It worths to be underlined the fact that we would speak from a different point of view for the game if the tragic mistake of the referree Eriksson would lead to a draw or to a loss of Greece. In 61', Karagounis got into the opponents' box,causing a great danger. Then,the central defender Ignashevich hit his legs,an occasion which is considered a penalty according to the football  rules. Although,the referree didn't show that. Also, Eriksson showed the yellow card to the 35 years old player in the same minute and Karagounis will lose,in that way, the next game. ''Kara'' is there when the team is near to fall for lifting it up and,without doubt,he was the no1 of the match with his performance. The work that he did on the pitch,as it proved,was more important from the winning goal that he scored. The trophy for the hero of the ''background'' gets Giorgos Samaras who managed to adjust in the conditions in relation to the purpose of the greek national football team. In the first 45 minutes he helped to a great degree in the creativity and he impressed with his effort as left winger. Anyukov,is a player-worker with great speed,but he he was in trouble against the attacking mindfielder of Celtic who was throwing the ball in the back of his personal defender and he won many significant metres on the field. In the second half and with Greece up in the score,Samaras kept well the ball,he knew how to spend time and with his quality moves his team got many throw-ins that ''destroyed'' the rythm of the Russians' game. Fortunately for Greece,he managed to play effectively because possible mistake in the midfield might cause problems in the defence. His performance,in the three games of the group was like a scale because in the first match he presented without passion and determination,in the second he wasn't something special and in the third he was outstanding.

                
Arshavin,Shirokov and Glushakov,from the other side,dissappointed with the two first,mainly,not to continue the good appearences in the group.As a result,and the other players didn't manage to provide something important for the team. The free role of Arsenal's star (on loan at Zenit) didn't help him to succeed because the strong defence of the Greeks didn't allow him to find open spaces to play his game. Dzagoev,was the key-player for Russia who fighted everytime he got the ball on his feet and he presented very determined for the draw. The truth is that Greece passed in the quarter-finals which seems like a miracle,but,the sentence Euro 2004 is still very far to be told. Czech Republic and Greece are the teams that continue in the tournament from the first group and the predictions fall out.Unbelievable,but,greek (and Czech)!