Το ισπανικό ποδόσφαιρο δεν πάσχει ποτέ από νέο αίμα. Η σκληρή δουλειά, οι ευνοϊκές συνθήκες κατά την σχολική περίοδο, η "καλή" ζωή και φυσικά το ταλέντο οδηγούν πολλούς ισπανούς ποδοσφαιριστές στην παγκόσμια αναγνώριση. Παρακάτω παρουσιάζονται οι παίκτες που έλαμψαν την φετινή περίοδο.
Όσον αφορά τα κριτήρια... Δεν ξεπερνούν τα 25 χρόνια και έκαναν το "μπαμ" φέτος, άσχετα αν είχαν συμμετοχές στην Λα Λίγκα και την περσινή χρονιά.
Διέγο Μαρίνιο (24 ετών): Ο τερματοφύλακας της Βαγιαδολίδ έκανε ουσιαστικά την πρώτη του γεμάτη χρονιά στην Πριμέρα Ντιβισιόν. Ανταποκρίθηκε στις προσδοκίες, κάλυψε το κενό του Ντάνι Ερνάντεζ (δανεικός στον Αστέρα Τρίπολης) και έκανε ορισμένες φαντασμαγορικές αποκρούσεις. Το ύψος του δεν είναι κάτι ιδιαίτερο (1.85). Η αλήθεια είναι πως η συγκεκριμένη θέση αποτέλεσε την πιο προβληματική περίπτωση της λίστας. Εκτός από τον Μαρίνιο, κανένας άλλος νεαρός τερματοφύλακας δεν άφησε το στίγμα του.
Χουάν Μπερνάτ (21 ετών): Ο νεαρός αριστερός μπακ διαθέτει το πιο συνηθισμένο επίθετο στην Βαλένθια, όμως, την ποιότητά του σίγουρα δεν την βρίσκεις εύκολα. Ταχύτατος, παλεύει σκληρά στο μαρκάρισμα, στις επιθέσεις είναι καταπληκτικός. Στο τελευταίο κομμάτι θα μπορούσε να θεωρηθεί ειδικός αφού η φυσική του θέση είναι αριστερό εξτρέμ. Μάλιστα, κάποιες φορές όχι απλά ανεβαίνει, αλλά συγκλίνει και προς το κέντρο.
Αϊμερίκ Λαπόρτ (19 ετών): Ο κεντρικός αμυντικός της Αθλέτικ Μπιλμπάο οδήγησε την ομάδα του στην απόλυτη επιτυχία, το Τσάμπιονς Λιγκ (μετά από 16 χρόνια). Διαθέτει τρομερό σωματότυπο, είναι πολύ καλός στον αέρα και παράλληλα ανεβαίνει συχνά με την μπάλα στα πόδια. Χρειάζεται να βελτιώσει την ψυχραιμία του. Όταν το πράγμα στραβώσει, υποπίπτει και σε άλλα λάθη. Ωστόσο, το ταλέντο του είναι εκπληκτικό. Δεν συνδέθηκε τυχαία το όνομά του με την Μπαρτσελόνα.
Μαρκ Μπαρτρά (23 ετών): Η Μπαρτσελόνα τον χρειάστηκε και αυτός αντεπεξήλθε. Κάλυψε ουκ ολίγες φορές τους τραυματίες Πικέ και Πουγιόλ. Έδειξε ότι είναι πολύ ικανός στον αέρα, μπορεί να κατεβάσει την μπάλα (σαν άλλος Πικέ) και αποτελεί ένα φαβορί για το μέλλον της εθνικής Ισπανίας. Το δίδυμο ίσως συνθέτουν οι "νικητές του Ισραήλ", Μπαρτρά και Ινίγο Μαρτίνεθ.
Ντάνι Καρβαχάλ (22 ετών): Δεν έχει σε τίποτα να ζηλέψει τον αμυντικογενή Αρμπελόα. Παράλληλα, διαθέτει ένα δυνατό προτέρημα, την ταχύτητα. Κατάφερε να προσαρμοστεί αμέσως, να πάρει φανέλα βασικού και στον πρώτο χρόνο να διεκδικεί πρωτάθλημα. Άλλο ένα χαρακτηριστικό του είναι ο υπερβάλλων ζήλος στο μαρκάρισμα. Τα αποτελεσματικά και άκρως ριψοκίνδυνα τάκλιν του συχνά αφήνουν τον θεατή με ανοιχτό το στόμα.
Μάνου Τριγέρος (22 ετών): Ο μέσος της Βιγιαρεάλ είναι η έννοια της ποιότητας. Είναι ο λόγος που κάποιος αγαπάει το ποδόσφαιρο. Η στοργή που φέρεται στην μπάλα προκαλεί τον θαυμασμό του κόσμου. Ανήκει στην ίδια σχολή με τον Ίσκο, τον Μουνιαίν, τον Κόκε, τον Κανάλες. Απίστευτη τεχνική κατάρτιση, εξαιρετικός στην πάσα, πολύ καλός στην ντρίμπλα και γρήγορος. Μπορεί να παίξει δίπλα στον Μπρούνο Σοριάνο ή σαν 10αρι της ομάδας.
Οριόλ Ρομέου (22 ετών): Ο πολύμηνος τραυματισμός του δεν ήταν αρκετός για να τον αφήσει μακριά από την λίστα. Σκληροτράχηλος αμυντικός μέσος, αποτελεί ένα τοίχος στο κέντρο και παράλληλα δεν αφήνει τους αντιπάλους που βρίσκονται πίσω από την πλάτη του. Μπορεί να παίξει και στα αριστερά αλλά και στα δεξιά των αμυντικών χαφ (συνήθως δίπλα του είναι ο Παρέχο που προωθείται).
Χεσέ (21 ετών): Η αλήθεια είναι πως ο κανάριος πήγε να μου διαφύγει. Είναι σαν να παίζει πολλά χρόνια με την πρώτη ομάδα της Ρεάλ Μαδρίτης. Αποδείχτηκε "λίρα 100" για τον Κάρλο Αντσελότι. Πολύ καλός στο σκοράρισμα, γρήγορος, αποφασιστικός, κέρδισε το Μπερναμπέου και αποτέλεσε φέτος μια αξιόλογη μίνι version του Κριστιάνο Ρονάλντο. Ανάμεσα στους δύο έγιναν ουκ ολίγες συγκρίσεις. Επιπλέον, ο Χεσέ έδειξε πως είναι πολύ καλός στην τακτική και πως μπορεί να παίξει και στις πτέρυγες, εκτός από επιθετικός.
Ραφίνια (21 ετών): Δίπλα στην λέξη ποδόσφαιρο υπάρχει η φανέλα του Ραφίνια. Ο γιος του Μαζίνιο και αδερφός του Τιάγκο Αλκάνταρα είναι ένας μάγος της μπάλας. Περιμένεις με αγωνία να φτάσει η μπάλα στα πόδια του προκειμένου να δεις κάτι το αφύσικο. Τεχνική, καταπληκτική πάσα, φαντασία, ντρίμπλα, ηγετικές ικανότητες είναι μερικά από τα χαρακτηριστικά του. Παίζει σαν δεξί επιθετικό χαφ, δίπλα στον δεξί εξτρέμ Αουγούστο Φερνάντεζ. Βέβαια, καλύπτει όλη την γραμμή. Η Θέλτα κέρδισε την παραμονή της χάρη στον Ραφίνια. Πιθανό σενάριο μοιάζει να ακολουθήσει τον Λουίς Ενρίκε στην Μπαρτσελόνα (με βασικό ρόλο αυτή τη φορά).
Χαβιέρ Ακίνο (24 ετών): Ο μεξικανός έμεινε άδικα μακριά από το Μουντιάλ. Το ταλέντο ξεχειλίζει από πάνω του, έχει ταχύτητα, συγκλίνει όποτε χρειάζεται, ντριμπλάρει με άνεση. Το μοναδικό του μείον είναι ότι δεν έχει σταθερότητα στην απόδοσή του. Παίχτης χαμηλού κέντρου βάρους που μπορεί να κάνει ακόμα περισσότερα στο κοντινό μέλλον.
Πάκο Αλκάθερ (20 ετών): Η Βαλένθια έψαχνε την επιτυχία στον πρωταγωνιστή, όμως, την δουλειά σήκωσε ο κομπάρσος. Ο Πόστιγκα δεν έπεισε (αν και η ανάπτυξη της ομάδας δεν τον βοηθούσε) και έτσι η Βαλένθια έψαξε την λύτρωση στον Πάκο Αλκάθερ. Ειδικά, ο Πίτσι του έδωσε πολλές ευκαιρίες και εκείνος τις εκμεταλλεύτηκε. Μάλιστα, κόντεψε να βγει πρώτος σκόρερ του Γιουρόπα Λιγκ (7 γκολ). Δυνατό σουτ, έχει σωστό timing στις ενέργειές του, εξαιρετικός στο σκοράρισμα.
Στον πάγκο κάθονται|
Αναπληρωματικοί του Λαπόρτ: Μουρίγιο (Γρανάδα), Λισάντρο Λόπεζ (Χετάφε).
Καρβαχάλ: Χουάνφραν (Μπέτις), Θαλδούα (Ρεάλ Σοσιεδάδ).
Τριγέρος: Γαθτανιάγα (Ρεάλ Σοσιεδάδ), Δαρδέρ (Μάλαγα).
Ρομέου: Σαούλ (Ράγιο Βαγιεκάνο), Μοράν (Αθλέτικ Μπιλμπάο).
Χεσέ: Όλιβερ (Βιγιαρεάλ), Καρτάμπια (Βαλένθια), Πάμπλο Ερμπίας (Ρεάλ Σοσιεδάδ).
Ακίνο: Χάιρο (Σεβίλλη), Κλαούντιο Μπράβο (Γρανάδα).
Αλκάθερ: Τζον Κόρδομπα (Εσπανιόλ), Χουάνμι (Μάλαγα).
Όσον αφορά τα κριτήρια... Δεν ξεπερνούν τα 25 χρόνια και έκαναν το "μπαμ" φέτος, άσχετα αν είχαν συμμετοχές στην Λα Λίγκα και την περσινή χρονιά.
Διέγο Μαρίνιο (24 ετών): Ο τερματοφύλακας της Βαγιαδολίδ έκανε ουσιαστικά την πρώτη του γεμάτη χρονιά στην Πριμέρα Ντιβισιόν. Ανταποκρίθηκε στις προσδοκίες, κάλυψε το κενό του Ντάνι Ερνάντεζ (δανεικός στον Αστέρα Τρίπολης) και έκανε ορισμένες φαντασμαγορικές αποκρούσεις. Το ύψος του δεν είναι κάτι ιδιαίτερο (1.85). Η αλήθεια είναι πως η συγκεκριμένη θέση αποτέλεσε την πιο προβληματική περίπτωση της λίστας. Εκτός από τον Μαρίνιο, κανένας άλλος νεαρός τερματοφύλακας δεν άφησε το στίγμα του.
Χουάν Μπερνάτ (21 ετών): Ο νεαρός αριστερός μπακ διαθέτει το πιο συνηθισμένο επίθετο στην Βαλένθια, όμως, την ποιότητά του σίγουρα δεν την βρίσκεις εύκολα. Ταχύτατος, παλεύει σκληρά στο μαρκάρισμα, στις επιθέσεις είναι καταπληκτικός. Στο τελευταίο κομμάτι θα μπορούσε να θεωρηθεί ειδικός αφού η φυσική του θέση είναι αριστερό εξτρέμ. Μάλιστα, κάποιες φορές όχι απλά ανεβαίνει, αλλά συγκλίνει και προς το κέντρο.
Αϊμερίκ Λαπόρτ (19 ετών): Ο κεντρικός αμυντικός της Αθλέτικ Μπιλμπάο οδήγησε την ομάδα του στην απόλυτη επιτυχία, το Τσάμπιονς Λιγκ (μετά από 16 χρόνια). Διαθέτει τρομερό σωματότυπο, είναι πολύ καλός στον αέρα και παράλληλα ανεβαίνει συχνά με την μπάλα στα πόδια. Χρειάζεται να βελτιώσει την ψυχραιμία του. Όταν το πράγμα στραβώσει, υποπίπτει και σε άλλα λάθη. Ωστόσο, το ταλέντο του είναι εκπληκτικό. Δεν συνδέθηκε τυχαία το όνομά του με την Μπαρτσελόνα.
Μαρκ Μπαρτρά (23 ετών): Η Μπαρτσελόνα τον χρειάστηκε και αυτός αντεπεξήλθε. Κάλυψε ουκ ολίγες φορές τους τραυματίες Πικέ και Πουγιόλ. Έδειξε ότι είναι πολύ ικανός στον αέρα, μπορεί να κατεβάσει την μπάλα (σαν άλλος Πικέ) και αποτελεί ένα φαβορί για το μέλλον της εθνικής Ισπανίας. Το δίδυμο ίσως συνθέτουν οι "νικητές του Ισραήλ", Μπαρτρά και Ινίγο Μαρτίνεθ.
Ντάνι Καρβαχάλ (22 ετών): Δεν έχει σε τίποτα να ζηλέψει τον αμυντικογενή Αρμπελόα. Παράλληλα, διαθέτει ένα δυνατό προτέρημα, την ταχύτητα. Κατάφερε να προσαρμοστεί αμέσως, να πάρει φανέλα βασικού και στον πρώτο χρόνο να διεκδικεί πρωτάθλημα. Άλλο ένα χαρακτηριστικό του είναι ο υπερβάλλων ζήλος στο μαρκάρισμα. Τα αποτελεσματικά και άκρως ριψοκίνδυνα τάκλιν του συχνά αφήνουν τον θεατή με ανοιχτό το στόμα.
Μάνου Τριγέρος (22 ετών): Ο μέσος της Βιγιαρεάλ είναι η έννοια της ποιότητας. Είναι ο λόγος που κάποιος αγαπάει το ποδόσφαιρο. Η στοργή που φέρεται στην μπάλα προκαλεί τον θαυμασμό του κόσμου. Ανήκει στην ίδια σχολή με τον Ίσκο, τον Μουνιαίν, τον Κόκε, τον Κανάλες. Απίστευτη τεχνική κατάρτιση, εξαιρετικός στην πάσα, πολύ καλός στην ντρίμπλα και γρήγορος. Μπορεί να παίξει δίπλα στον Μπρούνο Σοριάνο ή σαν 10αρι της ομάδας.
Οριόλ Ρομέου (22 ετών): Ο πολύμηνος τραυματισμός του δεν ήταν αρκετός για να τον αφήσει μακριά από την λίστα. Σκληροτράχηλος αμυντικός μέσος, αποτελεί ένα τοίχος στο κέντρο και παράλληλα δεν αφήνει τους αντιπάλους που βρίσκονται πίσω από την πλάτη του. Μπορεί να παίξει και στα αριστερά αλλά και στα δεξιά των αμυντικών χαφ (συνήθως δίπλα του είναι ο Παρέχο που προωθείται).
Χεσέ (21 ετών): Η αλήθεια είναι πως ο κανάριος πήγε να μου διαφύγει. Είναι σαν να παίζει πολλά χρόνια με την πρώτη ομάδα της Ρεάλ Μαδρίτης. Αποδείχτηκε "λίρα 100" για τον Κάρλο Αντσελότι. Πολύ καλός στο σκοράρισμα, γρήγορος, αποφασιστικός, κέρδισε το Μπερναμπέου και αποτέλεσε φέτος μια αξιόλογη μίνι version του Κριστιάνο Ρονάλντο. Ανάμεσα στους δύο έγιναν ουκ ολίγες συγκρίσεις. Επιπλέον, ο Χεσέ έδειξε πως είναι πολύ καλός στην τακτική και πως μπορεί να παίξει και στις πτέρυγες, εκτός από επιθετικός.
Ραφίνια (21 ετών): Δίπλα στην λέξη ποδόσφαιρο υπάρχει η φανέλα του Ραφίνια. Ο γιος του Μαζίνιο και αδερφός του Τιάγκο Αλκάνταρα είναι ένας μάγος της μπάλας. Περιμένεις με αγωνία να φτάσει η μπάλα στα πόδια του προκειμένου να δεις κάτι το αφύσικο. Τεχνική, καταπληκτική πάσα, φαντασία, ντρίμπλα, ηγετικές ικανότητες είναι μερικά από τα χαρακτηριστικά του. Παίζει σαν δεξί επιθετικό χαφ, δίπλα στον δεξί εξτρέμ Αουγούστο Φερνάντεζ. Βέβαια, καλύπτει όλη την γραμμή. Η Θέλτα κέρδισε την παραμονή της χάρη στον Ραφίνια. Πιθανό σενάριο μοιάζει να ακολουθήσει τον Λουίς Ενρίκε στην Μπαρτσελόνα (με βασικό ρόλο αυτή τη φορά).
Χαβιέρ Ακίνο (24 ετών): Ο μεξικανός έμεινε άδικα μακριά από το Μουντιάλ. Το ταλέντο ξεχειλίζει από πάνω του, έχει ταχύτητα, συγκλίνει όποτε χρειάζεται, ντριμπλάρει με άνεση. Το μοναδικό του μείον είναι ότι δεν έχει σταθερότητα στην απόδοσή του. Παίχτης χαμηλού κέντρου βάρους που μπορεί να κάνει ακόμα περισσότερα στο κοντινό μέλλον.
Πάκο Αλκάθερ (20 ετών): Η Βαλένθια έψαχνε την επιτυχία στον πρωταγωνιστή, όμως, την δουλειά σήκωσε ο κομπάρσος. Ο Πόστιγκα δεν έπεισε (αν και η ανάπτυξη της ομάδας δεν τον βοηθούσε) και έτσι η Βαλένθια έψαξε την λύτρωση στον Πάκο Αλκάθερ. Ειδικά, ο Πίτσι του έδωσε πολλές ευκαιρίες και εκείνος τις εκμεταλλεύτηκε. Μάλιστα, κόντεψε να βγει πρώτος σκόρερ του Γιουρόπα Λιγκ (7 γκολ). Δυνατό σουτ, έχει σωστό timing στις ενέργειές του, εξαιρετικός στο σκοράρισμα.
Στον πάγκο κάθονται|
Αναπληρωματικοί του Λαπόρτ: Μουρίγιο (Γρανάδα), Λισάντρο Λόπεζ (Χετάφε).
Καρβαχάλ: Χουάνφραν (Μπέτις), Θαλδούα (Ρεάλ Σοσιεδάδ).
Τριγέρος: Γαθτανιάγα (Ρεάλ Σοσιεδάδ), Δαρδέρ (Μάλαγα).
Ρομέου: Σαούλ (Ράγιο Βαγιεκάνο), Μοράν (Αθλέτικ Μπιλμπάο).
Χεσέ: Όλιβερ (Βιγιαρεάλ), Καρτάμπια (Βαλένθια), Πάμπλο Ερμπίας (Ρεάλ Σοσιεδάδ).
Ακίνο: Χάιρο (Σεβίλλη), Κλαούντιο Μπράβο (Γρανάδα).
Αλκάθερ: Τζον Κόρδομπα (Εσπανιόλ), Χουάνμι (Μάλαγα).
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου