Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα Λιβύη. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων
Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα Λιβύη. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων

Κυριακή 22 Σεπτεμβρίου 2013

O πρόεδρος της Παρί γνώρισε κόσμο στην Αθήνα...

Μιας που έπαιζε η Παρί σήμερα,όμορφο ματς με την Μονακό (1-1), θα παραθέσω δύο γεγονότα που συνέβησαν κατά την διαμονή των παριζιάνων στην ελληνική πρωτεύουσα.

Την Τρίτη το απόγευμα,πριν μαζευτούν οι φιλοξενούμενοι για να πάνε στο Καραϊσκάκη, είχαν συγκεντρωθεί στην είσοδο του Intercontinental πολλοί Λίβυοι. Προφανώς, οι άραβες έμεναν στο ξενοδοχείο λόγω των αναταραχών που ακόμα υπάρχουν στην Λιβύη.

Μόλις μυρίστηκαν ότι η Παρί μένει στο ίδιο ξενοδοχείο,κινητοποιήθηκαν. Οι σεκιουριτάδες του ξενοδοχείου ήταν συνεχώς σε εγρήγορση λόγω της παρουσίας τους.

Ο πραγματικός χαμός έγινε,όμως, όταν κατέβηκε ο πρόεδρος της ομάδας, o Νασέρ αλ - Χελαϊφί (όπως είναι σωστά το όνομά του στα αραβικά σύμφωνα με την ενημέρωση που μου έδωσε ο πατέρας μου που γνωρίζει την γλώσσα).

Συνοδευόταν από άλλους δύο κυρίους και κατευθύνθηκε προς την καφετέρια του ξενοδοχείου. Ένας από τους Λίβυους δεν έχασε δευτερόλεπτο και αμέσως προσπάθησε να τον προσεγγίσει. Ένας από τους σεκιουριτάδες τον εμπόδισε, εκείνος του είπε πως θέλει να δει έναν φίλο του στο βάθος (τον κορόιδεψε κανονικά) αλλά τελικά ο σκοπός του ήταν να βγάλει μία φωτογραφία με τον πρόεδρο της Παρί.

Στη συνέχεια, πήγαν προς το ίδιο μέρος και άλλοι Λίβυοι. Ο αλ - Χελαϊφί έδειξε ιδιαίτερο ενδιαφέρον και συνομίλησε πολύ ώρα μαζί τους.

Πέρα από την γλώσσα που τους συνδέει, υπάρχει και πολιτικό υπόβαθρο στο θέμα. Το Κατάρ ήταν από τις χώρες που έβλεπαν με καλό μάτι την εξέγερση που έγινε στην Λιβύη. Μάλιστα, έχει χρηματοδοτήσει και την μεταφορά αρκετών Λίβυων τραυματιών στην Ευρώπη.



Τετάρτη 12 Σεπτεμβρίου 2012

Ο ιδιόρρυθμος κ. Τζιμπούρ...

Απρόβλεπτος θα μπορούσε να χαρακτηριστεί ο επιθετικός του Ολυμπιακού σαν προσωπικότητα. Είναι ένας άνθρωπος που αρχικά ίσως σε στραβοκοιτάξει αλλά σε αφήνει να επανακτήσεις την εκτίμησή του. Έτσι,είχε συμβεί και στην πρώτη μας συνομιλία όταν και αναφέρθηκα στην αιγυπτιακή μου δεύτερη υπηκοότητα και η απάντησή του ήταν ''κανονικά δεν θα έπρεπε να μιλάμε''. Ωστόσο,η έκρηξη του Τζιμπούρ δεν συνεχίστηκε και μάλιστα συμφωνήσαμε ότι δύο αραβικές χώρες όπως η Αίγυπτος και η Αλγερία καλό θα ήταν να έχουν συμμαχία και όχι να είναι εχθροί. Πράγμα που τον τιμάει.

Γενικά,όμως,η Αλγερία σαν χώρα ακολουθεί μία πολιτική που δεν συμβαδίζει με τις στρατηγικές των υπόλοιπων βορειοαφρικανικών χωρών. Αίγυπτος,Τυνησία,Μαρόκο και Λιβύη θεωρούνται χώρες πιο δεμένες και αν και δεν στηρίζονται με...πυροτεχνήματα,στο υπόβαθρο έχουν φιλικές τάσεις. Παρόλα αυτά,η Αλγερία στοχεύει στο να βάζει φιτιλιές και κρατάει μία μυστήρια στάση που καθρεπτίζεται συχνά και στον αθλητικό χώρο. Ενώ η Λιβύη προσπαθεί να πάρει τα πάνω της και να συνέλθει από την εμπόλεμη κατάσταση,κάποιοι ανεγκέφαλοι οπαδοί της Αλγερίας πήγαν να περάσουν εικόνες του Καντάφι,ενός ανθρώπου που τόσο αναστάτωσε την ευάριθμη λειτουργία της λιβικής κοινωνίας.

Ο Τζιμπούρ,τελικά,έπεσε στον πειρασμό να τσακωθεί και η φύση του αγώνα αναμφίβολα του τόνωσε τα νεύρα.Τέτοιου είδους ματς είναι κόκκινο πανί για τον αλγερινό που είδε φως και μπήκε. Ευτυχώς, που υπήρξαν άτομα που τον συγκράτησαν γιατί θα μάλωνε ακόμα κι αν έκλειναν οι προβολείς...

Από την άλλη πλευρά,ο Χαλίλχοτζιτς χρειάζεται τον ψύχραιμο Τζιμπούρ στο αντιπροσωπευτικό συγκρότημα της Αλγερίας και στην περίπτωση που δεν το θεωρεί ωφέλιμο, να μην τον χρησιμοποιεί σε ματς με πολιτικό background όπως είναι π.χ αυτό με αντίπαλο την Αίγυπτο.