Μανούσος: "Με νεογέννητα μακριά από το σπίτι μας". Σχόλιο

Ο Μανούσος βρήκε τον καλύτερο τρόπο για να περιγράψει την οδύσσεια που περνάει η Καλλονή. Επίσης, ξεκαθάρισε που πήγαινε ο περίεργος πανηγυρισμός του με τον Άρη.

Ντόμπρα και χωρίς κανέναν ενδοιασμό μίλησε στο Sentra για όλα τα θέματα της "καλλονικής" επικαιρότητας. Φυσικά, δεν μπόρεσε να αφήσει ασχολίαστο το πρόβλημα του γηπέδου που ξεσπιτώνει κάθε τρεις και λίγο την ομάδα.

Τα πράγματα δεν είναι τόσο απλά όσο μοιάζουν. Δεν είναι πάμε Θεσσαλονίκη, να φάμε καμια μπουγάτσα, δεν είναι πάμε Αθήνα να δούμε την πρωτεύουσα. Είναι τραγικό το γεγονός η ομάδα να έχει βάση την Λέσβο, η οικογένεια σου να είναι εδραιωμένη στο νησί και εσύ να παίζεις τόσο μακριά από το σπίτι σου. 

Μάλιστα, ο ένας εκ των τεσσάρων αρχηγών της Καλλονής είπε πως αρκετοί παίκτες της ομάδας περιμένουν παιδιά και ακόμα πως η γυναίκα του είναι στον όγδοο μήνα. Οι συνθήκες τους έχουν απομακρύνει, μέσα από τα λεγόμενα του Μανούσου προβλήθηκε ο πόνος του για την κατάσταση. Διαφαίνεται πως είναι σαν να έχουν πάρει μεταγραφή στο εξωτερικό ενώ είναι μέσα στην ίδια τους την χώρα.

Πολύ καλά λόγια έσταξε και για τον προπονητή, τον κ. Μαντζουράκη. Όντως, όσον αφορά το κλίμα, ο Μαντζουράκης κάνει τα αποδυτήρια να μοιάζουν μια οικογένεια γεμάτη αγάπη. Το να βλέπεις τον προπονητή να φιλάει τον παίχτη που μόλις έχει βγάλει από το παιχνίδι και να τον αγκαλιάζει σαν παιδί του, είναι μία σπάνια εικόνα.

Παράπονο έβγαλε και για τον κόσμο του νησιού που σαμποτάρει, σύμφωνα με τις δηλώσεις του, το γήπεδο. Πραγματικά, είναι αξιοπερίεργο γιατί συμβαίνει αυτό όταν κάτι τέτοιο θα ενίσχυε έστω και λίγο οικονομικά την Λέσβο. Κάποιοι "κομάντος" άλλων ομάδων θα ταξίδευαν μέχρι εκεί, και όσοι λίγοι και αν πήγαιναν σε αυτό το απρόσιτο μέρος, είναι καλύτερο από το τίποτα.

Τέλος, αποκάλυψε πως η αντίδραση του στο ματς με τον Άρη είχε αποδέκτη τον προπονητή των φιλοξενουμένων, Παπαδόπουλο. Κάτι παίχτηκε ανάμεσά τους στο ημίχρονο. Ο προπονητής του Άρη καλύτερα να προσπαθεί να δυναμώσει την ομάδα του από το να προσπαθεί να σπάσει τα νεύρα των αντιπάλων. Γιατί ο ψυχολογικός πόλεμος που πήγε να κάνει αποδείχτηκε αποτυχημένος, έφαγε τρία.

Η συμπαθητική ομάδα που λέγεται Καλλονή.

Σήμερα ήταν η πρώτη φορά που βρέθηκα ανάμεσα στους οπαδούς της Καλλονής και το πρόσημο ήταν θετικό (αν και συνηθίζω να κράζω).

Το κλίμα στο Βικελίδης ήταν πολύ ιδιαίτερο. Ήταν νησιωτικοοπαδικό. Οι οπαδοί της ομάδας από τη Μυτιλήνη έχουν το δικό τους ιδιαίτερο στυλ από τον τρόπο που παραπονιούνται, από τον τρόπο που υποστηρίζουν.

Κατ'αρχάς θέλω να δηλώσω πως από την ώρα που πάτησα στα επίσημα του γηπέδου μύριζα έντονα σαρδέλα και ούζο. Δεν ήταν ιδέα μου, ήταν κάτι που επιβεβαίωσα αλλά στην συνέχεια δεν φώναξα γιατί με προειδοποίησαν: "μην το λες,θα φάμε ξύλο".

Δεν ξέρω τι παίζει αλλά λες και οι οπαδοί της Καλλονής είχαν φάει σαρδέλες για να δικαιολογήσουν το ψευδώνυμό τους.

Πάντως, το μόνο σίγουρο είναι πως αξίζουν πολλά συγχαρητήρια για το ταξίδι που έκαναν. Οι ποδοσφαιριστές θα έπρεπε να έρθουν μπροστά από την θύρα και να πετάξουν τις φανέλες τους, σαν ανταμοιβή, κάτι που δεν έγινε.

Επίσης, αξίζει να σημειωθεί πως στη Θύρα 2 υπήρχαν πανό σχετικά με την ομάδα τα οποία μου προκάλεσαν μεγάλη εντύπωση. Μέσα από αυτά φάνηκε πως η Καλλονή έχει οπαδούς και έξω από την Λέσβο. Μεταξύ άλλων στην Καβάλα, στις Σέρρες, στην Χαλκιδική και στην Θεσσαλονίκη.

Η ατμόσφαιρα στο γήπεδο ήταν οικογενειακή, όλοι γνωρίζονταν μεταξύ τους. Οπαδοί, δημοσιογράφοι, παίχτες σε φάση: "γεια σου φιλαράκι, τι κάνεις;".

Στο αγωνιστικό,ήταν τρομερό αυτό που γινόταν, τα αποδυτήρια μοιάζουν πως είναι σε άψογη κατάσταση. Έβγαινε παίχτης αλλαγή, και ο Μαντζουράκης πήγαινε και τον φιλούσε,φοβερές εικόνες.

Ωστόσο, ο προπονητής της ομάδας ήταν αυτός που τα άκουγε πιο πολύ από την εξέδρα μαζί με τον Σιδεράκη.

Το μόνο που δεν μου άρεσε από την πλευρά της Καλλονής είναι η τιμή των εισιτηρίων, την οποία ελπίζω να αλλάξει από την επόμενη φορά για να την δει και ο ποδοσφαιρόφιλος. Τα 15 ευρώ ήταν πάρα πολλά και ήταν σαν να λέει η διοίκηση "λίγοι και σίγουροι θα 'ρθούνε ας μαζέψουμε όσα πιο πολλά μπορούμε από αυτούς". Η προσέλευση,όμως, θα ήταν σίγουρα μεγαλύτερη και από ουδέτερους υπό άλλες προϋποθέσεις.

Ήταν έξυπνη και αξιομνημόνευτη, μην πω και καινοτόμα ιδέα, να μπει φοιτητικό εισιτήριο αλλά όχι στα 10 ευρώ. 10 ευρώ θα έπρεπε να είναι το κανονικό και 5-7 το φοιτητικό.

Η Καλλονή έχει κερδίσει την συμπάθεια των Θεσσαλονικιών και αν θέλει μπορεί να πάρει την υπηκοότητα και να αγωνίζεται εδώ!

Εντάξει, η δίψα των οπαδών της Καλλονής να την δουν στο νησί είναι μεγάλη και είναι κάτι που το εύχομαι.