Η φάση των ομίλων επιφύλασσε δύο μπαμ, το ένα ήταν πυροτέχνημα και το άλλο ένας ενοχλητικός κρότος.
Η ομάδα που σίγουρα εντυπωσιάζει με τις εμφανίσεις της είναι το Περού. Και επειδή πάντα κάτι σε εκπλήσσει όταν οι προσδοκίες σου είναι μικρότερες, η ομάδα του Γκερέρο δεν έδειχνε πριν την έναρξη πως θα μπορέσει να παίξει καλό ποδόσφαιρο και τελικά να διεκδικεί με αξιώσεις την πρόκριση. Μετράει μία νίκη με την Βενεζουέλα, που είναι και η χειρότερη του ομίλου, ενώ με την Βραζιλία "κέρδισε" τον ουδέτερο οπαδό που ανακάλυψε τον Κουέβα της Αλιάντσα Λίμα (δεν είναι τυχαίο ότι το ταλέντο Αντρέ Καρίγιο καθόταν στον πάγκο).
Η πορεία του Μεξικού είναι κατώτερη των περιστάσεων όμως αυτό ήταν αναμενόμενο λόγω των απουσιών (Τζιοβάνι και Τζόναθαν ντος Σάντος, Κάρλος Βέλα, Αντρές Γουαρδάδο). Τα αστέρια που έμειναν έξω ήταν διαθέσιμα για κλήση στην εθνική, κάτι που δεν έγινε με τα πονηρά μυαλά να θεωρούν ως ρυθμιστές τα καρτέλ ναρκωτικών της χώρας.
Χειρότερο όλων είναι το Εκουαδόρ του Κρίστιαν Νομπόα (ΠΑΟΚ). Η εμφάνισή της με την Χιλή ήταν τουλάχιστον ντροπιαστική και έπαιζε από την αρχή σαν την γάτα με το ποντίκι. Δίκαια είναι στον πάτο της βαθμολογίας με μηδέν βαθμούς όπως αναλόγως έχει και το αουτσάιντερ της διοργάνωσης, Τζαμάικα. Η απουσία του Βαλένσια από τον Ισημερινό φαίνεται πως έχει επηρεάσει άμεσα την εθνική που πήγε για τουρισμό στις πόλεις της Χιλής (Σαντιάγο, Βαλπαραίσο και Ρανκάγουα).
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου