Η αργεντίνικη φιλοσοφία δεν εκφράζεται πλέον μόνο από τους ποδοσφαιριστές. Το στίγμα τους αφήνουν και οι αργεντίνοι τεχνικοί, που πολλαπλασιάζονται!
Εκτός από τον Τσόλο Σιμεόνε, υπάρχουν και άλλα τρανά παραδείγματα.
Ο Ντιέγκο Πάμπλο Σιμεόνε έχει οδηγήσει την Ατλέτικο σε ουκ ολίγες επιτυχίες, μέσα σε ελάχιστο χρονικό διάστημα. Η φετινή του πορεία (πρωτάθλημα και τελικός Τσάμπιονς Λιγκ) αποτελεί ένα ιστορικό κατόρθωμα για το βιογραφικό του.
Φυσικά, στην ίδια λίστα ξεχωρίζουν τα ονόματα των Μπιέλσα και Ποτσετίνο που υπέγραψαν πρόσφατα σε Μαρσέιγ και Τότεναμ, αντίστοιχα.
Στην Μπαρτσελόνα μπορεί να μην εκτιμήθηκε,όμως, αποτελεί μια εξέχουσα περίπτωση προπονητή. Ο Τάτα Μαρτίνο πήγε σε κακό timing στους καταλανούς, σε μια περίοδο κορεσμού. Ακόμη κι έτσι κυνήγησε μέχρι τέλους το πρωτάθλημα.
Αφού κορύφωσε την εικόνα της Βελέζ έφυγε για την κοντινή Βραζιλία (Παλμέιρας). Ο Γκαρέκα αποτέλεσε ένα προπονητικό ίνδαλμα για την ομάδα αφού κατάφερε να κερδίσει τίτλους και να αναδείξει παίκτες από την ακαδημία. Παράλληλα, έβαλε το λιθαράκι του στην αναμόρφωση της καριέρας ποδοσφαιριστών όπως του Μάουρο Ζάρατε, του Λούκας Πράτο και του Σαντιάγκο Σίλβα.
Η Θέλτα αναπλήρωσε το κενό του Λουίς Ενρίκε (τεχνικός της Μπαρτσελόνα πλέον) με αργεντίνο προπονητή. Το όνομα του Εδουάρδο Μπερίζο.
Και η Βαλένθια τίμησε το "λευκό και γαλάζιο" αφού την περασμένη σεζόν είχε τον Χουάν Αντόνιο Πίτσι. Το ιδιοκτησιακό καθεστώς των νυχτερίδων άλλαξε (Πίτερ Λιμ), πράγμα που σήμανε και μεταβολή των δεδομένων στον πάγκο. Ο Νούνο, είναι και επίσημα ο νέος τεχνικός της ομάδας.
Χωρίς αμφιβολία, ο θρίαμβος του Τσόλο άνοιξε τον χορό για scouting αργεντίνων προπονητών!
Η πλειονότητα τους "μεταναστεύει" στην Ευρώπη και πιο συγκεκριμένα στην Ισπανία (Λα Λίγκα). Η γλώσσα είναι ένα πλεονέκτημα για την ορθή συνεννόηση με την ομάδα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου